Апавядальны сказ
Апавяда́льны сказ — гэта найменшая адзінка мовы (ці па-навуковаму моўных зносін), якая складаецца з аднаго або болей словаў і мае сваё значэньне. На канцы сказа ставяць кропку, шматкроп'е.
У апавядальным сказе паведамляецца пра якую-небудзь падзею, зьяву. Яму ўласьціва спакойнае вымаўленьне — голас пад канец сказа паступова паніжаецца й сьціхае. Пасьля канца сказа ставіцца кропка. Рэдка ставіцца шматкроп’е. Прыклад: У небе сьпяваў жаваранак. (Іван Шамякін). Цяпер сьпяваць я буду песьні магутным трактарным калёнам. (М. Чарот).
🔥 Top keywords: Галоўная старонкаКарлес ПудждэмонВікіпэдыя:ФорумПрыназоўнікМарыя АнтуанэтаСпэцыяльныя:ПошукЛічэбнікСпэцыяльныя:Апошнія зьменыШаблён:Пісьменьнікі і паэты Беларусі/Сучасныя2008БабёрАркадзь КуляшоўПорнгабАпавядальны сказВікіпэдыя:СуполкаВікіпэдыя:Пра ВікіпэдыюДругая сусьветная вайнаДзеяслоўПорнасайтДапамога:ЗьместЛюдміла РублеўскаяВікіпэдыя:Адмова ад адказнасьціЛязьбійская парнаграфіяЯнка СіпакоўКатэгорыя:Вікіпэдыя:Старонкі, дзе ігнаруюцца назвы для адлюстраваньняІван ШамякінВікіпэдыяЎМікола МятліцкіПрыметнікБеларусьЛацінкаКузьма ЧорныМаксім ТанкБеларуская моваАлесь СавіцкіІмёны ліцьвінаўПарнафільм у ФранцыіMemento mori