Rovine Muharebesi

Muharebe Argeș Nehri yakınlarında meydana gelmiştir.^[6] Muharebenin tam olarak nerede olduğu yönünde tartışmalar olsa da, savaşı Eflak ordusunun kazandığı çok sayıda tarihçi tarafından kayıtlara geçmiştir.^[1][2][3][4] Savaş sırasında en önemli rolü, henüz saldırı sırasında Osmanlı saflarını imha etmeyi başaran Eflaklı okçular oynamıştır.^[7] I. Beyazid'ın Sırp vasalları ve Sırplar arasında en güçlü lordlar olarak sayılabilecek Stefan Lazarević ve Marko Mrnjavčević'de savaşa katılmış, Osmanlı saflarında savaşmışlardır. Marko bu savaşta ölmüştür.

Savaş hakkındaki bir başka görüş, savaşın tek bir gün değil tüm hafta boyunca sürdüğünü ve zaman zaman bir pozisyon savaşı haline geldiğini öne sürer. Şiddetli savaş her iki taraf içinde ağır kayıplarla sona erer ve savaş sonunda her iki ordu da savaş bölgesinden çekilir. Eflaklılar, Osmanlı'yı geri püskürtmelerine rağmen Osmanlı ordusu dağılmıyor, Sultan'ın kişisel korumaları olan yeniçerilere güvenerek savaşa devam edebiliyordu. Bu durum Osmanlı savunmasının aşılamaz bir durumu gibiydi ve aynı taktik ünlü Niğbolu Muharebesi'nde de kullanılmıştı. Bu taktiksel yenilik Osmanlı tarzı savaş biçiminin 18. yüzyıla değin temelini oluşturur. Mircea komutasındaki Eflak ordusu da ağır kayıplar vermiştir. Osmanlı savunmasının açılmasının tek yolu Eflak ordusunun geri çekilmesi ile mümkündü. Bu savaş günümüzde de Rumen tarihinin en önemli savaşlarından biri olarak tarihe geçmiştir.^[6]

Savaşın destansı bir anlatımı Rumen ulusal şair Mihai Eminescu tarafından kaleme alınan manzumede "Scrisoarea a III-a" (Üçüncü Mektup) kendisine yer bulur. 15. yüzyılda yazıla Dečani kronikleri de bu savaştan bahseder ve Prens Marko'nun yanı sıra Konstantin Dragaš'ın da bu savaşta öldüğü anlatılır.^[8] Bu kronikler Marko'nun kardeşi olan Andreja Mrnjavčević'in de bu savaşta öldüğü bilgisini bizlere ulaştırır.^[9]