Kobane
Kobane o Kobanê (curdu: Kobanî o Kobanê) o Ayn al-Arab (árabe: عين العرب ʿAyn al-ʿArab, que significa güeyu del árabe) ye una ciudá na gobernación de Alepo, al norte de Siria. Cuenta con una población de 62.634 habitantes, según el censu de 2010. Ye habitada mayoritariamente por curdos (89%) y tamién por árabes (5%), turcos (5%) y armenios (1%).[1]
 Kobane | |
|---|---|
 | |
| Alministración | |
| País |  Siria |
| Gobernación | Gobernación d'Aleppo |
Distrito (es)  | Distrito de Ayn Al-Arab (es) |
| Subdistrito (es) | Ayn al-Arab Subdistrict (en) |
| Tipu d'entidá | ciudá |
| Nome oficial | عين العرب (ar) |
| Nome llocal | عين العرب (ar) Kobanî (ku) |
| Códigu postal | C1946 |
| Xeografía | |
| Coordenaes | 36°53′28″N 38°21′13″E / 36.8910278°N 38.3536111°E |
  Kobane Kobane (Siria) | |
| Superficie | 7 km² |
| Altitú | 520 m |
| Llenda con | Turquía |
| Demografía | |
| Población | 44 821 hab. (2004) |
| Porcentaxe | 100% de Ayn al-Arab Subdistrict (en) 100% de Distrito de Ayn Al-Arab (es) 100% de Gobernación d'Aleppo 0.2% de Siria |
| Densidá | 6403 hab/km² |
| Más información | |
| Fundación | 1915 |
| Estaya horaria | UTC+02:00 |
| Llocalidaes hermaniaes | Municipio Roma VIII (es) |
 | |
Historia
El pobláu surdió alredor de la estación de tren construyida en 1912 pola empresa alemana Koban Railway Company pal Ferrocarril de Bagdag, en redol a la cual los curdos de les zones cercanes fueron construyendo viviendes. En 1915, refuxaos armenios que fuxíen del xenocidiu en Turquía estableciéronse al llau de la estación. Dempués de la demarcación de la frontera con Turquía en 1921, una parte del pobláu quedó nel otru llau de la frontera, güei incorporáu nel distritu turcu de Suruç, como Mürşitpınar. La infraestructura de la ciudá foi entamada y construyida mientres el mandatu francés de Siria y una serie d'edificios franceses caltiénense de pies y son utilizaos hasta anguaño.[1] A mediaos del sieglu XX, había tres ilesies armenies na ciudá, pero la mayoría de la población armenia emigró a la República Socialista Soviética d'Armenia na década de 1960.[2]
Guerra Civil Siria
Les Unidaes de Proteición Popular (Yekîneyên Parastina Xel YPG) curdes tomaron Kobane el 19 de xunetu de 2012.[3] Les YPG y los políticos curdos esperen llograr una autonomía pa la zona, que consideren parte del Curdistán siriu.[2][4][3] El 2 de xunetu de 2014, la ciudá y pueblos de la contorna fueron oxetu d'un ataque masivu del Estáu Islámicu d'Iraq y el Llevante (EIIL). El 16 de setiembre de 2014 l'EIIL volvió a entamar l'asediu de Kobane, con un asaltu a escala completa dende l'oeste y sur de la ciudá. Cerca de cien mil curdos sirios abellugar al otru llau de la frontera.[5]El día 6 d'ochobre de 2014 les tropes del EIIL ingresaron na parte este de la ciudá.[6]
El 29 d'ochobre alredor de 200 combatientes llegaron a la ciudá, p'ayudar a defender el llugar del asediu del Estáu Islámicu. Los refuerzos pertenecen al Exércitu Llibre Siriu, hasta mediaos de 2013 aliáu del EIIL contra'l gobiernu de Siria. Otru grupu de combatientes, milicianos peshmergues curdos procedentes d'Iraq, foi unviáu a Kobane. De los 130 combatientes curdos, la metá viaxó n'avión al sureste de Turquía y depués partió escontra la frontera nun convói que foi escoltáu por fuercies militares turques. El restu mover nuna caravana pel norte d'Iraq llevando pieces d'artillería.[7]
Paralelamente, más de 200,000 refuxaos Sirios fuéronse movíu a suelu turcu.[8] Sicasí, les fuercies de seguridá turques nun dexaron qu'integrantes de les Unidaes de Proteición Popular(YPG) y otros voluntarios cruciaren dende Turquía a Kobane, utilizando pa torgar gas lacrimógeno y cañones d'agua.[9] Numberoses protestes entamar en distintes ciudaes turques por cuenta de la falta de sofitu del gobiernu turcu escontra la población curda. Les autoridaes turques respondieron a les protestes utilizando gas lacrimógeno y cañones d'agua. Mientres estes protestes les fuercies de seguridá turques mataron a 12 manifestantes. Y acabaron cola vida de 31 persones más nos disturbios posteriores.[10] El Presidente Erdogan declaró que nun contemplaba participar nes operaciones contra'l EIIL en Siria, si éstes nun se dirixíen tamién contra'l réxime de Assad.Mientres el 1 de payares celebró'l día mundial de movilizaciones ciudadanes, en solidaridá cola población curda de Kobane. 5,000 persones manifestar na ciudá turca de Suruç, a 10 km de Kobane. A lo menos 15000 persones manifestar na Diyarbakir, principal ciudá curda en Turquía y dellos miles tamién n'Istambul, ensin que se rexistraren incidentes.[11]El 7 de payares informar de qu'una muyer curda de 28 años, Kader Ortakaya, foi disparada na cabeza por soldaos turcos, nel llau turcu de la frontera con Kobane. Informóse que participaba nuna manifestación pacífica por que Turquía dexara'l pasu dende Turquía, de los voluntarios y voluntaries con mires de xunise a la llucha contra'l EIIL en Kobanê.[12]
Mientres febreru de 2015, l'exércitu curdu recuperó totalmente la ciudá, intentando dar vuelta a la normalidá tres les graves estroces (el 80% de la ciudá ta destruyida). Informóse que miles de persones refuxaes volvieren a la ciudá, y que les tropes recuperaren otres 300 llocalidaes cercanes a Kobane.
Masacre de Kobane
La masacre de Kobane foi una combinación de misiones suicides y ataques a civiles curdos pol Estáu Islámicu d'Iraq y el Llevante na ciudá curda de Kobani qu'asocedió, a partir del xueves, 25 de xunu y terminó'l vienres 26 de xunu de 2015.[13][14][15]. Los ataques provocaron 223-233 civiles muertos, según 35-37 milicianos curdos y siquier 79 asaltantes EIIL. Foi la segunda mayor masacre cometida por EIIL yá que declaró un califatu en xunu de 2014.[16]
Referencies
Enllaces esternos
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Kobane.
