Agapitus II.

Dr Agapitus II., au Agapet II., (* z Rom; † 8. Novämber 955[1] ebe dert) isch Papscht vum 10. Mai 946 bis zue sym Dod gsii. Sy Pontifikat isch in dr Zyt gsii, wu dr Alberich II., dr Suhn vum Marozia, di unabhängig Republik Rom unter em Titel Fiscrt un Senator vu dr Remer regiert het. Dr Agapitus II. isch dr vierte Papscht gsii, wu uf d Aawysig vum Ibermächtige Herrscher uf dr Stuel Petri gwehlt woren isch.

dr Agapitus II., Darstellig in dr Basilika Sankt Paul vor dr Muure

Pontifikat

Dr Agapitus, e Mann mit eme starke Karakter, het sy Bescht gee, go dr Nidergang vum Papschtdum ufhalte, wu s Amt vum Chilcheoberhaupt dryy brocht woren isch dur di sognännt Pornokraty (gr. porneia, Uuzucht, Huereherrschaft), wu syt em Sergius III. 904 bis zue dr Absetzig vum Johannes XII. 963 gange isch.[2] In dr Zyt vu sym Pontifikat het er em Erzbischdum Hamburg s Rächt uf d Mission im Norde zuegsproche, im Bischdum Halberstadt isch e Missionszäntrum yygrichtet wore.

No syre Ruggchehr im Jänner 945 in dr Zyt vum Pontifikat vum Papscht Marinus II. isch s em Markgrof Berengar II. vu Ivrea 946 glunge, dr tyrannisch Chenig vu Italie, dr Hugo vu Arles, abzsetze, indäm er di allgmain Uuzfridehait uusgnutzt het, Dodruf isch dr Hugo retuur in d Provence gflichtet un het doderby sy Suhn un Mitregänt Lothar z Italie zurggloo, wu vum Karakter här in allem s Gegedail vu sym Vater gsii isch. Dr Berengar het en wohl au us Dank fir sy Warnig Chenig blybe loo, wänn au as en machtlose, di real Macht het dr Markgrof Berengar ghaa. Dr Hugo het versuecht, vu Burgund uus Italie zruggzerobere, dur sy Dood am 10. April 947 z Arles isch s aber nimi doderzue chuu. E baar Johr speter, am 22. November 950, isch au dr Lothar z Turin gstorbe, villicht vergiftet. Am 15. Dezämber 950 het si dr Berengar z Pavia zum italienische Chenig un sy Suhn Adalbert zum Mitchenig chrene loo. Us Angscht vor syre Rivali Adelheid vu Burgund, dr Witfrau vum Chenig Lothar, un um ire Machtaasprich uuszschließe, het si Berengar si am 20. April 951 yysperre un foltere loo. Au sy Frau Willa het do mitgmacht. Am 20. Augschte 951 het d Adelheid no vier Monet Folterige chenne flichte un si unter dr Schutz vum dytsche Chenig Otto I. stelle, wu där uf Italie chuu isch. Dr Chenig Otto isch am 23. Septämber 951 z Pavia yyzoge, het si ohni Chrenig zum Chenig vu Italie erklertun het im Dezämber 951 d Adelheid vu Burgund ghyrote. Jetz het er au d Chaiserchrone fir gfdorderet, aber dr Firscht Alberich un dr Papscht hän abglähnt. Dr Otto isch dodruf mit syre Frau – vorlaifig – uf Dytschland returgange un het dr Berengar un dr Adalbert as Lächechenig zuruggloo. Die hän no sofort wider versuecht, sälschtstängigi Machtpositione z schaffe.

Wu dr Firscht Alberich im Stärbe glägen isch, het er dur Aid dr Papscht un dr remisch Adel verpflichtet, sy erscht rund 16 Johr alte Suhn Octavian vu Spoleto zum Firscht vu Rom un noch em Dod vum Agapitus zum Papscht z wehle. Dr Firscht Alberich isch am 31. Augschte 954 gstorbe. Sy Grab isch in dr Lateranbasilika hinter dr Apsis.[3]

Literatur

Weblink

 Commons: Agapitus II. – Sammlig vo Multimediadateie

Fueßnote

VorgängerAmtNachfolger
Marinus II.Papscht
946–955
Johannes XII.
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Agapitus_II.“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.