الانشقاق الغربى
الانشقاق العظيم للمسيحيه الغربيه أو الانشقاق الباباوى أو الغربى Western Schism هو انشقاق فى الكنيسه الرومانيه الكاثوليكيه ابتدا من 1305 و لغايه سنه 1417 قسم من البابوات اختارو افينيون فى جنوب فرنسا مقر ليهم و فضل القسم التانى فى روما, و بتعترف الكنيسه الكاثوليكيه اليوم بشرعيه البابوينفى الفتره دى لاكن بابوات روما كانو فعليا تحت سيطره الأباطره الرومانيين اللى أدى الاضعاف موقعهم. كمان بالنسبه للولايات البابويه, ف رغم أن الكيان ما تمش احتلاله و اتباعه للامبراطوريه الرومانيه المقدسه, بس بقى بحكم الأمر الواقع تابعا ليها. اتزامن دا مع انتشار الفقر و الفوضى و استبداد حكم الاقطاع المحلى. شافت الفتره دى محاولات لتحسين الأوضاع بس كان أثرها محدود. أبرز المحاولات الاصلاحيه صدور المدونه القانونيه أو دستور الخاص بالولايات البابويه سنه 1357, و قضل العمل الدستور سارى لحد استبداله سنه 1816. و بكداه الفاتيكان من أوائل دول العالم اللى وضعت دستور منظم لحياتها السياسيه و الاجتماعيه.
| ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| انشقاق (دين) | ||||
تعديل  | ||||
حاول بعض بابوات أفنيغون الرجوع لروما, منهم البابا أوربان الخامس سنه 1367 لكن عمليه اعاده الوحده ماكانتش جاهزه فاضطر البابا يرحع فرنسا سنه 1370 و استقر فى أفنيغون اللى كانت أعلنت جزء من الولايات البابويه, و فضلت تابعه لسها لحد بعد عوده البابا لروما, و ما رجعتش لحكم الدوله الفرنسيه الا فى بعد الثوره الفرنسيه سنه 1789.[1]
و من سنه 1378 اتعددت محاولات السيطره على الكرسى البابوى بين الأباطره و الطامعين فى الحصول على الكرسى الرسولى, و اسم الفتره دى من تاريخ الفاتيكان "الجدل الكبير" اللى حُلّ أخير سنه 1417, منفى مجمع كونستانس و اللى انتخب البابا مارتن الخامس حبرا للكنيسه الكاثوليكيه كلها و انهى بداه حوالى قرن من الانشقاق.[2]
شوف
مصادر
تعريفات قاموسية فى ويكاموس
كتب من ويكى الكتب
رحلات من ويكى الرحلات
اقتباسات من ويكى الاقتباس
نصوص مصدرية من ويكى مصدر
صور وملفات صوتية من كومونز
أخبار من ويكى الأخبار.
