Harvard sanʻat muzeylari

Harvard sanʼat muzeylari Harvard universiteti tarkibiga kiradi va uchta muzeyni oʻz ichiga oladi:[1] Sardis arxeologik tadqiqotlari (1958-yilda tashkil etilgan),[2] Fogg muzeyi (1895-yilda tashkil etilgan[3]), Busch-Reysinger muzeyi (taʼsis etilgan 1903-yilda[3]) va Artur M. Sakler muzeyi (1985-yilda tashkil etilgan[3]) va toʻrtta tadqiqot markazi: Zamonaviy sanʼatni texnik oʻrganish markazi (2002-yilda tashkil etilgan),[4] Harvard sanʼat muzeylari arxivi va Shtraus tabiatni muhofaza qilish va texnik tadqiqotlar markazi (1928-yilda tashkil etilgan).[5] Harvard sanʼat muzeylarini tashkil etuvchi uchta muzey dastlab 1983-yilda Harvard universiteti sanʼat muzeylari nomi ostida yagona muassasaga birlashtirildi.[6] Keyinchalik „Universitet“ soʻzi 2008- yilda institut nomidan olib tashlangan.

Toʻplamlar hammasi boʻlib 250 000ga yaqin ob’ektni oʻz ichiga oladi. Asosiy bino 204,000 kvadrat fut (19,000 m2) oʻz ichiga oladi. Muzey ommaviy koʻrgazmalar, oʻquv xonalari, tabiatni muhofaza qilish va tadqiqot laboratoriyalari va boshqa tegishli funksiyalar uchun joylarni oʻz ichiga oladi.[7] Taxminan 43,000 kvadrat fut (4,000 m2) maydon koʻrgazmalarga ajratilgan.[8]

Yangilash va kengaytirish

Quincy koʻchasi, 32-uydagi Atrium

2008-yilda Harvard sanʼat muzeylarining Kembrijdagi Quincy koʻchasi, 32-uydagi tarixiy binosi katta taʼmirlash va kengaytirish loyihasi uchun yopildi.

Quincy koʻchasidagi 32-uyda taʼmirlangan uchta bino meʼmor Renzo Piano tomonidan ishlab chiqilgan. U galereya maydonini 40 foizga oshirdi va shisha, kesilgan piramidal tom qoʻshdi.[9]

Taʼmirlash natijasida olti darajali galereyalar, sinflar, maʼruzalar zallari va 250 000 ta muzey kolleksiyasining bir qismiga kirish imkonini beruvchi yangi oʻquv maydonlari qoʻshildi[10] Yangi bino 2014-yilning noyabr oyida ochilgan.[11]

Direktorlar

  • Charles Herbert Moore: 1896–1909
  • Edward W. Forbes: 1909–1944
  • John Coolidge: 1948–1968
  • Agnes Mongan: 1968–1971
  • Daniel Robbins: 1972–1974
  • Seymour Slive: 1975–1984
  • Edgar Peters Bowron: 1985–1990
  • James Cuno: 1991–2002
  • Thomas W. Lentz: 2003–2015
  • Martha Tedeschi: 2016–present

Fogg muzeyi

Fogg sanʼat muzeyining asl kirish pedimenti endi Harvard sanʼat muzeylarining asosiy kirish eshigiga qaraydi.

1896-yilda omma uchun ochilgan Fogg muzeyi Harvard sanʼat muzeylarining eng qadimgi va eng katta qismini tashkil qiladi.

Tarixi

Muzey dastlab Richard Morris Hunt tomonidan ishlab chiqilgan Italiya Uygʻonish davri binosida joylashgan edi. Donald Preziosining soʻzlariga koʻra, muzey dastlab asl sanʼat asarlarini namoyish qilish uchun galereya sifatida tashkil etilgan emas, balki tasviriy sanʼatni oʻqitish va oʻrganish muassasasi sifatida tashkil etilgan va asl binoda sehrli chiroqlar bilan jihozlangan oʻquv xonalari mavjud edi. Muzey kutubxona, badiiy asarlarning slaydlari va fotosuratlari arxivi, sanʼat asarlari reproduktsiyasi uchun koʻrgazma maydonidan iborat boʻlgan.[12] 1925-yilda bino Quincy koʻchasida Coolidge, Shepley, Bulfinch va Abbott tomonidan ishlab chiqilgan Gruziya uygʻonishi uslubidagi inshoot bilan almashtirildi..[13]

Kolleksiyalar

Muzeyning Maurice Vertheim kollektsiyasi koʻplab mashhur asarlar, jumladan Pol Sezann, Edgar Degas, Eduard Manet, Anri Matiss, Pablo Pikasso va Vinsan Gogning rasmlari va haykallarini oʻz ichiga olgan impressionist va post-impressionistik asarlarning mashhur guruhidir. Fogg fondlarining markazida 4000 dan ortiq sanʼat asarlari mavjud Grenville L. Winthrop kolleksiyasi joylashgan. 1943-yilda Harvardga vasiyat qilingan ushbu toʻplam Harvard sanʼat muzeylari merosini shakllantirishda muhim rol oʻynashda davom etmoqda va oʻqitish, tadqiqot va kasbiy taʼlim dasturlari uchun asos boʻlib xizmat qilmoqda. U 19-asrning muhim rasmlari, haykaltaroshlik va Uilyam Bleyk, Edvard Byorn-Jons, Jak-Lui Devid, Onore Daumier, Uinslou Gomer, Jan Ogyuste Dominik Ingres, Alfred Barye, Per- Ogyust Reyn, Per-Avgust Reynuerning rasmlarini oʻz ichiga oladi.


Italiya Uygʻonish davri rasmlari — Fra Anjeliko, Sandro Botticelli, Domeniko Ghirlandaio, Gerardo Starnina, Kosme Tura, Jovanni di Paolo va Lorenzo Lotto.

Fransuz barokko davri rasmlari — Nikolas Pussen, Jak Stella, Nikola Regnier va Filipp de Shampan.


Amerika rasmlari — Gilbert Styuart, Charlz Uilson Peale, Robert Feke, Sanford Gifford, Jeyms MakNil Uistler, Jon Singer Sargent, Tomas Ekins, Man Rey, Ben Shahn, Jeykob Lourens, Lyuis Rubenshteyn, Robert Sloan, Jekson Pollok, Jekson Gyuston Marshall va Clyfford Still.

Galereya

Manbalar

Havolalar