Λίβερπουλ Φ.Κ. 4-3 Νιούκαστλ Γιουνάιτεντ (1996)
Στις 3 Απριλίου 1996, η Λίβερπουλ Φ.Κ. αντιμετώπισε την Νιούκασλ Γιουνάιτεντ στα πλαίσια του πρωταθλήματος της Πρέμιερ Λιγκ την περίοδο 1995-96 στο Άνφιλντ. Η Λίβερπουλ κέρδισε τον αγώνα με σκορ 4-3. Το νικητήριο τέρμα πέτυχε ο επιθετικός Σταν Κόλιμορ στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων.
| Εκδήλωση | Αγγλικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 1995-96 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| Ημερομηνία | 3 Απριλίου 1996 | ||||||
| Χώρος | Άνφιλντ, Λίβερπουλ | ||||||
| Πολυτιμότερος παίκτης | Στηβ Μακμάναμαν (Λίβερπουλ) | ||||||
| Διαιτητής | Μάικ Ριτ (Μπέρμιγχαμ) | ||||||
| Θεατές | 40702 | ||||||
Οι δύο ομάδες είχαν χάσει τον προηγούμενο τους αγώνα πρωταθλήματος αλλά είχαν ακόμη την ευκαιρία να κερδίσουν το πρωτάθλημα και ήθελαν να μειώσουν το χάσμα βαθμών μεταξύ των ομάδων τους και της πρωτοπόρου Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η Νιούκαστλ, η οποία προπορευόταν στο πρωτάθλημα με 12 βαθμούς διαφορά τον Ιανουάριο, είχε κακή απόδοση στη διάρκεια του Μαρτίου, με μόνο μία νίκη στους τέσσερις αγώνες που έδωσε κατά τη διάρκεια του μήνα. Η Λίβερπουλ είχε κερδίσει έξι από τα τελευταία εννέα παιχνίδια πρωταθλήματος κατά τη διάρκεια Φεβρουαρίου και Μαρτίου, σκόραρε τα περισσότερα γκολ και δέχτηκε τα λιγότερα μέχρι τον αγώνα αυτό.
Η Λίβερπουλ ξεκίνησε τον αγώνα πιο επιθετικά με τον επιθετικό Ρόμπι Φάουλερ να σκοράρει το πρώτο γκολ. Ο επιθετικός της Νιούκαστλ Λες Φέρτιναντ ισοφάρισε στο 10ο λεπτό του αγώνα και ο μέσος Νταβίντ Ζινολά διπλασίασε τα τέρματα της φιλοξενούμενης ομάδας τέσσερα λεπτά αργότερα. Ο Φάουλερ πέτυχε και δεύτερο γκολ στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου. Η Νιούκαστλ προηγήθηκε εκ νέου με τον Φαουστίνο Ασπρίγια στο 57ο λεπτό. Η Λίβερπουλ ισοφάρισε και πάλι στο 68ο λεπτό με τον Σταν Κόλιμορ. Στις καθυστερήσεις του αγώνα, ο Κόλιμορ σκόραρε το δεύτερο του τέρμα στον αγώνα. Η νίκη προκάλεσε ενθουσιασμό στους φιλάθλους της Λίβερπουλ στο Άνφιλντ. Για τη Νιούκαστλ ήταν η δεύτερη συνεχόμενη ήττα της στο πρωτάθλημα, μειώνοντας τις πιθανότητες της για την κατάκτηση του.
Ο αγώνας θεωρείται ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της Πρεμιέρ Λιγκ στην ιστορία του θεσμού. Ο προπονητής της Νιούκαστλ Κέβιν Κίγκαν το περιέγραψε σαν ένα «κλασσικό» αγώνα,[1] ενώ ο προπονητής της Λίβερπουλ Ρόυ Έβανς είπε ότι η αξία της ψυχαγωγίας ήταν εκεί στον καλύτερο βαθμό της.[1] Το 2003, το παιχνίδι βραβεύτηκε σαν το Παιχνίδι της Δεκαετίας στην Πρέμιερ Λιγκ, η οποία γιόρταζε τα δεκάχρονα της.[2][3][4] Τα αποτέλεσμα επηρέασε το πρωτάθλημα. Η πρωτοπόρος Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχασε μόνο ένα ακόμη αγώνα την περίοδο εκείνη και διατήρησε τον τίτλο του πρωταθλητή.[5]
Υπόβαθρο
Η Λίβερπουλ και η Νιούκαστλ Γιουνάιτεντ είναι δύο από τις μεγαλύτερες ομάδες στο αγγλικό ποδόσφαιρο.[6] Παρόλο που δεν έχει κερδίσει κάποιο σημαντικό τίτλο από το 1969 που είχε κατακτήσει το Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων, η Νιούκαστλ διαθέτει παθιασμένους και πιστούς οπαδούς.[7] Τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, η Λίβερπουλ έγινε ο πιο πετυχημένος σύλλογος στην Αγγλία, κατακτώντας έντεκα πρωταθλήματα σε μια περίοδο 17 ετών [8] Οι δύο ομάδες είχαν συναντηθεί ακόμα 5 φορές στην Πρέμιερ Λιγκ από την περίοδο 1993-94 όπου η Νιουκαστλ προβιβάστηκε στην κατηγορία. Η Νιουκαστλ είχε τρεις νίκες, η Λίβερπουλ μία και ένας αγώνας έληξε ισόπαλος.[9]
Πριν από τον αγώνα
| Θ. | Ομάδα | Αγ. | Ν | Ι | Η | ΓΥ | ΓΚ | ΔΤ | Βαθ. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ | 32 | 20 | 7 | 5 | 59 | 30 | +29 | 67 |
| 2 | Νιούκασλ Γιουνάιτεντ | 30 | 20 | 4 | 6 | 55 | 28 | +27 | 64 |
| 3 | Λίβερπουλ Φ.Κ. | 31 | 17 | 8 | 6 | 60 | 27 | +33 | 59 |
Οι δύο ομάδες είχαν χάσει τα προηγούμενα παιχνίδια τους. Η Λίβερπουλ έχασε 1-0 από τη Νότιγχαμ Φόρεστ στο Σίτι Γκράουντ στις 23 Μαρτίου 1996, με το νικητήριο γκολ να πετυχαίνει ο μέσος Στηβ Τζόουνς.[11] Η ήττα αυτή ήταν η πρώτη για τη Λίβερπουλ μετά από 21 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις.[11] Την ίδια μέρα, η Νιούκαστλ ηττήθηκε με 2-0 από την Άρσεναλ, δεχόμενη την τρίτη ήττα της σε πέντε παιχνίδια πρωταθλήματος. [12] Η ήττα της Νιούκαστλ έδωσε την ευκαιρία στη Μάντσεστερ να αποκτήσει προβάδισμα τριών βαθμών στην κορυφή του πίνακα βαθμολογίας, την επόμενη μέρα, με τον επιθετικό Ερίκ Καντονά να σκοράρει το νικητήριο τέρμα στον αγώνα εναντίον της Τότεναμ Χότσπερ.[13]
Παρόλο που η Νιούκαστλ είχε αγωνιστεί δύο λιγότερα παιχνίδια από τη Μάντσεστερ, το πλεονέκτημα της ήταν ισχνό σε σχέση με το προβάδισμα των δώδεκα βαθμών διαφορά από τη δεύτερη Μάντσεστερ τον Ιανουάριο.[14] Όταν οι δύο ομάδες αναμετρήθηκαν το Μάρτιο στο St James' Park, ο Καντονά σκόραρε το νικητήριο τέρμα για τη Μάντσεστερ και ο τερματοφύλακας Πέτερ Σμάιχελ πραγματοποίησε πολλές εξαιρετικές αποκρούσεις αποτρέποντας το μέσο Πίτερ Μπιάρτλει και τον επιθετικό Λες Φέρτιναντ από το να σκοράρουν.[15] Η νίκη της Μάντσεστερ ήταν ή ένατη για την ομάδα στο πρωτάθλημα, η οποία είχε κερδίσει τη Νιούκαστλ και στον αντίστοιχο αγώνα στο Ολντ Τράφορντ το Δεκέμβρη του 1995.[15]
Θεωρείτο απίθανο να κατακτήσει η Λίβερπουλ το πρωτάθλημα. Παρόλο που είχε σκοράρει τα περισσότερα τέρματα και είχε δεχτεί τα λιγότερα μεταξύ των τριών πρώτων ομάδων, είχε αγωνιστεί σε ένα αγώνα περισσότερο από τη δεύτερη Νιούκαστλ, η οποία διατηρούσε μια απόσταση πέντε βαθμών από την τρίτη Λίβερπουλ. Ωστόσο, η Λίβερπουλ είχε κερδίσει στα ημιτελικά του κυπέλλου Αγγλία την Άστον Βίλα κερδίζοντας με 3-0, παίρνοντας το εισιτήριο για τον τελικό με αντίπαλο την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.[16]
Το παιχνίδι
Ο προπονητής της Νιούκαστλ Κέβιν Κίγκαν πραγματοποίησε μία αλλαγή στην ομάδα σε σχέση με το προηγούμενο παιχνίδι, όπου έχασε από την Άρσεναλ. Αντικατέστησε τον αμυντικό Γουόρεν Μπάρτον με τον Στηβ Γουότσον.[17] Η Νιούκαστλ παρατάχθηκε με σύστημα 4-4-2.[18] Η Λίβερπουλ αντικατάστησε τον Μάικλ Τόμας με τον Τζέιμι Ρεκμαπ και τον Ντομινίκ Ματέο με τον Ρομπ Τζόουνς.[19] Ο Ρόυ Έβανς παρέταξε την ομάδα με σύστημα 3-4-1-2, το οποίο δοκίμαζε σε όλη στη σεζόν.[18] Το παιχνίδι είναι αρχικώς προγραμματιστεί για τις 30 Μαρτίου 1996 αλλά μετακινήθηκε στις 3 Απριλίου από την Πρέμιερ Λιγκ και τον αναμεταδότη του αγώνα Sky Sports.[20]
Ανασκόπηση αγώνα
Η Λίβερπουλ ξεκίνησε τον αγώνα πιο ζωηρά και σκόραρε το πρώτο γκολ μόλις στο δεύτερο λεπτό με τον Ρόμπι Φάουλερ, το οποίο ήταν το 27ο του στο πρωτάθλημα τη συγκεκριμένη περίοδο.[18]Η Νιούκαστλ άρχισε να ασκεί πίεση στη Λίβερπουλ και απάντησε στο γκολ της αντιπάλου της ισοφαρίζοντας οκτώ λεπτά αργότερα με τον Φέρτιναντ.[18] Στο 14ο λεπτό η Νιούκαστλ πήρε προβάδισμα με τον Νταβίντ Ζινολά (5ο γκολ στο πρωτάθλημα).[18] Το ημίχρονο έληξε με σκορ 1-2 υπέρ της Νιούκαστλ.[18]
Στο ημίχρονο, ο αμυντικός της Λίβερπουλ Μαρκ Ράιτ αντικαταστάθηκε από τον Στηβ Χάρκνες.[18] Στο 10ο λεπτό του δευτέρου ημιχρόνου και 55ο του αγώνα η Λίβερπουλ ισοφάρισε με τον Φάουλερ που σκόραρε το δεύτερο γκολ του στο παιχνίδι.[18] Δύο λεπτά αργότερα η Νιούκαστλ προηγήθηκε εκ νέου με τον Ασπρίγια.[18] Η Νιούκαστλ κυριάρχισε στον αγώνα αλλά δεν κατάφερε να σκοράρει ξανά. Στη συνέχεια η Λίβερπουλ πίεσε και στο 68ο λεπτό ο Σταν Κόλιμορ ισοφάρισε σε 3-3.[18]
Λόγω της ισοφάρισης της Λίβερπουλ οι δύο προπονητές πραγματοποίησαν έκαναν αλλαγές. Ο αμυντικός της Λίβερπουλ Ρομπ Τζόουνς αντικαταστάθηκε από τον επιθετικό Ίαν Ρας και ο ποδοσφαιριστής της Νιούκαστλ Ντάρεν Πίκοκ αντικατέστησε τον Στηβ Χόγουι ώστε να ενισχυθεί η άμυνα της ομάδας.[18] Το παιχνίδι φαινόταν να οδηγείται σε ισοπαλία, αλλά στις καθυστερήσεις του αγώνα ο Κόλιμορ σκόραρε και έδωσε τη νίκη στη Λίβερπουλ με τελικό σκορ 4-3. [18]
Λεπτομέρειες
| 3 Απριλίου 1996 20:00 (θερινή ώρα Αγγλίας) | Λίβερπουλ Φ.Κ. | 4–3 [21] | Νιούκασλ Γιουνάιτεντ | Άνφιλντ, Λίβερπουλ Θεατές: 40702[21] Διαιτητής: Μάικ Ριτ (Μπέρμιγχαμ) |
|---|---|---|---|---|
Ρόμπι Φάουλερ  2', 55'Σταν Κόλιμορ 68', 90+2' | Λες Φέρτιναντ 10' Νταβίντ Ζινολά 14'Φαουστίνο Ασπρίγια 57' |
          Λίβερπουλ |     Νιούκαστλ |
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Μετά τον αγώνα
(Για να είμαστε δίκαιοι, ήταν αμυντική αυτοκτονία. Οι προπονητές θα ήταν νεκροί μέσα σε έξι μήνες εάν κάθε παιχνίδι ήταν όπως αυτό.)
— Η αντίδραση του προπονητής της Λίβερπουλ Ρόυ Έβανς για το παιχνίδι.[22]
Μετά το παιχνίδι, ο Κέβιν Κίγκαν δήλωσε ότι υπήρχε ακόμη μακρύς δρόμος στην κούρσα του τίτλου, παρόλες τις συνέπειες του αποτελέσματος.[1] Επαίνεσε τις δύο ομάδες και τη φύση του αγώνα.[1] Ο προπονητής της Λίβερπουλ Ρόυ Έβανς παρατήρησε ότι καμία ομάδα δεν θα μπορούσε να κερδίσει το πρωτάθλημα παίζοντας με αυτό τον τρόπο.[1]
Ο Σταν Κόλιμορ, ο οποίος πέτυχε το τέταρτο γκολ της Λίβερπουλ, δήλωσε ότι το αποτέλεσμα αφήνει το δρόμο για τον τίτλο ανοικτό.[23] Ο Στηβ Μακμάναμαν πρόσθεσε ότι ολοκληρώθηκε μια μεγάλη βδομάδα για την ομάδα του, η οποία προκρίθηκε στον τελικό του κυπέλλου Αγγλίας.[23] Σχολίασε επίσης την επίδοση της Νιούκαστλ, επισημαίνοντας ότι είναι μια μεγάλη ομάδα που έχει την ποιότητα να επανέλθει στη καλύτερη κατάσταση της.[23]
Επακόλουθα
Οι φιλοδοξίες της Νιούκαστλ να κερδίσει το πρωτάθλημα υπέστησαν πλήγμα λόγο του αποτελέσματος του αγώνα. Παρόλο που κέρδισε την Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς τρεις μέρες αργότερα, έχασε από την Μπλάκμπερν Ρόβερς, δεχόμενη δύο γκολ στα τελευταία δέκα λεπτά της αναμέτρησης.[24] Η ήττα άφησε την Μάντσετερ Γιουνάιτεντ επικεφαλής με έξι βαθμούς διαφορά και με πέντε αγώνες να απομένουν. Η Νιούκαστλ τερμάτισε στη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα την περίοδο εκείνη, πέντε βαθμούς πίσω από τη Μάντσεστερ, οδηγώντας τον Κίγκαν σε παραίτηση το καλοκαίρι, η οποία απορρίφθηκε.[25] Τον Ιανουάριο του 1997, ο Κίγκαν παραιτήθηκε από προπονητής και δήλωσε ότι νιώθει ότι πήρε το σύλλογο όσο πιο μακριά μπορούσε.[25]
Η Λίβερπουλ αγωνίστηκε στο επόμενο παιχνίδι εκτός έδρας με την Κόβεντρι Σίτι και ηττήθηκε με 1-0.[26] Τα τελευταία πέντε παιχνίδια πέτυχε δύο νίκες και τρεις ισοπαλίες τερματίζοντας στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος, η οποία ήταν η ψηλότερη θέση που τερμάτησε από την ίδρυση της Πρέμιερ Λιγκ. Στον τελικό του κυπέλλου Αγγλίας, η Λίβερπουλ ηττήθηκε από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με τον Ερίκ Καντονά να σκοράρει το νικητήριο γκολ στο 85ο λεπτό.[27]
Ο αγώνας συχνά αναφέρεται ως το καλύτερο παιχνίδι της Πρέμιερ Λιγκ που έχει παιχτεί.[28][29][30] Ο γενικός γραμματέας (και μετέπειτα πρόεδρος) της FIFA Σεπ Μπλάτερ εξήρε τον Κέβιν Κίγκαν για την επιθετική, ποδοσφαιρική φιλοσοφία του και του έστειλε προσωπικά φαξ τονίζοντας τη θετική στάση που έχει επιφέρει στο ποδόσφαιρο.[31] Το 2003, ο μέσος Νταβίντ Ζινολά δήλωσε ότι αν η Νιούκαστλ διατηρούσε το σκορ στο 3-2, θα κέρδιζε σίγουρα το πρωτάθλημα.[32] Στο πλαίσιο των βραβείων της Πρέμιερ Λιγκ «10 Seasons Awards», που είχαν ως στόχο να τιμήσουν τα δέκα χρόνια της διοργάνωσης, το παιχνίδι της 3ης Απριλίου 1996 μεταξύ της Λίβερπουλ και της Νιούκαστλ ψηφίστηκε από το κοινό και μια κριτική επιτροπή αποτελούμενη από δέκα ειδικούς του ποδοσφαίρου, ως ο «Αγώνας της δεκαετίας».[31] Το 2011, το Sky Sports γίορτασε τα εικοσάχρονα του με μια παρουσίαση των είκοσι καλύτερων παιχνιδιών της Πρέμιερ Λιγκ που μεταδόθηκαν από το δίκτυο. Ο αγώνας Λίβερπουλ-Νιούκαστλ βρισκόταν στο νούμερο ένα της κατάταξης, μπροστά από το παιχνίδι μεταξύ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Μάντσεστερ Σίτι στο Ολτ Τράφορτ στις 20 Σεπτεμβρίου 2009 (4-3). Το Μάιο του 2012, ο αγώνας κατατάγηκε στη δεύτερη θέση των καλύτερων παιχνιδιών στο βραβεία «Premier League 20 Seasons Awards», με τα οποία γιορτάστηκαν τα εικοσάχρονα της διοργάνωσης. Στην πρώτη θέση ήταν το παιχνίδι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Μάντσεστερ Σίτι στο Ολτ Τράφορτ στις 20 Σεπτεμβρίου 2009 (4-3).[33][34]
Όταν η Λίβερπουλ και η Νιούκαστλ συναντήθηκαν στο Άνφιλντ στις 11 Μαρτίου 1997 κατά τη διάρκεια της σεζόν 1996-97, το αποτέλεσμα του αγώνα ήταν το ίδιο με το αποτέλεσμα του αγώνα της 3ης Απριλίου 1996.[35] Ωστόσο, η Λίβερπουλ είχε προηγηθεί 3-0 στο ημίχρονο, με γκολ των Στηβ Μακμάναμαν, Ρόμπι Φάουλερ και Πάτρικ Μπέργκερ. Η Νιούκαστλ σκόραρε τρία γκολ σε 17 λεπτά (Γκιλέσπι, Ασπρίγια και Μπάρτον) αλλά ο Φάουλερ σκόραρε εκ νέου στις καθυστερήσεις του αγώνα.[35]
Τον Οκτώβριο του 2011, προκειμένου να αντληθούν κεφάλαια για διάφορες φιλανθρωπικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένων των National Society for the Prevention of Cruelty to Children και Sir Bobby Robson Foundation, οι δύο ομάδες διοργάνωσαν μια αναπαράσταση του αγώνα της 3ης Απριλίου 1996.[36] Ο αγώνας έγινε στο στάδιο Kingston Park, έδρα της Newcastle Falcons. Συμμετείχαν πολλοί πρώην ποδοσφαιριστές της Λίβερπουλ και τη Νιούκαστλ όπως οι Τζέισον Μακάρτι, Άλαν Σίρερ, Φιλίπ Άλμπερτ και Μπρους Γκρομπελάαρ.[36]