Thomas-Alexandre Dumas

Fransız general (1762 – 1806)

Thomas-Alexandre Dumas Davy de la Pailleterie (Fransızca: [tɔmɑ alɛksɑ̃dʁ dymɑ davi də la pajət(ə)ʁi]; Alexandre Dumas olarak bilinir; 25 Mart 1762 - 26 Şubat 1806) Devrimci Fransa'daki Fransız kolonisi Saint-Domingue'den bir Kreol generaliydi. Fransız çağdaşı Joseph Serrant, Saint-Domingue'deki Toussaint L'Ouverture ve Rus İmparatorluğu'ndaki Abram Petrovich Gannibal ile birlikte Thomas-Alexandre Dumas, Afrika kökenli (annesi tarafından) bir general olarak Avrupa birliklerini yöneten bir adam olarak dikkat çekmektedir.[1] Fransız ordusunda tuğgeneral, tümgeneral ve bir Fransız ordusunun başkomutanı olan ilk beyaz olmayan kişiydi.[2]

Thomas-Alexandre Dumas
Guillaume Guillon-Lethière'nin portresi, 1797
Doğum25 Mart 1762
Jérémie, Saint-Domingue (bugünkü Haiti)
Ölüm26 Şubat 1806 (43 yaşında)
Villers-Cotterêts, Fransa
Bağlılığı Fransa Krallığı
Fransız Cumhuriyeti
Hizmet yılları1786–1801
RütbesiTümgeneral
KomutasıDoğu Pireneler Ordusu,

Alpler Ordusu Batı,Ordusu Süvari Komutanı,

Doğu Ordusu
Çatışma/savaşlarıFransız Devrim Savaşları

Birinci Koalisyon SavaşıVendée SavaşıFransız Devrim Savaşlarının İtalya seferleriMantua Kuşatması (1796-1797)İkinci Koalisyon SavaşıFransa'nın Mısır ve Suriye seferi

Piramitler Savaşı

Saint-Domingue'de doğan Thomas-Alexandre, bir Fransız soylusu olan Marquis Alexandre Antoine Davy de la Pailleterie ile Afrika kökenli bir köle olan Marie-Cessette Dumas'nın oğluydu. Annesinin statüsü nedeniyle köle olarak doğdu, ancak babası onu 1776'da Fransa'ya götürdü ve eğitim almasını sağladı. Kölelik Fransa'da Kral X. Louis 1315'te yayınladığı kararnameden beri yasa dışıydı ve bu nedenle Fransa'da bulunan her köle fiilen azat edilmiş oluyordu.[3] Babası Fransız ordusuna girmesine yardımcı oldu.

Dumas, Fransız Devrim Savaşları'nda büyük bir rol oynamıştır. Orduya 1786'da 24 yaşında er olarak girmiş, 31 yaşına geldiğinde Alpler'deki Fransız Ordusu'nun Başkomutanı olarak 53.000 askere komuta etmiştir. Dumas'nın 1794'te yüksek Alp geçitlerini açma zaferi, Fransızların Avusturya İmparatorluğu'na karşı İkinci İtalya Seferini başlatmasını sağladı. 1797'de İtalya'daki savaşlar sırasında Avusturyalı birlikler Dumas'ya Schwarzer Teufel ("Kara Şeytan", Fransızca Diable Noir) lakabını taktılar.[4] Fransızlar, özellikle de Napolyon Bonapart, Mart 1797'de Clausen'de (bugün Klausen veya Chiusa, İtalya) Eisack Nehri üzerindeki bir köprüde düşman birliklerinden oluşan bir filoyu bozguna uğrattığı için ona antik Roma'yı kurtaran bir kahramana atfen "Tirol'ün Horatius Cocles'i""[5] lakabını taktı.

Dumas, Fransız süvari kuvvetlerinin komutanı olduğu 1798-1801 yılları arasındaki Mısır Seferi sırasında Fransızların Mısır ve Levant'ı fethetme girişimine katıldı. İskenderiye'den Kahire'ye yürüyüş sırasında,İtalya Seferi sırasında emrinde görev yaptığı seferin başkomutanı Napolyon Bonapart ile sözlü olarak çatıştı. Mart 1799'da Dumas, Mısır'dan sağlam olmayan bir gemiyle ayrıldı ve bu gemi güney İtalya'dakNapoli Krallığı'nda karaya oturdu ve 1801 baharına kadar burada esir alınarak bir zindana atıldı.

Serbest bırakıldıktan sonra Fransa'ya dönen Dumas ve eşinin, Fransa'nın en çok okunan yazarlarından biri olacak olan Alexandre Dumas (1802-1870) adında bir oğulları oldu. Oğlunun en ünlü edebi karakterleri babasından esinlenmiştir.[6]

Dumas'ın ailesine Fransız hükümeti tarafından "normalde generallerin dul eşlerine tahsis edilen emekli maaşı" verilmedi[7] ve Fransa'ya döndükten sonra ailesini geçindirmek için mücadele etti.[8] Napolyon Bonapart'a defalarca mektup yazarak Taranto'da kaybettiği zaman için geri ödeme ve orduda yeni bir görev istedi[9] 26 Şubat 1806'da Villers-Cotterêts'de mide kanserinden öldü.[10]

Kaynakça