Εσθονοί

Οι Εσθονοί (εσθονικά: eestlased‎‎) είναι εθνική ομάδα που ζει στην Εσθονία και μιλούν την Εσθονική γλώσσα, ενώ πολλοί από αυτούς κατοικούν σε διάφορες χώρες ανά τον κόσμο.

Εσθονοί
eestlased
Εσθονικό Φεστιβάλ Τραγουδιού 2011, στο Τάλιν
Συνολικός πληθυσμός
π. 1.1 εκατομμύρια
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς
Εσθονία Εσθονία 905.677[1]
Other significant population centers:
 Φινλανδία49.590–100.000[α][2][3]
 ΗΠΑ27.113[4]
Σουηδία25.509[5]
Καναδάς Καναδάς24.000[6]
Ρωσία17.875[7]
Αυστραλία7.543[8]
 Γερμανία6.286[9]
Νορβηγία Νορβηγία5.092[10]
Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο3.400[11]
 Ουκρανία2.868[12]
 Ιρλανδία2.560[13]
Βέλγιο Βέλγιο2.000[14]
 Λετονία1.676[15]
 Δανία1.606[16]
Ολλανδία1.482[17]
Γαλλία686[18]
Ισραήλ Ισλανδία111[19]
Γλώσσες
Εσθονικά, Βόρο, Σέτο
Θρησκεία
Κυρίως άθρησκοι
Κυρίως Προτεστάντες (Λουθηρανισμός)[20][21]
Currently Lutheran and regional Eastern Orthodox (Estonian Apostolic Orthodox) minority
Σχετιζόμενες εθνικές ομάδες
other Finnic peoples

Ιστορία

Προϊστορικές ρίζες

Η Εσθονία κατοικήθηκε για πρώτη φορά περίπου πριν από 10.000 χρόνια, αφού η Βαλτική παγωμένη λίμνη υποχώρησε από την Εσθονία. Ενώ δεν είναι βέβαιο τι γλώσσες ομιλούνταν από τους πρώτους αποίκους, συχνά διατηρείται ότι οι ομιλητές των πρώτων Ουραλικών γλωσσών που σχετίζονται με τη σύγχρονη εσθονική έφτασαν στο έδαφος της σημερινής Εσθονίας περίπου 5.000 χρόνια πριν.[22] Καθώς ζουν στην ίδια περιοχή για περισσότερα από 5.000 χρόνια, οι Εσθονοί είναι μεταξύ των παλαιότερων μόνιμων κατοίκων στην Ευρώπη.[23] Από την άλλη πλευρά, ορισμένες πρόσφατες γλωσσικές εκτιμήσεις δείχνουν ότι οι φιννοουγγρικές γλώσσες έφτασαν γύρω από τη Βαλτική Θάλασσα σημαντικά αργότερα, ίσως και κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού (περ. 1800 π.Χ.).[24][25]

Το αρχαιότερο γνωστό ενδωνύμιο των Εσθονών είναι το Μααράχβας.[26] Το Eesti, το σημερινό ενδωνύμιο της Εσθονίας, θεωρείται ότι προέρχεται από τη λέξη Αεστίι, το όνομα που δόθηκε από το αρχαίο Γερμανικό λαό για τους Βάλτες που ζουν βορειοανατολικά του Ποταμού Βιστούλα. Ο Ρωμαίος ιστορικός Τάκιτος σε 98 μ.Χ. ήταν ο πρώτος που αναφέρθηκε στους "Αεστίι". Οι πρώιμοι Σκανδιναβοί ονόμαζαν τη γη νότια του Κόλπου της Φινλανδίας ως "Έιστλαντ" (η Eistland είνα η τρέχουσα λέξη στα Ισλανδικά για την Εσθονία), ενώ οι κάτοικοι ονομάζονταν "eistr". Οι πρωτοεσθονοί (καθώς και άλλοι ομιλητές της φιννικής γλωσσικής ομάδας) ονομάζονταν Τσούντοι (чудь) στα Παλιά Ανατολικά Σλαβικά χρονικά.

Η εσθονική γλώσσα ανήκει στον Φιννικό κλάδο της ουραλικής οικογένεια γλωσσών, όπως και η φινλανδική γλώσσα. Το πρώτο γνωστό βιβλίο στα εσθονικά τυπώθηκε το 1525, ενώ τα παλαιότερα γνωστά παραδείγματα γραπτών εσθονικής καταγωγής είναι χρονικά του 13ου αιώνα.

Εθνική συνείδηση

Αν και η εσθονική εθνική συνείδηση εξαπλώθηκε κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, κατά την εσθονική εθνική αφύπνιση,[27] ένας κάποιο βαθμός εθνοτικής ευαισθητοποίησης προηγήθηκε αυτής της ανάπτυξης.[28] Από τον 18ο αιώνα, η αυτο-ονομασία εεστλάνε εξαπλώθηκε μεταξύ των Εσθονών, μαζί με το παλαιότερο μααράχβας.[26] Η μετάφραση της Βίβλου στην εσθονική γλώσσα από τον Άντον θορ Χέλλε εμφανίστηκε στο 1739, και ο αριθμός των βιβλίων και φυλλαδίων που δημοσιεύθηκαν στην εσθονική αυξήθηκε από το 18 στη δεκαετία του 1750 σε 54 στη δεκαετία του 1790. Στο τέλος του αιώνα, περισσότερο από το ήμισυ των ενηλίκων αγροτών μπορούσε να διαβάσει. Οι πρώτοι πανεπιστημιακά μορφωμένοι Εσθονοί διανοούμενοι εμφανίστηκαν την ίδια εποχή, συμπεριλαμβανομένων των Φρίντριχ Ρόμπερτ Φέλμαν (1798-1850), Κρίστιαν Γιάακ Πέτερσον (1801-1822) και Φρίντριχ Ράινχολντ Κρόιτσβαλντ (1803-1882), εμφανίστηκαν στη δεκαετία του 1820. Η άρχουσα τάξη είχε παραμείνει κυρίως γερμανική γλωσσικά και πολιτισμικά από την κατάκτηση της αρχές του 13ου αιώνα. Ο Γκάρλιμπ Μέρκελ (1769-1850), γερμανός Εσθονόφιλος, έγινε ο πρώτος συγγραφέας που αντιμετώπισε τους Εσθονούς ως εθνικότητα ίση με τις άλλες. Έτσι έγινε πηγή έμπνευσης για το εσθονικό εθνικό κίνημα, κατά το πρότυπο του Βαλτικού γερμανικού πολιτιστικού κόσμου πριν από τα μέσα του 19ου αιώνα. Ωστόσο, στα μέσα του αιώνα, οι Εσθονοί έγιναν πιο φιλόδοξοι και άρχισαν να κλίνουν προς τους Φινλανδούς ως επιτυχημένο μοντέλο του εθνικού κινήματος και, σε κάποιο βαθμό, προς το γειτονικό λετονικό εθνικό κίνημα. Από το τέλος του 1860, οι Εσθονοί έγιναν απρόθυμοι να συμβιβαστούν με τη γερμανική πολιτιστική και πολιτική ηγεμονία. Πριν από την απόπειρα Ρωσοποίησης στη δεκαετία του 1880, η άποψη των Εσθονών για την Αυτοκρατορική Ρωσία παρέμεινε θετική.[28]

Οι Εσθονοί έχουν ισχυρούς δεσμούς με τις Σκανδιναβικές χώρες που απορρέουν από τις σημαντικές πολιτιστικές και θρησκευτικές επιρροές που αποκτήθηκαν ανά τους αιώνες κατά τη διάρκεια Σκανδιναβικής και Γερμανικής διακυβέρνησης και εποικισμού.[29] Πράγματι, οι Εσθονοί θεωρούν τους εαυτούς τους Σκανδιναβούς αντί για Βάλτες,[30][31] ιδίως λόγω της στενής εθνοτικής και γλωσσικής συγγένειας με τους Φινλανδούς.

Μετά τη Συνθήκη του Τάρτου (1920), στην οποία η Ρωσία αναγνώρισε την εσθονική ανεξαρτησία του 1918, οι Εσθονοί που κατοικούσαν στη Ρωσία απέκτησαν τη δυνατότητα να επιλέξουν εσθονική υπηκοότητα (αυτοί που επέλεξαν να το κάνουν ονομάστηκαν optandid) και επέστρεψαν στην πατρίδα. Υπολογίζεται ότι περίπου 40.000 Εσθονοί ζούσαν στη Ρωσία το 1920. Εν ολίγοις, 37.578 άνθρωποι μετακινήθηκαν από τη Σοβιετική Ρωσία στην Εσθονία (1920-1923).[32]

Εσθονική εθνική ενδυμασία:
1. Καντρίνα 2. Μίχκλι, 3. Σέτο, 4. Πάιστου
Εσθονική εθνική ενδυμασία:
5. Μούχου 6. Κάρια 7. Τόσταμαα 8. Πάρνου-Γιααγκούπι

Μετανάστευση

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η Εσθονία δέχτηκε εισβολή από το Σοβιετικό Στρατό το 1944, μεγάλος αριθμός Εσθονών εγκατέλειψαν την πατρίδα τους σε πλοία ή μικρότερα σκάφη πάνω από ττη Βαλτική Θάλασσα. Πολλοί πρόσφυγες που επέζησαν από το επικίνδυνο θαλάσσιο ταξίδι προς τη Σουηδία ή τη Γερμανία αργότερα μετακινήθηκαν προς τον Καναδά, το Ηνωμένο Βασίλειο, τις Ηνωμένες Πολιτείες ή την Αυστραλία.[33] Ορισμένοι από αυτούς τους πρόσφυγες και αρκετοί από τους απόγονους τους έχουν επιστρέψει στην Εσθονία μετά την ανεξαρτησία της το 1991.

Στα χρόνια της ανεξαρτησίας, η αύξηση του αριθμού των Εσθονών που επιλέγουν να εργαστούν στο εξωτερικό, κυρίως στη Φινλανδία, αλλά και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες (κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Μπενελούξ, τη Σουηδία και τη Γερμανία) έχουν κάνει την Εσθονία τη χώρα με το υψηλότερο ποσοστό μετανάστευσης στην Ευρώπη.[34] Αυτό οφείλεται εν μέρει λόγω της εύκολης δυνατότητας μετανάστευσης στη Φινλανδία.

Αναγνωρίζοντας τα προβλήματα που απορρέουν τόσο από το χαμηλό ποσοστό γεννήσεων και την υψηλή μετανάστευση, η χώρα έχει ξεκινήσει διάφορα μέτρα για να αυξήσει το ποσοστό γεννήσεων και να προσελκύσει τους διακινούμενους Εσθονούς να επιστρέψουν πίσω στην Εσθονία. Ο πρώην πρόεδρος Τόομας Χέντρικ Ίλβες έχει δηλώσει την υποστήριξή του στην εκστρατεία Talendid koju! ("Φέρνοντας τα ταλέντα σπίτι!")[35] η οποία έχει ως στόχο να συντονίσει και να προωθήσει την επιστροφή των Εσθονών που έχουν ιδιαίτερες δεξιότητες που απαιτούνται στην Εσθονία.

Εσθονοί στον Καναδά

Ο Καναδάς στεγάζει μια από τις μεγαλύτερες εσθονικές μεταναστευτικές κοινότητες παγκοσμίως με περίπου 24.000 άτομα (σύμφωνα με ορισμένες πηγές, μέχρι 50.000 κατοίκους).[36] Στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και στις αρχές της δεκαετίας του 1950, περίπου 17.000 έφτασαν στον Καναδά, αρχικά στο Μόντρεαλ.[37] Το Τορόντο σήμερα είναι η πόλη με το μεγαλύτερο πληθυσμό των Εσθονών έξω από την Εσθονία. Το πρώτο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Εσθονών πραγματοποιήθηκε στο Τορόντο το 1972. Μερικοί αξιοσημείωτοι Εσθονοί του Καναδά περιλαμβάνουν τους Έντελ Τούλβινγκ, Έλμαρ Τάμπολντ, Άλισον Πιλ, Ούνου Πρίι και Άντρεας Βάικλα.

Παραπομπές

Περαιτέρω ανάγνωση

Εξωτερικοί σύνδεσμοι