Adela de Normandía

Adela de Normandía
priora (es)
rexenta Condado de Blois (es)
rexenta Condado de Blois (es)
rexenta Condado de Blois (es)
Vida
Nacimientu	Rouen, circa 1067
Muerte	Marcigny, 8 de marzu de 1137 (69/70 años)
Familia
Padre	Guillermo I d'Inglaterra
Madre	Matilde de Flandes
Casada con	Esteban II de Blois (es) (1080 (Gregorianu) – )
Fíos/es	Guillermo de Sully (es) ; Teobaldo II de Champaña (es) ; Esteban de Inglaterra (es) ; Lucia-Mahaut (es) ; Adela de Blois (en) ; Enrique de Blois (es) ; Agnès de Blois; Elionor de Blois (es) ; Humbert de Blois, Comte de Virtus (en) ; Odo de Blois (en) ; Alice de Blois (en)
Hermanos/es	Adeliza de Normandía (es) ; Constanza de Normandía (es) ; Cecilia de Normandía; Enrique I de Inglaterra (es) ; Guillermo II de Inglaterra (es) ; Roberto II de Normandía (es) ; Richard van Normandie (es)
Pueblu	Casa de Normandía (es)
Oficiu	aristócrata
Santoral
	24 de febreru

Adela de Normandía (circa 1067, Rouen – 8 de marzu de 1137, Marcigny) foi una noble inglesa, la sesta de les fíes de Guillermo'l Conquistador y de Matilde de Flandes. Foi la hermana favorita del rei Enrique I, siendo conocida como una muyer bien educada —sabía falar llatín— y d'espíritu eleváu.

Familiaeditar la fonte

Adela casar nel añu 1080 con Esteban II de Blois, conde de Blois, de Chartres, de Châteaudun, de Sancerre y de Meaux, col que tuvo 10 fíos:

Guillermo de Blois (1081-1150), quien presentaba una discapacidá mental, foi desheredáu en favor del so siguiente hermanu, siendo creáu señor de Sully pol so matrimoniu; casáu con Inés, heredera del señoríu de Sully.

Inés de Blois (1086 - ?), casada con Hugo -y Pusiet (n.1088-m.1150).

Lleonor de Blois (1090-1147), casada con Ralf I de Vermandois (1085-1152) (el matrimoniu foi anuláu en 1141).

Lithuise (Adela) de Blois (1092-1118), casada con Milón de Montlhéry, vizconde de Troyes (?-1118) (el matrimoniu foi anuláu en 1141)..

Teobaldo IV de Blois (1093-1152), moteyáu "el Grande", foi'l socesor del so padre nos condaos de Blois, Chartres, Châteaudun, Sancerre y de Meaux; casáu con Matilde de Carintia (n.1108-m.1160), ente'l so descendientes atopen los reis de Xipre, Xerusalén, Navarra, y Francia.

Maud (Lucy) de Blois (1095-1120), afogada mientres el naufraxu del barcu -y Blanche-Neuf, en Barfleur, Normandía, el 25 de payares, casada con Ricardo d'Avranches, conde de Chester, afogáu xunto al so espos (1094-1120).

Esteban de Blois (1096-1154), rei d'Inglaterra a la muerte del so tíu Enrique I d'Inglaterra en 1135.

Enrique de Blois (1099-1 de xunetu de 1171), obispu de Winchester.

Alicia de Blois (1100-1145), casada con Renaud de Joigny.

Eudes de Blois (1102-1107).

Esteban yera un home bien saludable, embravecíu y bien pocu relixosu; foi por causa del pidimientu de Adela polo que decide partir a la Primer Cruzada, acompañando al so cuñáu Roberto II de Normandía, hermanu de Adela.

Adela foi rexente de Blois mientres la llarga ausencia del so home (1096-1098), quien fixo'l so regresu en desgracia por abandonar el sitiu de Antioquía, polo que fizo votu de volver a Tierra Santa, tres tomar de Xerusalén, partiendo en 1100. Adela volvió quedar como rexente (1101) y nun volvería ver -y nunca más.

Muertu Esteban, cayíu na batalla de Ramla, el 19 de mayu de 1102, y siendo los sos fíos entá menores d'edá, siguió como rexente de los condaos de Blois, Chartres, Châteaudun, Sancerre y de Meaux, hasta que'l so fíu Teobaldo foi mayor y pudo gobernar pola so cuenta. En 1111 el so fíu Esteban partió a Inglaterra a la corte del so tíu Enrique I d'Inglaterra.

En 1120, una vegada seguros los condaos nes manes del so fíu, retirar a la llocalidá de Marcigny-sur-Loire, en Marsella, onde morrió'l 3 de marzu de 1137, a los 74 años d'edá.

Referencieseditar la fonte

Enllaces esternoseditar la fonte

[1]

[2]