Святлана Уладзіміраўна Анікей

Скончыла тэатральны факультэт Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў ў 1999 годзе па спецыяльнасці «Акцёрскае мастацтва драматычнага тэатра і кіно», курс Лідзіі Манаковай^[2]. З 1999 года працавала ў Нацыянальным акадэмічным тэатры імя Янкі Купалы.

Пасля масавых фальсіфікацый на прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, жорсткага разгону акцый пратэстаў, збіцця і катаванняў затрыманых пратэстоўцаў, калектыў Купалаўскага тэатра 13 жніўня запатрабаваў спыніць гвалт у дачыненні да мірных грамадзян і выступіў за пералік галасоў з удзелам незалежных назіральнікаў. 17 жніўня ўладамі быў звольнены дырэктар тэатра Павел Латушка. 26 жніўня Святлана Анікей разам з большасцю трупы і іншымі супрацоўнікамі тэатра звольнілася ў знак пратэсту^[3].

• Ганна Мартынаўна Змяюкіна («Вяселле» паводле А. Чэхава);
• Пятруся («Хам» Э. Ажэшкі);
• Паліна («Не мой» паводле А. Адамовіча);
• Шміт («Офіс» І. Лаўзунд);
• Панна («Выкраданне Еўропы, альбо Тэатр Уршулі Радзівіл» паводле твораў Ф.Радзівіл);
• Гаспадыня («Лістапад. Андэрсен» паводле А. Паповай);
• Тэлемена («Пан Тадэвуш» А. Міцкевіча);
• Эльвіра («Дон Жуан» Ж.-Б. Мальера)^[2]

• Брагіня («Трышчан і Іжота» С. Кавалёва)
• Юлька («Ажаніцца — не журыцца» братоў Далецкіх, М. Чарота)
• Верка («Страсці па Аўдзею» У. Бутрамеева)
• Зорачка («Карлік Нос» В. Гаўфа)
• Аксюша («Лес» А. Астроўскага)
• Алена («Восеньская саната» І. Бергмана)
• Луиза («Падступства і каханне» Ф. Шылера)
• Флорэнс («Дзіўная місіс Сэвідж» Дж. Патрыка)
• Жонка («Мы і ЯНО» паводле А. Аверчанкі)
• Думка-вядзьмарка («Макбет» У. Шэкспіра)
• Кошачка (мюзікл «Афрыка» Л. Пранчака, У. Кандрусевіча)
• Лінда («Уваходзіць свабодны чалавек» Т. Стопарда)
• Карын («Эрык XIV^[sv]» А. Стрындберга)
• Падчарка («С. В.» паводле пьесы «Вішнёвы сад» А.Чэхава)
• Марыля («Ядвіга» А. Дударава)^[2]
• Годл («Памінальная малітва» Р. Горына)
• Ганна («Сымон-музыка» Я. Коласа)
• Алена («Дзеці Ванюшына» С. Найдзёнава)
• Сара («Translations» Б. Фрыла) ^[4]

• Маць Велі («Хрусталь», Беларусь/ЗША/Германія/Расія, 2018)
• Ірына («Nowy Świat», Польшча, 2015)
• Людміла Істоміна («Неподкупный», Расія, 2015)
• Маріна («Капкан для звезды», Расія, 2015)
• Галіна Аляксандраўна («Врачиха», Расія, 2014)
• Люба («Сразу после сотворения мира», Расія, 2013)
• Арына («Сводная сестра», Расія, 2013)
• Людміла Віктараўна («Ой, ма-моч-ки!», Беларусь/Расія, 2013)
• Маня («Клопат», Расія, 2011)
• Дыяна («Жила-была Любовь», Расія, 2011)
• Святлана («Тихий омут», Расія, 2010) ^[5]

Захапляецца рэстаўрацыяй старажытнай мэблі.^[6]

• Галоўная акцёрская ўзнагарода, XV Агульнапольскі фестываль сучаснай драматургіі «Rzeczywistość przedstawiona» (за ролю ў пастаноўцы А. Карыткоўскай-Мазур «Сонька», Беластоцкі драматычны тэатр), 2015^[7]
• Першая нацыянальная тэатральная прэмія ў намінацыі «Найлепшая жаночая роля» (роля Паліны ў драме «Не мой»), 2011^[2]