Alice Stewart

Alice Stewart nació en Sheffield, Inglaterra, fía d'Albert Naish, médicu del Royal Hospital de Sheffield y l'Hospital de Neños de Sheffield, y más tarde profesor de Medicina na Universidá de Sheffield. Estudió medicina preclínica nel Girton College, de Cambridge, y en 1932 completó los sos estudios clínicos nel Royal Free Hospital de Londres. Adquirió esperiencia n'hospitales de Mánchester y Londres, antes de volver al Royal Free Hospital como médicu especialista (rexistrar). En 1941 consiguió un puestu de profesora na Facultá de Medicina de la Universidá d'Oxford, y foi equí onde desenvolvió'l so interés pola medicina social, asesorando sobre problemes de salú a los trabayadores de fábriques de municiones de guerra.

El departamentu de Medicina Social y Preventiva de Oxford foi creáu en 1942, siendo Alice Stewart la so direutora adxunta. En 1950 aportó a la direición de la unidá, pero nun se-y concedió'l títulu de "profesora", que s'axudicara al so predecesor, yá qu'aquel día el puestu yera consideráu de menor importancia.^[3] Sicasí, en 1953 el Conseyu d'Investigación Médica asignó-y fondos pal so estudiu pioneru sobre los rayos X como causa de cáncer na infancia, tema nel que trabayó dende 1953 hasta 1956. Les sos resultaos fueron primeramente consideraos como erróneos. Les sos conclusiones sobre'l dañu fetal causáu polos rayos X nes muyeres embarazaes fueron finalmente aceptaos en tol mundu y, de resultes, amenorgóse l'usu de médicos de los rayos X mientres l'embaranzu y la primer infancia (anque la so aceptación retrasárase cuasi 25 años).^[4] Stewart retirar en 1974.

El so más famosa investigación producióse dempués de la so xubilación formal, como miembru honorariu del departamentu de Medicina Social de la Universidá de Birmingham.^[3] Trabayando col profesor Thomas Mancuso de la Universidá de Pittsburgh, esaminó los rexistros d'enfermedá de los emplegaos de la planta de producción de plutoniu de Hanford, nel estáu de Washington, y atopó una incidencia enforma mayor d'enfermedaes inducíes pola radiación de lo que figuraba nos estudios oficiales^[5] Sir Richard Doll, epidemiólogu respetáu pol so trabayu sobre les enfermedaes rellacionaes col tabaquismu, atribuyó los sos afayos anómalos a un analís estadísticu "cuestionable" realizáu pol so ayudante, George Kneale (que se dio cuenta de que podía equivocase non intencionalmente produciendo una "sobreestimación" de los diagnósticos de cáncer nes comunidaes cercanes a la fábrica). La mesma Stewart reconoció que les sos resultaos taben fuera del rangu consideráu estadísticamente significativu.^[6][7] Na actualidá, sicasí, el so informe ye valoráu como una respuesta a la perceición de sesgu nos informes producíos pola industria nuclear.^[3][8]

En 1986 foi estremada col Premiu al Sustentu Bien Ganáu o Premiu Nobel Alternativu, un premiu añal concedíu en Estocolmu.^[9] Stewart finalmente consiguó el so acobiciáu títulu de "profesora" pol so nomamientu como caderalga nel Lady Margaret Hall, Oxford.^[10] En 1997 Stewart foi nomada primer presidenta del Comité Européu de Riesgos de la Radiación.^[11]

• Greene, Gayle (1999). The Woman Who Knew Too Much — Alice Stewart and the Secrets of Radiation. Ann Arbor MI: University of Michigan Press. ISBN 0-472-11107-8.

Obituarios

• Anthony Tucker, Guardian, Friday 28 June 2002. Alice Stewart: Pioneering woman scientist whose research into the dangers of x-rays and nuclear radiation shook the establishment. Published in Environment section.
• Carmel McCoubry, New York Times, Thursday 4 July 2002. Alice Stewart, 95; Linked X-Rays to Diseases. Published in Section B, page 8.
• Caroline Richmond, The Independent, Tuesday 9 July 2002. Dr Alice Stewart: Thorn in the side of the nuclear industry.
• Bithell, John F (avientu de 2002). «Obituary: Professor Alice Stewart». Journal of Radiological Protection 22 (4):  páxs. 425–8. doi:10.1088/0952-4746/22/4/601. PMID 12680428. http://www.iop.org/EJ/abstract/0952-4746/22/4/601.