Salem


Salem (dt. Salem (Baden)) isch e Gmond im Bodeseekrais z Bade-Wirtteberg. D Gmond hot 12.119 Iiwohner (Stand: 31. Dezember 2022). D Gmond ischt e staatlich anerkannter Erholungsort.

WappeDitschlandkart
Wappe vo de Gmai Salem
Salem (Baden)
Deutschlandkarte, Position vo de Gmai Salem hervorghobe
47° 46′ N, 9° 18′ O
Basisdate
Bundesland:Bade-Wirttebärg
Regierungsbezirk:Dibenge
Krais:Bodeseekrais
Heh:440 m i. NHN
Flech:62,7 km²
Iiwohner:

12.119 (31. Dez. 2022)[1]

Bevelkerungsdicht:193 Iiwohner je km²
Boschtlaitzahl:88682
Vorwahle:07553, 07554, 07544, 07556
Kfz-Kennzaiche:FN
Gmeischlissel:08 4 35 052
Adress vun dr
Gmaiverwaltung:
Leutkircher Str. 1
88682 Salem
Webpräsenz:www.salem-baden.de
Burgermaischter:Manfred Härle
Lag vun vo de Gmai Salem im Bodeseekrais
Kart
Kart

Geografi

D Gmond liit rund niin Kilometer nerdlich vo Iberlinge im Linzgau im Hinterland vom Bodesee im Dal vo de Salemer Aach. De Ortsdoal Oberschtawiler liit uf eme Nebegipfel vom Gehrebearg uf bis zue 600 m Heh. Dr Bann bstoht us 56,4 % Landwirtschaftsfleche, 30,5 % Wald, 10,8 % Sidlungsflechi un 2,3 % sunschtiger Flechi.[2]

Nochbergmonde sind Iberlinge, Meerschburg, Bermadinge, Holgebeäg, Deggehauserdal, Frigginge un Ulldinge-Milofe.

Gmondsgliiderung

Zue Salem gheret d Ortsdoal Salem, Bira (hochdydsch: Beuren), Buggaseggl (Buggensegel), Grasbira (Grasbeuren), Mimmahusa (Mimmenhausen), Middlschdawiler (Mittelstenweiler), Neifrach (Neufrach), Oberschtawiler (Oberstenweiler), Riggabach (Rickenbach), Difinga (Tüfingen) un Wildorf (Weildorf).

Gschicht

Salem isch zum erschte Mol anne 1137 gnennt wore als Salemanneswilare mit de Grindung vom Kloschter Salem durch d Zischterzienser. S Kloschter isch bal e Riichsabtei worre un 1178 vom Papscht Alexander III. direkt em Holge Stuel unterstellt.

Di heitig Gmond ischt im Zug vo de Gmondsgebietsreform z Bade-Wirtteberg am 1. April 1972 dur de Zämmeschluss vo de Gmonde Buggaseggl, Mimmahusa, Middlschdawiler, Neifrach, Riggabach un Wildorf nei bildet worre. Am 1. Jänner 1973 sind Oberstenweiler un Grasbira iigmondet worre un Bira am 1. Jänner 1975.[3]

Iiwohnerentwicklung

JohrIiwohner[4]
30. Juni 197606.800
30. März 198007.676
30. Juni 198508.607
30. Juni 199009.273
30. Juni 199510.321
30. Juni 200010.986
30. Juni 200511.152
30. Juni 201011.166
30. Juni 201511.471
30. Juni 201911.625

Verwaltung

Salem hot sich mit de Gmonde Frigginge un Holgebeäg zum Gmondsverwaltungsverband „Salem“ mit Sitz z Salem zämmegschlosse.

Burgermoschter vo Salem:

  • 1972–1988: Werner Kesenheimer
  • 1988–2004: Peter Allgaier (FWV)
  • siit 2004: Manfred Härle (parteilos)

Partnergmonde

  • Les Essarts-le-Roi, Frankriich, siit 1994.

Kultur un Bauwerk

  • s Schloss Salem mit em greschte Fiirwehrmuseum vo Europa, eme Brennerei- un Kiefereimuseum, em Archiv vo de Kunstsammlung Bodenseekreis, ere historische Schmitte un eme Wiikear
  • d Schlossaalag vo de ehmolige Riichsabtei Salem, mit em hochgotische Salemer Minschter, un em Internat Schloss Salem .
  • s Feuchtmayer Museum im Ortsdoal Mimmahusa iber de Barockbildhauer un Stuckator Josef Anton Feuchtmayer
  • Kirch St. Ulrich, Bira
  • Filialkirch Mariä Himmelfahrt, Litkirch
  • Kirch Unserer Lieben Frau, Mimmahusa
  • Kirch St. Antonius, Oberstenweiler
  • Pfarrkirch St. Peter un Paul, Neifrach
  • Pfarrkirch St. Peter und Paul, Wildorf
  • Antoniuskapell, Altebira
  • Markuskapell, Neifrach
  • Kapell St. Marien, Middlschdawiler
  • Kapell St. Georg, Grasbira
  • Stefansfeld-Kapell, Stefansfeld (barock)
  • Wendelinskapell, Riggabach
  • E andere Attraktion vo de Gmond ischt de Affebearg, e Waldstuck, wo rund 200 Berberaffe frei rumlaufe.

Bildung

Me kennt Salem in ganz Ditschland fir s Internat Schuel Schloss Salem, wo am 14. April 1920 dur de Reformpädagog Kurt Hahn un de Prinz Max von Baden grindet worre isch un unter de Schirmherrschaft vom bade-wirttebergische Kultusminischter stoht.

Dialekt

De Dialäkt vo Salem ghert zum Bodeseealemannisch.

Literatur

  • Autorenkollektiv: Salem. Kaleidoskop einer blühenden Gemeinde. Buchhandlung Papyri, Salem-Mimmenhausen 2000, 72 S., ISBN 3-929551-08-X

Weblink

 Commons: Salem (Baden) – Sammlig vo Multimediadateie

Fueßnote