Γιόζεφ Μπίτσαν

Πρώτα χρόνια

Ο Μπίτσαν γεννήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 1913 στη Βιέννη, τότε πόλη της Αυστροουγγαρίας από Τσέχους γονείς. Ο πατέρας του Φράντισεκ με καταγωγή από τη Νότια Βοημία, ήταν ποδοσφαιριστής της Χέρτα Βιέννης (ASV Hertha Wien, ομάδα της πρώτης κατηγορίας) και η μητέρα του Λουντμίλα, δούλευε σε κουζίνα εστιατορίου. Το 1921, σε ηλικία 30 ετών ο Φράντισεκ Μπίτσαν απεβίωσε, με τον θάνατό του να οφείλεται σε τραυματισμό στο νεφρό κατά τη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Αυτό το γεγονός θα μπορούσε να λειτουργήσει ανασταλτικά στην επιθυμία του μικρού Γιόζεφ που ήθελε να ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα του. Ο μεγαλύτερος αδερφός του ήταν επίσης καλός ποδοσφαιριστής, καθώς άρχισε να παίζει στη Χέρτα Βιέννης από μικρή ηλικία, ωστόσο αυτοκτόνησε στην εφηβεία του.^[5][11][12] Μετά το θάνατο του πατέρα τα οικονομικά της οικογένειας επιδεινώθηκαν. Όπως ο ίδιος θυμάμαι δεν υπήρχαν χρήματα ούτε για μία μπάλα: «Ένα πανί από εφημερίδες και παλιές κάλτσες πρέπει να ήταν αρκετό για μένα. Το ποδόσφαιρο ήταν η μόνη διασκέδαση για τα αγόρια εκείνη την εποχή, σκάβαμε το δρόμο για το σχολείο το πρωί και μετά όλο το απόγευμα, ακόμη και έξι ώρες την ημέρα».^[13] «Και αυτός ήταν ο λόγος που εκείνη την εποχή υπήρχαν πολλοί εξαιρετικοί ποδοσφαιριστές» τόνισε.^[14] Όμως, αφού από την ηλικία των 12 ετών άρχισε να παίζει στην ομάδα παίδων της Χέρτα Βιέννης ΙΙ^[15] και διαδοχικά σε δύο ομάδες γειτονικών εργοστασίων (Σούστεκ και Φάρμπενλουτζ) που δούλευε από τα 15 του χρόνια συνδυάζοντας δουλειά και ποδόσφαιρο, στα 18 του πραγματοποίησε την πρώτη του μεταγραφή.^[16][17] Εντοπίστηκε από τον διεθνή αμυντικό της Ραπίντ Βιέννης Ρόμαν Σραμσέις (Roman Schramseis) που έμενε κοντά σε φιλικό αγώνα της εργοστασιακής ομάδας με το ερασιτεχνικό τμήμα του βιεννέζικου σωματείου, όπου σημείωσε επτά γκολ στο τελικό 7–5.^[18][19]

Η άνοδος και η περίοδος της ακμής

Στην Αυστρία

Ο Σραμσέις προσκάλεσε το Μπίτσαν σε δοκιμαστικό αγώνα με την ομάδα νέων του συλλόγου, στον οποίο ο νεαρός παίκτης σημείωσε πέντε γκολ με αντίπαλο την ερασιτεχνική ομάδα, με αποτέλεσμα την άμεση ένταξη του 18χρονου στην ερασιτεχνική Ραπίντ το 1931. Σε τρεις μήνες προχώρησε στην αναπληρωματική ομάδα του συλλόγου. Ο πιο πλούσιος σύλλογος της χώρας του έδωσε μισθό 150 σελίνια - ποσό πολύ υψηλό για τα δεδομένα της εποχής - και τον ενέταξε στο δυναμικό του και δύο χρόνια αργότερα του πρόσφερε 600 σελίνια (ο υψηλότερος ποδοσφαιριστή της χώρας) για να συνεχίσει να φοράει τη φανέλα του.^[20][21][22] Ο «Πέπι», όπως ήταν το υποκοριστικό του, είχε ξεφύγει πια από τη φτώχεια του, ζούσε αξιοπρεπώς και δεν ανησυχούσε για το αν θα έπαιζε ξυπόλητος όπως έκανε στην παιδική και εφηβική ηλικία. Όλοι μιλούσαν για έναν χαρισματικό ψηλό νεαρό (1,78 μέτρα), με δυνατότητα να παίζει και με τα δύο πόδια, εντυπωσιακή ταχύτητα και εκπληκτική ευχέρεια στο σκοράρισμα με όλους τους τρόπους. Αναφέρεται ότι έτρεχε τα 100 μέτρα σε 10,8 δευτερόλεπτα, επίδοση που θα τον κατέτασσε εκείνη την εποχή ανάμεσα στους κορυφαίους σπρίντερ παγκόσμια και θα του εξασφάλιζε θέση στον τελικό του αγωνίσματος των Ολυμπιακών Αγώνων του 1936 (το ρεκόρ κόσμου της απόστασης την εποχή εκείνη ήταν 10,3 δευτερόλεπτα).^[23][24][25] Αγωνιζόμενος με την αναπληρωματική ομάδα σημείωσε 24 γκολ σε 13 αγώνες πρωταθλήματος της δεύτερης κατηγορίας, ενώ συμμετείχε και στο Κύπελλο με το ερασιτεχνικό τμήμα.^[19]

Στις 6 Σεπτεμβρίου 1931 έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα της Ραπίντ στο ντέρμπι 5–3 απέναντι στην Αούστρια Βιέννης του κορυφαίου ποδοσφαιριστή της χώρας Ματίας Ζίντελαρ σημειώνοντας τέσσερα γκολ, σε μια πρόκληση την οποία ο τύπος αποκάλεσε ως σύγκρουση μεταξύ του μαθητή (Μπίτσαν) και του βασιλιά του ποδοσφαίρου (Ζίντελαρ), τα σπίτια των οποίων μάλιστα ήταν και σε μικρή απόσταση.^[26][27][28] Ο αριθμός των γκολ ήταν ισοφάριση του ρεκόρ σε τέτοια ντέρμπι και παραμένει ακατάρριπτο.^[29] Παρά το εντυπωσιακό ντεμπούτο του δεν καθιερώθηκε στην πρώτη ομάδα και συνέχισε με τη δεύτερη ομάδα του συλλόγου την πρώτη του χρονιά αγωνιζόμενος συνήθως ως αλλαγή στους αγώνες της πρώτης ομάδας.^[30] Είχε 8 συμμετοχές και 10 τέρματα με τη Ραπίντ να κατατάσσεται τρίτη στο πρωτάθλημα, ενώ στο Κύπελλο σημείωσε έξι γκολ σε δύο αγώνες, με την ομάδα να αποκλείεται από το δεύτερο γύρο.^[31]

Μαζί του στην επίθεση ήταν ο κεντρικός επιθετικός Φραντς Μπίντερ, η επίθεση της ομάδας ονομάστηκε inner sturm (εσωτερική καταιγίδα) και με την παραγωγικότητα της ομάδας να είναι συνεχώς η καλύτερη του πρωταθλήματος. Στην αρχή της καριέρας του ήταν σχετικά αδύνατος αλλά με την πάροδο του χρόνου ενδυνάμωσε (το βάρος του έφτασε τα 77 κιλά) διατηρώντας την ταχύτητά του, απέκτησε αξιοθαύμαστη αυτοπεποίθηση και έγινε ηγετική φυσιογνωμία στην επιθετική γραμμή.^[32][33] Στη Ραπίντ Βιέννης ανέπτυξε και τα επιπλέον ατομικά του προσόντα, όπως η ντρίμπλα και οι προσποιήσεις, ενώ οι δυνατότητες συνεργασίας με τους υπόλοιπους της επίθεσης και ο υποδειγματικός έλεγχος της μπάλας, τον προσδιορισσν ως ένα πλήρη επιθετικό.^[32][34] Στο σύλλογο έπαιξε για πέντε χρόνια σημειώνοντας συνολικά 242 τέρματα σε 173 επίσημους και φιλικούς αγώνες, ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος την αγωνιστική περίοδο 1933–34 με 29 τέρματα σε 22 αγώνες και πρωταθλητής το 1935.^[15][35] Προτού συμπληρώσει το 21ο έτος της ηλικίας του είχε ήδη 250 γκολ στο ενεργητικό του σε επίσημους και φιλικούς αγώνες.^[36] Τα γκολ του θα ήταν πολύ περισσότερα αν δεν αντιμετώπιζε προβλήματα τραυματισμών. Το γεγονός αυτό έπαιξε ρόλο και στις μετέπειτα αποφάσεις του με δεδομένο και τον σκληρό τρόπο αντιμετώπισης από τους Αυστριακούς αμυντικούς, κάτι που δεν ταίριαζε και με το δικό του τρόπο παιχνιδιού.^[5]

Μετά από μια διαμάχη με τον αρχηγό του τμήματος Ντιόνις Σόνεκερ, ο οποίος δεν ήθελε να φύγει ο επιθετικός του, ο Μπίτσαν αρνήθηκε την υπογραφή νέου συμβολαίου που έληγε και απείχε από τους αγώνες του συλλόγου για εννέα μήνες. Πήρε την επιθυμητή μεταγραφή στην πιο επιτυχημένη ομάδα της χώρας εκείνη την εποχή Αντμίρα Βάκερ, όπου κατέκτησε άλλα δύο πρωταθλήματα Αυστρίας σημειώνοντας 18 τέρματα σε 26 αγώνες πρωταθλήματος.^[15][35]

Στην Τσεχοσλοβακία

Το 1937 αποφάσισε να αγωνιστεί στην Τσεχοσλοβακία και συγκεκριμένα στη Σλάβια Πράγας, στην οποία έμεινε για 11 συνεχόμενα χρόνια.^[17][37][38] Είχε ήδη δεχθεί πιέσεις από ναζί αξιωματούχους να αποκτήσει γερμανική υπηκοότητα και να αγωνιστεί με τη γερμανική εθνική (ο Ρούντι Γκράμλιχ, πρώην αρχηγός της εθνικής Γερμανίας κλήθηκε να τον δελεάσει^[39]) αλλά αυτός αρνήθηκε.^[22][33][40] «Όταν μπήκα στην αίθουσα (για να απαντήσω αν αποδεχόμουν το αίτημα) οι στρατηγοί κάθονταν και χειροκροτούσαν. Όταν βγήκα από το δωμάτιο, έφυγαν με μούτρα», είπε ο Μπίτσαν σε μια συνέντευξη που περιλαμβάνεται στο ντοκιμαντέρ A Historia do Futebol - Um Jogo Magico.^[21] Η Αντμίρα ήθελε να τον κρατήσει στις τάξεις της ή να τον πουλήσει στη γαλλική ΡΚ Στρασμπούρ^[41] αλλά αυτός έληξε μονομερώς το συμβόλαιό του και τιμωρήθηκε από το σύλλογο, ο οποίος τελικά εισπράττοντας υψηλό τίμημα μεταφοράς (το ποσό ήταν 150.000 κορόνες και σύμφωνα με τον ίδιο επαρκές για την αγορά μιας πολυτελούς βίλας^[42]) καθυστέρησε την δραστηριοποίηση του ποδοσφαιριστή για επτά μήνες. Η Σλάβια είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον από το 1934, όταν παράγοντες της πήγαν στη Βιέννη για να παρακολουθήσουν το Μπίντερ αλλά τελικά εντυπωσιάστηκαν από το Μπίτσαν. Όμως, οι ικανότητές τους να χειριστούν το θέμα της μεταγραφής του φάνηκαν τότε περιορισμένες.^[43] Μετακομίζοντας στη γενέτειρα των γονέων και παππούδων του, πήρε και την Τσεχοσλοβακική υπηκοότητα.^[17][44]

Έκανε το ντεμπούτο του με τη Σλάβια στις 27 Αυγούστου 1937 στην ήττα - έκπληξη από την Κλάντνο με 1–0. Στο δεύτερο όμως παιχνίδι απέναντι στη Μποέμιανς για το Κύπελλο (νίκη της Σλάβια με 7–1) σημείωσε τέσσερα τέρματα, ενώ στο πρώτο εντός έδρας αγώνα της νέας του ομάδας πέτυχε όλα τα γκολ στη νίκη επί της ΦΚ Νάχοντ (FK Náchod) με 4–1 για το πρωτάθλημα. Την πρώτη του σεζόν σημείωσε 26 τέρματα κατακτώντας τον τίτλο του κορυφαίου σκόρερ του πρωταθλήματος Τσεχοσλοβακίας για πρώτη φορά, επιτυχία που επανέλαβε την επομένη χρονιά 1938–39. Το πρωτάθλημα έγινε σε δύο φάσεις λόγω της γερμανικής εισβολής και ήταν η πρώτη στα πλαίσια του νεοϊδρυθέντος «Προτεκτοράτου Βοημίας και Μοραβίας». Παράλληλα, ο επαγγελματισμός, που εισήχθη στην Τσεχοσλοβακία ήδη από το 1925, καταργήθηκε και ο Μπίτσαν εργάστηκε τότε ως δημόσιος υπάλληλος σε ένα εργοστάσιο χάλυβα, αλλά αγωνίστηκε κανονικά με τη διεξαγωγή μόνο των εγχώριων διοργανώσεων, με την απαγόρευση των ταξιδιών από και προς το Προτεκτοράτο στις αρχές του 1940 από τους κατακτητές. Το 1939–40 κατέκτησε το πρώτο του πρωτάθλημα με τη Σλάβια ενώ τις δύο επόμενες σεζόν έκανε το νταμπλ.^[5][38][45] Τη χρονιά εκείνη ήταν πρώτος σκόρερ για τρίτη συνεχή φορά με 50 τέρματα από τα 107 της ομάδας του. Η καλύτερη χρονιά του ήταν το 1943–44, όπου σημείωσε 57 τέρματα σε πρωτάθλημα 26 αγώνων και σε σύνολο επίσημων εμφανίσεων με την ομάδα 76 γκολ.^[32][46] Την ίδια σεζόν σημείωσε σε 47 επίσημους και φιλικούς αγώνες 130 γκολ.^[1] Τη χρονιά 1939–40 σκόραρε σε 19 συνεχή παιχνίδια πρωταθλήματος (συνολικά 47 γκολ), επίδοση ρεκόρ που καταρρίφθηκε το 2012. Ανάμεσα σε αυτά και πέντε συνεχόμενα χατ τρικ, επίδοση που παραμένει ακατάρριπτο ρεκόρ.^[47][48][49] Στην ίδια περίοδο (3 Ιουλίου 1939 έως 19 Μαΐου 1940) σημείωσε τρία ρεκόρ κόσμου που παραμένουν ακατάρριπτα: σκόραρε σε 20 συνεχείς επίσημους αγώνες συλλόγου σε εθνικό επίπεδο, σε 21 συμπεριλαμβανομένων των διεθνών διασυλλογικών και σε 23 με τους αγώνες της εθνικής ομάδας.^[50]

Σε όλη τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου παρέμεινε στη Σλάβια, χτίζοντας με αμέτρητα γκολ τον μύθο του. Οι ικανότητές του ήταν τέτοιες που οι φίλαθλοι έλεγαν ότι έχανε μία ευκαιρία στις είκοσι που του παρουσιάζονταν.^[25][51] Σε πέντε επίσημους αγώνες πέτυχε από 7 γκολ: το 1940 για το πρωτάθλημα με αντίπαλο την SK Baťa Zlín (12–1),^[52][53] στις 19 Απριλίου 1942 με αντίπαλο την Zidenice (9–1),^[54] στις 16 Απριλίου 1944 με αντίπαλο την SK Plzen (12–2)^[55] στις 15 Ιουλίου 1945 με αντίπαλο την SK Slaný για το Κύπελλο (9–1) και στις 26 Ιουνίου 1948 για το πρωτάθλημα με αντίπαλο την SK České Budějovice (15–1, η εκτενέστερη νίκη στην ιστορία του συλλόγου και του πρωταθλήματος).^[56][57][58] Μάλιστα στο πρωτάθλημα του 1942 μετά τον αγώνα με τα 7 γκολ σημείωσε τέσσερα συνεχόμενα χατ τρικ (συνολικά 13 γκολ), επίδοση που ισοφάρισε το ρεκόρ του από τη χρονιά 1939–40.^[47][54][59] Σε αγώνα πρωταθλήματος με αντίπαλο και πάλι την ΦΚ Φάσταβ Ζλιν (FC Fastav Zlín, μετονομασία) το 1943 σημείωσε 8 τέρματα (όλα τα γκολ της ομάδας στο τελικό αποτέλεσμα 8–2 και όλα στο δεύτερο ημίχρονο) που είναι και το ρεκόρ του πρωταθλήματος που παραμένει.^[60] Είναι ο μόνος ποδοσφαιριστής στον κόσμο που έχει σημειώσει 7 ή περισσότερα γκολ σε έξι επίσημους αγώνες. Οι πέντε συνεχόμενοι τίτλοι πρώτου σκόρερ πρωταθλημάτων στην Ευρώπη και στον κόσμο είναι ακατάρριπτο ρεκόρ.^[7][61][62] Σε εγχώριο επίπεδο κατέκτησε συνολικά πέντε επίσημα εθνικά πρωταθλήματα και τρία Κύπελλα Τσεχίας (αντιστοιχούν στην επικράτεια του Προτεκτοράτου).^[38]

Με την ισχυρή Σλάβια Πράγας γνώρισε και διεθνή επιτυχία κατακτώντας το Κύπελλο Μιτρόπα το 1938 νικώντας στους διπλούς τελικούς τη Φερεντσβάρος (2–2, 2–0), ενώ στον ημιτελικό απέκλεισαν τη Τζένοα χάνοντας με 4–2 αλλά με τέσσερα γκολ του Μπίτσαν στον δεύτερο αγώνα (4–0) ήρθε η πρόκριση. Αξιομνημόνευτη παραμένει η νίκη επί της Ίντερ με 9–0 στην Πράγα στους προημιτελικούς, όπου σημείωσε τέσσερα γκολ και ήταν δημιουργός άλλων τεσσάρων. Η ήττα στην Ιταλία με 3–1 ήταν χωρίς αντίκρισμα. Ήταν κορυφαίος σκόρερ της διοργάνωσης με 10 τέρματα.^[30][63][64]

Για τους οπαδούς της Σλάβια ο «Πέπι» ήταν «ημίθεος». Τα κατορθώματά του τον έκαναν εξαιρετικά δημοφιλή. Ακόμα και στις προπονήσεις πλήθος θεατών τον παρακολουθούσαν, ιδιαίτερα σε ένα αγαπημένο του τεστ: τοποθετούσε κενά μπουκάλια στην συμβολή των δοκαριών και προσπαθούσε να τα χτυπήσει από απόσταση 20 μέτρων. Λέγεται ότι κατάφερνε να χτυπήσει 9 από τα 10 μπουκάλια.^[25] Οι συνάδελφοί του τον λάτρεψαν, οι αντίπαλοί του τον φοβόταν και όλοι τον θαύμαζαν. Ήταν ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους πολίτες της χώρας και οι φήμες τον ήθελαν να συναναστρέφεται με την ελίτ της Πράγας, γεγονός που δεν τον βοήθησε μελλοντικά μετά το πέρας του Μεγάλου Πολέμου.^[11][20]

Τα τελευταία χρόνια της καριέρας με την πολιτική αλλαγή

Λίγο μετά τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Μπίτσαν δέχθηκε δελεαστικότατη πρόταση από τη Γιουβέντους, με την οποία είχε αρχικά συμφωνήσει.^[3][33] Πήρε όμως την απόφαση να παραμείνει στη Σλάβια, αφού οι πληροφορίες που κυκλοφορούσαν ανέφεραν πως μετά την πτώση του φασισμού στην Ιταλία θα επικρατούσε κομμουνιστικό καθεστώς.^[25][65] Τελικά, οι εκτιμήσεις αυτές αποδείχθηκαν εσφαλμένες, αφού κομμουνιστικό καθεστώς επιβλήθηκε στην Τσεχοσλοβακία και όχι στην Ιταλία. Έτσι άρχισαν οι μετακινήσεις για τον βασιλιά των γκολ, καθώς αρνήθηκε την πολιτική ανάμιξη όπως είχε κάνει και στο παρελθόν στην Αυστρία μη εντασσόμενος στο κόμμα των ναζί. Ταπεινός αλλά με αυτοπεποίθηση άνθρωπος, ήταν πάντα μακριά από τις ολοκληρωτικές ιδεολογίες της εποχής.^[24][65][66]

Μετά από ένα ακόμα πρωτάθλημα με τη Σλάβια το 1947, το 1948 έγιναν εκτεταμένες αλλαγές στο σύλλογο και αναδιοργάνωση του πρωταθλήματος, με τη Σλάβια να κατακτά ένα ακόμα τίτλο που θεωρείται ανεπίσημος.^[67][68] Ο 35χρονος πια Μπίτσαν ήταν και πάλι πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος για δέκατη φορά με το σύλλογο αλλά δέχθηκε να φύγει από τους ερυθρόλευκους και να αγωνιστεί για τη Σοκόλ Βιτκοβίτσε Ζελέζαρνι της Οστράβας, πόλη της Βοημίας.^[33] Η ομάδα αγωνιζόταν στη δεύτερη κατηγορία του πρωταθλήματος και ο Μπίτσαν με 44 τέρματα σε 17 αγώνες στην πρώτη του χρονιά συνέβαλε τα μέγιστα στην άνοδο της ομάδας στην πρώτη εθνική.^[35] Την αγωνιστική περίοδο 1949–50 επανήλθε αγωνιζόμενος στην πρώτη κατηγορία του πρωταθλήματος και στα 37 του ήταν για 12η φορά κορυφαίος σκόρερ πρωταθλήματος και 11η στην Τσεχοσλοβακία, ενώ η ομάδα κατετάγη τέταρτη. Ωστόσο, και εκεί δεν τον εγκατέλειψαν οι δυσκολίες, και το 1952 μεταγράφηκε στη Χράντετς Κράλοβε, που αγωνιζόταν στη δεύτερη κατηγορία του πρωταθλήματος.^[37][69][70] Ανέλαβε την ομάδα και ως προπονητής με στόχο την άνοδο στην πρώτη κατηγορία. Σημείωσε 53 γκολ σε 26 αγώνες πρωταθλήματος, αλλά η ελπίδα της ανόδου χάθηκε τελικά στα πλέι-οφ.^[35][71] Στον κρίσιμο αγώνα που θα έκρινε την άνοδο με την Κολόρα Λίμπερετς (μετέπειτα Τζίσκρα), ο Μπίτσαν αποβλήθηκε στο 40ό λεπτό και η ήττα με 2–1 ήρθε ως φυσιολογικό αποτέλεσμα.^[72] Την 1η Μαΐου 1953 επέστρεψε στη Σλάβια ως παίκτης - προπονητής που πλέον είχε μετονομαστεί σε Ντιναμό Πράγας. Έκανε το νέο ντεμπούτο του με τη διπλή ιδιότητα την 1η Ιουλίου 1953 με τη νίκη 3–1 επί της μόνιμης αντιπάλου Σπάρτα Πράγας, στην οποία συνέβαλε με δύο γκολ και το 1955, σε ηλικία 42 ετών εγκατέλειψε επίσημα την ενεργό δράση.^[8][46][73] Ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης του πρωταθλήματος αλλά παρέμεινε μέχρι το τέλος εξίσου παραγωγικός, όπως μαρτυρούν και τα 22 του γκολ σε 32 εμφανίσεις πρωταθλήματος κατά την παραμονή του στη Ντιναμό.^[35] Συνολικά για την ομάδα της Πράγας αναδείχθηκε 10 φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος και σημείωσε 1.054 γκολ σε 540 επίσημες και φιλικές συναντήσεις.^[74] Ο τελευταίος επίσημος αγώνας που σκόραρε ήταν απέναντι στην Τζίσκρα Λίμπερετς (μετέπειτα Σλόβαν Λίμπερετς, 7–1, 21 Αυγούστου 1955) σημειώνοντας τέσσερα τέρματα, ενώ στις 20 Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς είχε την τελευταία επίσημη συμμετοχή του με τη Σλάβια στο πρωτάθλημα.^[38][66] Το «καρέ» (ή «πόκερ») απέναντι στη Σλόβαν το πέτυχε σε ηλικία 41 ετών και 330 ημερών, παραμένοντας μέχρι σήμερα ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης στον κόσμο που πέτυχε σε επίσημο αγώνα κάτι τέτοιο.^[75] Το ρεκόρ του ως μεγαλύτερου σε ηλικία σκόρερ του πρωταθλήματος πρώτης κατηγορίας παρέμεινε για 68 χρόνια.^[76]

Κατά τη διάρκεια του 1956 και 1957 συνέχισε να αγωνίζεται σε φιλικούς αγώνες με τη Σλάβια, ενώ ξεκίνησε και προπονητική καριέρα στην πατρίδα του που διήρκεσε για μία δεκαπενταετία με σχετική επιτυχία αναλαμβάνοντας αρχικά την Τζίσκρα. Συμμετείχε μάλιστα ως παίκτης σε τέσσερις αγώνες της τρίτης κατηγορίας της ομάδας που προπονούσε το 1957–58 (ΦΚ Ζμπρογιόβκα Μπρνο) πετυχαίνοντας και δύο γκολ στα 44 του χρόνια.^[77][78]

Διεθνής καριέρα

Στις 29 Νοεμβρίου 1933, ηλικίας 20 ετών και 64 ημερών, ο Μπίτσαν έκανε το ντεμπούτο του για την Εθνική Αυστρίας στην ισοπαλία με 2–2 με αντίπαλο την Σκωτία, ενώ στις 10 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους σημείωσε το πρώτο του διεθνές τέρμα στη νίκη επί της Ολλανδίας με 1–0.^[79] Από την αρχή αποτέλεσε μέλος μιας εξαιρετικής ομάδας, που την αποκαλούσαν «η ομάδα-θαύμα» και ήταν από τα φαβορί του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1934 με τους Μπίτσαν και Ζίντελαρ να συνεργάζονται εξαιρετικά στην επίθεση.^[12][37][65] Η Αυστρία πήρε μέρος στη διοργάνωση αλλά ήταν μάλλον αδύνατο να κατακτήσει το τρόπαιο από τη στιγμή που οι αγώνες γινόταν στην Ιταλία του Μουσολίνι με την οργανωτική επιτροπή της FIFA να αποτελείται κυρίως από Ιταλούς και Γερμανούς.^[80] Έχοντας ήδη μία ασίστ στον Σίντελαρ στο δεύτερο γκολ, σημείωσε το μοναδικό του τέρμα στη διοργάνωση σε εξαιρετική στιγμή, στην απρόβλεπτα δύσκολη νίκη των Αυστριακών και ήταν στο 109ο λεπτό στο νικητήριο με 3–2 επί της Γαλλίας.^[79][81] Στα προημιτελικά η Αυστρία συνάντησε την Ουγγαρία και επιβλήθηκε με 2–1 σε ένα σκληρό παιχνίδι, με τον Μπίτσαν να παρέχει μία ακόμα ασίστ στο δεύτερο γκολ των Αυστριακών και την ομάδα πλέον να έχει υψηλές φιλοδοξίες. Στον ημιτελικό όμως, αντιμετωπίζοντας την Ιταλία λύγισε από τα διαιτητικά εμπόδια με 1–0, με σημαντικότερο τον καταλογισμό του γκολ των Ιταλών, παρά το επιθετικό φάουλ που είχε προηγηθεί στον τερματοφύλακα. Οι φήμες για δείπνο του Σουηδού διαιτητή (του νεότερου στη διοργάνωση) με το ίδιο το Μουσολίνι το προηγούμενο βράδυ του αγώνα ήταν εκτεταμένες. Στο βρεγμένο αγωνιστικό χώρο που δεν ευνοούσε την αυστριακή εθνική, ο Μπίτσαν είχε σουτ στο δοκάρι στο 40ό λεπτό. Μετά τον αγώνα δήλωσε ότι σε μια προσπάθειά του ο διαιτητής παρενέβη με το κεφάλι του για να καταλήξει σε Ιταλό αμυντικό εμποδίζοντας τη φυσιολογική τροχιά σε συμπαίκτη του που βρίσκονταν σε πολύ ευνοϊκή θέση για σκοράρισμα.^[3][82][83] Χαρακτήρισε μάλιστα τους Ιταλούς ως «μικρούς απατεώνες».^[84]

Την εποχή που ο Μπίτσαν αγωνιζόταν με τη Σλάβια Πράγας, υπέβαλε αίτηση για την Τσεχοσλοβακική ιθαγένεια. Όταν τελικά έγινε πολίτης της Τσεχοσλοβακίας, ανακάλυψε ότι ένα τυπογραφικό λάθος στο διαβατήριό του σήμαινε ότι δεν μπορούσε να παίξει στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1938. Οι τότε κανονισμοί της FIFA επέτρεπαν τη συμμετοχή σε περισσότερες από μία εθνικές ομάδες, αλλά έπρεπε να περάσουν δύο χρόνια από την ημερομηνία του τελευταίου αγώνα για την προηγούμενη ομάδα.^[85] Έκανε το ντεπούτο του με τη νέα του εθνική στις 7 Αυγούστου 1938 στην εκτός έδρας νίκη επί της Σουηδία με 6–2 πετυχαίνοντας χατ τρικ.^[30][44] Ένα χρόνο αργότερα έκανε μία από τις καλύτερες εμφανίσεις του για την εθνική ομάδα: η Αυστρία νίκησε την Ισπανία σε φιλικό αγώνα στη Μαδρίτη και ο Μπίτσαν διέλυσε τους Ισπανούς με ένα ακόμα χατ τρικ. Το γεμάτο εναλλαγές παιχνίδι έληξε με νίκη των Αυστριακών με 4–5.^[65] Η αναβολή των Παγκοσμίων Κύπελλων του 1942 και του 1946, χρόνια που ήταν τα παραγωγικότερα της σταδιοδρομίας του, του στέρησε τη δυνατότητα ευρείας διεθνούς αναγνώρισης.^[4][40] Συνολικά, σημείωσε 32 γκολ σε 35 διεθνείς αγώνες αναγνωρισμένους από την FIFA για τρεις εθνικές ομάδες (Αυστρία, Τσεχοσλοβακία και Βοημία και Μοραβία). Ο τελευταίος αγώνας με την εθνική ομάδα ήταν για την Τσεχοσλοβακία με αντίπαλο τη Βουλγαρία στην ήττα με 3–1 στις 4 Σεπτεμβρίου 1949.^[79]

Κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής ήταν μέλος και τρίτης εθνικής ομάδας, αυτής του «Προτεκτοράτου της Βοημίας και Μοραβίας», με τη φανέλα της οποίας σημείωσε δύο χατ τρικ σε δύο αγώνες κατά της Γερμανίας (5–5 και 4–4), με τον παλιό του συμπαίκτη Φραντς Μπίντερ να σημειώνει άλλο ένα για την γερμανική ομάδα στο δεύτερο.^[79] Είναι ο μοναδικός παίκτης στην ποδοσφαιρική ιστορία που έχει σκοράρει με τρεις διαφορετικές επίσημες εθνικές ομάδες.^[33][86] Με την ομάδα του Προτεκτοράτου σημείωσε ακόμα τρία γκολ σε πέντε φιλικούς αγώνες. Τέλος, σημείωσε 11 τέρματα με την Εθνική Τσεχίας (τότε ανεπίσημη), και 9 με την Εθνική Βοημίας, επίσης κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής (την περίοδο του Προτεκτοράτου της Βοημίας και Μοραβίας δεν επιτρεπόταν να διεξάγονται διακρατικοί αγώνες^[87]).^[1]

Τα χρόνια μέχρι την διεθνή αναγνώριση

Μετά την «Άνοιξη της Πράγας» το 1968, ζήτησε και πήρε τετραετή άδεια να εργαστεί στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στο Βέλγιο. Εκεί, ανέλαβε μία μικρή ομάδα, την Τόνγκερεν και μέσα σε τρία χρόνια κατάφερε να πετύχει την άνοδο από την τέταρτη στη δεύτερη κατηγορία.^[11][77] Επιστρέφοντας το 1972 στην πατρίδα του θεωρούσε πως θα λάμβανε την απαιτούμενη αναγνώριση για την ποδοσφαιρική του συνεισφορά. Όμως, τόσο ο ίδιος όσο και τα κατορθώματά του, έμοιαζαν να έχουν ξεχαστεί. Χρειάστηκε να δουλέψει ως εργάτης σε σιδηροδρομικό σταθμό, προκειμένου να εξασφαλίζει τα προς το ζην. «Χάσαμε όλους τους φίλους μας. Το τηλέφωνό μας σταμάτησε να χτυπά. Κανείς δεν μας υποστήριξε» είχε αναφέρει η σύζυγός του Γιάρμιλα, καταξιωμένη στην εποχή της τενίστρια, σκέιτερ και χορεύτρια.^[88]

Όταν το 1969 ο Πελέ σημείωσε το 1.000ό γκολ του, δημοσιογράφος σε συνέντευξη στη δυτικογερμανική τηλεόραση ρώτησε τον τέως συμπαίκτη του στην Ραπίντ Βιέννης και στην Αυστρία και μεγάλο σκόρερ Φραντς Μπίντερ (προπονητή τότε της Νυρεμβέργης) ποιος άλλος παίκτης είναι πιθανό να έχει σημειώσει ανάλογο αριθμό, αυτός τους υπέδειξε τον Μπίτσαν λέγοντας ότι έχει σημειώσει 5.000 γκολ. Την επόμενη μέρα ο Μπίτσαν ρωτήθηκε για αυτό, δεν το αρνήθηκε αλλά δήλωσε «Ποιος θα με πίστευε αν έλεγα ότι έχω σημειώσει πέντε φορές τα γκολ του Πελέ;».^[62][88][39] Παρ' αυτά, ο Τσέχος ιστορικός ποδοσφαίρου Γιόζεφ Πόντελικ κυκλοφόρησε το 1971 βιογραφία του θρυλικού παίκτη με τον τίτλο «Μπίτσαν, 5.000 γκολ» (Bican pět tisíc gólů)^[24][89] υποστηρίζοντας αυτή την άποψη, η οποία όμως στατιστικά δεν έχει αποδειχθεί.

Παρά το γεγονός ότι στη χώρα του ήταν ένας μύθος, η διεθνής αναγνώριση στο πρόσωπό του ήρθε αργά και σταδιακά, ώσπου τον Ιανουάριο του 2000 η Διεθνής Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου (IFFHS) του απένειμε το βραβείο της «Χρυσής Μπάλας», αναγνωρίζοντάς τον ως τον κορυφαίο σκόρερ του περασμένου αιώνα με τους 12 τίτλους πρώτου σκόρερ πρώτης κατηγορίας πρωταθλήματος και συνολικά 643 τέρματα εθνικών πρωταθλημάτων.^[27][90][91] Ο αριθμός των τίτλων πρώτου σκόρερ δεν έχει έκτοτε ξεπεραστεί.^[65][92] Μεταγενέστερα, πηγές ανέφεραν επιπλέον στοιχεία και ανέβαζαν το σύνολο των τερμάτων των πρωταθλήματων σε τουλάχιστον 655^[38][93] ή 658.^[13] Ο Μπίτσαν νωρίτερα (1997) είχε αρνηθεί να παραλάβει τιμητικό μετάλλιο από την IFFHS, υποστηρίζοντας (σωστά αφού δεν είχαν αναγνωριστεί 232 τέρματα- σύμφωνα με την RSSSF - του πρωταθλήματος Βοημίας-Μοραβίας κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής) πως του είχε «κλέψει» γκολ τα οποία σημείωσε κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.^[2][20][94]

Στις ερωτήσεις δημοσιογράφων της αυστριακής εφημερίδας Die Presse το 1997 σχετικά με τη δυσκολία επίτευξης τερμάτων τα νεότερα χρόνια είπε:«Έχω ακούσει τόσο πολλές φορές ότι ήταν ευκολότερο να σκοράρεις στη δική μου εποχή. Οι ευκαιρίες όμως, ήταν ίδιες πριν από 100 χρόνια και θα είναι ίδιες σε 100 χρόνια από τώρα.Το συγκεκριμένο στοιχείο είναι απαράλλαχτο και φαντάζομαι ότι όλοι συμφωνούν πως μια ευκαιρία πρέπει να γίνεται γκολ. Αν είχα πέντε ευκαιρίες μέσα στο παιχνίδι, έβαζα πέντε γκολ. Αν είχα επτά, τότε έβαζα επτά», εξήγησε με απλότητα.^[95]

O ακριβής αριθμός των τερμάτων που σημείωσε δεν έχει πλήρως διευκριστεί λόγω της έλλειψης πλήρων στοιχείων και της δυσκολίας καθιέρωσης μιας επαρκώς ακριβούς και ολοκληρωμένης ιστορικής ταξινόμησης.^[96] Τουλάχιστον 1.813 σε 1.089 συνολικά παιχνίδια και τουλάχιστον 950 σε επίσημους αγώνες αναφέρει ο διεθνής, ανεξάρτητος οργανισμός αφιερωμένος στη συλλογή στατιστικών (RSSSF^[97][98][99]), όμως ο ίδιος ο Μπίτσαν υποστήριζε ότι είναι περισσότερα, όπως επίσης συμπαίκτες του και ανάλογες εκτιμήσεις.^{[86][100][101]} Τον Ιανουάριο του 2021 η Τσεχική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία παρουσίασε στατιστικά του, με διαφορές όμως στα αριθμητικά σύνολα σε σχέση με την RSSSF.^[102] Στο δημοσιευμένο σύνολο της RSSSF δεν συμπεριλαμβάνονται άλλα 83 τέρματα με τη Σλάβια Πράγας που δεν έχουν ακόμα επιβεβαιωθεί.^[103] Το πρόσημο (+) που χρησιμοποιείται από τη διεθνή στατιστική πηγή επιβεβαιώνει αυτή την πιθανότητα. Η UEFA τον έχει αναγνωρίσει από το 2014 ως τον κορυφαίο Ευρωπαίο σκόρερ όλων των εποχών με βάση τα 518 τέρματα πρωταθλήματος πρώτης κατηγορίας.^[95] Η FIFA το 2020 αναγνώρισε τα στοιχεία της RSSSF του 2016 που ήταν μέχρι τότε γνωστά (805 τέρματα σε 530 επίσημους αγώνες και 1.468 συμπεριλαμβανομένων και των φιλικών - το μεγαλύτερο σύνολο στην παγκόσμια ιστορία).^{[85][104][105]} Ήταν πρώτος σκόρερ των πρωταθλημάτων πρώτης εθνικής κατηγορίας με 526 τέρματα μέχρι το Νοέμβριο του 2023.^[106][107] Αξιοσημείωτο επίσης είναι και το γεγονός ότι με βάση την παραγωγικότητα, όπως αυτή εκφράζεται από την αναλογία γκολ ανά αγώνα, ο μέσος όρος του (1,52 γκολ ανά επίσημο αγώνα, 1,66 με τους φιλικούς) είναι ένας από τους τέσσερις μόνο ποδοσφαιριστές με αναλογία υψηλότερη του 1,50 (τρία γκολ ανά δύο αγώνες υστερώντας του Γερμανού Έρβιν Χέλμχεν και του Πορτογάλου Φερνάντο Πεϊρότεο).^[19][108]

Το 1998 ο αστεροειδής 10634 πήρε το όνομά του (Pepibican), ο πρώτος ποδοσφαιριστής που του έγινε αυτή η τιμή.Άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 88 ετών νοσηλευόμενος με καρδιολογικά προβλήματα στις 12 Δεκεμβρίου 2001.^[16][20][62] Η δεύτερη σύζυγός του, με την οποία απέκτησε δύο γιους (η πρώτη είχε αποβιώσει σε νεαρή ηλικία, σε λιγότερο από δύο χρόνια μετά το γάμο τους) έφυγε από τη ζωή δέκα ακριβώς χρόνια μετά το δικό του θάνατο.^{[5][109][110]} Το 2013, 100 χρόνια από την γέννησή του εισήχθη στην Αίθουσα Φήμης του ποδοσφαίρου της Τσεχίας.^[23][111]

Συνολικά στατιστικά στοιχεία καριέρας

Πηγή : RSSSF - Josef Bican (2022)

Συνοπτικά στατιστικά στοιχεία επίσημων αγώνων

Πηγή : RSSSF -Josef Bican (2022)

Στατιστικά στοιχεία επίσημων αγώνων σε συλλόγους

Πηγές:RSSSF - Slavia Praha - Czech FA - StatisticSoccer - Josef Bican career - Бицан Йозеф - Josef Bican - ARFTS3

Σημειώσεις:

• Τα αναφερόμενα στοιχεία βασίζονται πρωτίστως σε στατιστικές υπηρεσίες και όχι σε ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες. Υπάρχει διαφορά στην στατιστική της RSSSF και της Τσεχικής FA για το πρωτάθλημα της χρονιάς 1949 και το Κύπελλο του 1952. Επιλέχθηκε η άποψη της RSSSF που είναι σταθερή και από προηγούμενες ανακοινώσεις της.
• Το πρωτάθλημα 1944-45 διακόπηκε, δεν ακυρώθηκε και ως εκ τούτου τα στατιστικά στοιχεία του ποδοσφαιριστή συμπεριλαμβάνονται στον πίνακα, όπως αναγνωρίζονται από την RSSSF και από τη FIFA.^[4]
• Στα ανωτέρω στοιχεία δεν συμπεριλαμβάνονται τα «Χειμερινά Τουρνουά» και οι ετήσιες συναντήσεις μεταξύ Σλάβια και Σπάρτα Πράγας.

Διεθνή τέρματα

Με την Αυστρία

#	Ημερομηνία	Τοποθεσία	Αντίπαλος	Σκορ	Αποτέλεσμα	Διοργάνωση
1.	10 Δεκεμβρίου 1933	Ολυμπιακό Στάδιο του Άμστερνταμ, Άμστερνταμ, Ολλανδία	Ολλανδία	1–0	1–0	Φιλικό
2.	11 Φεβροαρίου 1934	Σταντ ντε Σαρμίγ, Γενεύη, Ελβετία	Ελβετία	1–0	3–2	Διεθνές Κύπελλο Κεντρικής Ευρώπης
3.				3–2
4.	15 Απριλίου 1934	Στάδιο Χόχε Βάρτε, Βιέννη, Αυστρία	Ουγγαρία	4–2	5–2	Φιλικό
5.				5–2
6.	27 Μαΐου 1934	Ολυμπιακό Στάδιο Τορίνου, Τορίνο, Ιταλία	Γαλλία	3–1	3–2	Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1934
7.	6 Οκτωβρίου 1935	Στάδιο Ερνστ Χάπελ, Βιέννη, Αυστρία	Ουγγαρία	1–1	4–4	Φιλικό
8.				2–2
9.				3–4
10.	19 Ιανουαρίου 1936	Στάδιο Μετροπολιτάνο, Μαδρίτη, Ισπανία	Ισπανία	1–0	5–4
11.	26 Ιανουαρίου 1936	Κάμπο Ντα Κονστιτουισάο, Πόρτο, Πορτογαλία	Πορτογαλία	3–1	3–2
12.	22 Μαρτίου 1936	Στάδιο Ερνστ Χάπελ, Βιέννη, Αυστρία	Τσεχοσλοβακία	1–1	1–1	Διεθνές Κύπελλο Κεντρικής Ευρώπης
13.	5 Απριλίου 1936		Ουγγαρία	2–3	3–5	Φιλικό
14.				1–1

Με την Τσεχοσλοβακία

#	Ημερομηνία	Τοποθεσία	Αντίπαλος	Σκορ	Αποτέλεσμα	Διοργάνωση
1.	7 Αυγούστου 1938	Στάδιο Ρασούντα, Στοκχόλμη, Σουηδία	Σουηδία	2–0	6–2	Φιλικό
2.				3–0
3.				5–2
4.	28 Αυγούστου 1938	Στάδιο Κονκορντίτσε, Ζάγκρεμπ, Γιουγκοσλαβία	Γιουγκοσλαβία	2–0	3–1
5.	4 Δεκεμβρίου 1938	Στάδιο ΑΣ Σπάρτα, Πράγα, Τσεχοσλοβακία	Ρουμανία	1–2	6–2
6.				3–2
7.				4–2
8.				6–2
9.	11 Μαΐου 1947		Γιουγκοσλαβία	1–0	3–1
10.				3–1
11.	31 Αυγούστου 1947		Πολωνία	1–0	6–3
12.				2–0

Με τη Βοημία - Μοραβία

#	Ημερομηνία	Τοποθεσία	Αντίπαλος	Σκορ	Αποτέλεσμα	Διοργάνωση
1.	22 Οκτωβρίου 1939	Στάδιο Λετένσκι, Πράγα, Βοημία και Μοραβία	Γερμανία	3–4	5–5	Φιλικό
2.				4–4
3.				5–4
1.	12 Νοεμβρίου 1939	Στάδιο Χέρμαν Γκέρινγκ, Βρότσλαβ, Ναζιστική Γερμανία	Γερμανία	1–0	4–4	Φιλικό
2.				3–0
3.				4–2

Πηγές : Eu-football.info, RSSSF : Josef Bican - International Goals

Ραπίντ Βιέννης

• Πρωτάθλημα Αυστρίας : 1934–35

Αντμίρα Βάκερ

• Πρωτάθλημα Αυστρίας (2) : 1935–36 , 1936–37

Σλάβια Πράγας

• Πρωτάθλημα Βοημίας - Μοραβίας (4) : 1939–40 , 1940–41 , 1941–42 , 1942–43
• Πρωτάθλημα Τσεχοσλοβακίας (2) : 1946–1947, 1948 (ανεπίσημο)
• Κύπελλο Κεντρικής Βοημίας (Středočeský Pohár - 3) : 1941 , 1943 , 1944
• Κύπελλο Τσεχίας (Český pohár - 3) : 1941 , 1942 , 1945 («Κύπελλο Ελευθερίας»)
• Κύπελλο Μιτρόπα : 1938

ΜΦΚ Βιτκοβίτσε

•  : Πρωτάθλημα δεύτερης κατηγορίας Τσεχοσλοβακίας : 1949

• Πρώτος σκόρερ πρωταθλήματος Αυστρίας : 1933–34
• Πρώτος σκόρερ πρωταθλήματος Τσεχοσλοβακίας (6) :
  • Σλάβια Πράγας : 1937–38 , 1938–39 , 1945–46 , 1946–47 , 1948
  • Βιτκόβιτσε : 1950
• Πρώτος σκόρερ πρωταθλήματος Βοημίας-Μοραβίας (5) : 1939–40 , 1940–41 , 1941–42 , 1942–43 , 1943–44
• Πρώτος σκόρερ εθνικών πρωταθλημάτων παγκόσμια (5) : 1940 , 1941 , 1942 , 1943 , 1944
• Πρώτος σκόρερ Κυπέλλου Μιτρόπα : 1938 (10 τέρματα)
• Κορυφαίος σκόρερ των διοργανώσεων Εθνικών Κυπέλλων παγκόσμια (134 τέρματα).
• Kορυφαίος σκόρερ του 20ού αιώνα σύμφωνα με την IFFHS. Χρυσή Μπάλα IFFHS : 2000
• Κορυφαίος Ευρωπαίος σκόρερ από την UEFA : 2014
• Κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών από τη FIFA : 2020
• IFFHS : 34ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα.
• Hall of Fame ποδοσφαίρου Τσεχίας : 2013

• Περισσότερα τέρματα καριέρας : 1.813+. Η FIFA έχει αναγνωρίσει 1.468 (ακατάρριπτο ρεκόρ κόσμου)
• Περισσότερα τέρματα καριέρας σε επίσημους αγώνες : 950+. Η FIFA έχει αναγνωρίσει 805
• Περισσότερα τέρματα εθνικών πρωταθλημάτων : 676+
• Περισσότερα τέρματα πρώτης εθνικής κατηγορίας πρωταθλήματος σύμφωνα με την RSSSF : 526
• Περισσότερα τέρματα πρώτης κατηγορίας εθνικού πρωταθλήματος σε μία χώρα : 470 (RSSSF) , σύμφωνα με την UEFA 500
• Περισσότερα γκολ πρωταθλήματος με μία ομάδα σε ένα πρωτάθλημα : 470 (RSSSF)
• Περισσότερες τίτλοι πρώτου σκόρερ πρώτης κατηγορίας πρωταθλήματος (ακατάρριπτο ρεκόρ κόσμου) : 12
• Περισσότεροι τίτλοι πρώτου σκόρερ πρώτης κατηγορίας πρωταθλήματος σε μία χώρα (ακατάρριπτο ρεκόρ κόσμου) : 11
• Περισσότεροι τίτλοι πρώτου σκόρερ πρωταθλήματος με ένα σύλλογο (ακατάρριπτο ρεκόρ κόσμου) : 10
• Περισσότεροι συνεχόμενοι τίτλοι πρώτου σκόρερ πρωταθλήματος (ακατάρριπτο ρεκόρ κόσμου) : 10
• Περισσότεροι τίτλοι πρώτου σκόρερ πρωταθλημάτων στον κόσμο (ακατάρριπτο ρεκόρ κόσμου) : 5
• Περισσότεροι τίτλοι πρώτου σκόρερ πρωταθλημάτων στην Ευρώπη (ακατάρριπτο ρεκόρ Ευρώπης) : 5
• Περισσότερα τέρματα Εθνικών Κυπέλλων (ακατάρριπτο ρεκόρ κόσμου) : 134
• Ο μόνος ποδοσφαιριστής που έχει σημειώσει 7 ή περισσότερα τέρματα σε έξι επίσημους αγώνες (ακατάρριπτο ρεκόρ κόσμου)
• Πέντε συνεχόμενα χατ τρικ σε αγώνες πρωταθλήματος (ακατάρριπτο ρεκόρ κόσμου)
• Περισσότερα τέρματα σε επίσημους αγώνες συλλόγου σε μία αγωνιστική περίοδο : 76
• Περισσότεροι συνεχείς αγώνες σκοραρίσματος συλλόγου σε εθνικό επίπεδο : 20 (ακατάρριπτο ρεκόρ κόσμου)
• Περισσότεροι συνεχείς αγώνες σκοραρίσματος συλλόγου συμπεριλαμβανομένων των διεθνών διασυλλογικών διοργανωσεων : 21 (ακατάρριπτο ρεκόρ κόσμου)
• Περισσότεροι συνεχείς αγώνες σκοραρίσματος συλλόγου και εθνικής ομάδας : 23 (ακατάρριπτο ρεκόρ κόσμου)
• Περισσότεροι συνεχόμενοι αγώνες σκοραρίσματος σε εθνικό πρωτάθλημα : 19
• Περισσότερα τέρματα σε ένα σύλλογο σε επίσημους αγώνες : 622
• Περισσότερα τέρματα σε επίσημους και φιλικούς αγώνες σε ένα σύλλογο : 1.045+
• Περισσότερα τέρματα σε μία αγωνιστική περίοδο πρώτης κατηγορίας πρωταθλήματος Τσεχοσλοβακίας : 57
• Περισσότερα τέρματα σε αγώνα πρωταθλήματος πρώτης κατηγορίας της Τσεχοσλοβακίας : 8

• Πηγές : FIFA, UEFA, RSSSF, IFFHS, WFHC

• Κατάλογος ποδοσφαιριστών ανδρών με 500 ή περισσότερα γκολ
• Κατάλογος ποδοσφαιριστών με τα περισσότερα τέρματα πρωταθλήματος
• Κατάλογος ποδοσφαιριστών που σημείωσαν ρεκόρ με χατ-τρικ

• Pepi: Josef Bican Zdeněk Pavlis, 2014 ISBN 978-80-87754-42-9 (Τσεχικά)
• Bicanovo tajemství, aneb, Kanonýrem za Masaryka, Hitlera i Čepičky Pavel Kovář, 1993 ISBN 9788090071308 (Τσεχικά)

• Γιόζεφ Μπίτσαν στη FIFA (αρχειοθετημένος) (Αγγλικά)
• Γιόζεφ Μπίτσαν's προφίλ παίκτη στο National-Football-Teams.com
• - Αφιέρωμα της Σλάβιας Πράγας (Τσεχικά)
• JOSEF BICAN - Αφιέρωμα