Ναντέζντα Κρούπσκαγια

Ρωσίδα πολιτικός (1869-1939)

Η Ναντέζντα Κονσταντίνοβνα Κρούπσκαγια (ρωσικά: Надежда Константиновна Крупская ; 26 Φεβρουαρίου 1869 - 27 Φεβρουαρίου 1939) ήταν Ρωσίδα πολιτικός και σύζυγος του Βλαντίμιρ Λένιν.

Ναντέζντα Κρούπσκαγια
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Надежда Константиновна Крупская (Ρωσικά)
Γέννηση14ιουλ. / 26  Φεβρουαρίου 1869γρηγ.
Αγία Πετρούπολη[1]
Θάνατος27  Φεβρουαρίου 1939[2][3][4]
Μόσχα[1]
Τόπος ταφήςΝεκρόπολη Τείχους του Κρεμλίνου
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Ρωσική Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΡωσικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[5][6]
Εκπαίδευσηδιδάκτωρ επιστημών στην παιδαγωγική
ΣπουδέςΣχολή μαθημάτων Μπεστούζεφ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταβιβλιοθηκονόμος[7]
συγγραφέας
δασκάλα[8]
πολιτικός[8]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης και Ρωσικό Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Κόμμα των Εργαζομένων
Οικογένεια
ΣύζυγοςΒλαντίμιρ Ίλιτς Λένιν (1898–1924)
ΓονείςΚονσταντίν Ιγκνάτεβιτς Κρούπσκι και Ελιζαβέτα Κρούπσκαγια
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος του Προεδρίου του Ανωτάτου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ (1938–άγνωστη τιμή)
μέλος του Ανώτατου Σοβιέτ της Σοβιετικής Ένωσης (1938–1939)
Βραβεύσειςτάγμα του Λένιν[9]
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας[9]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Κρούπσκαγια γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη από αριστοκρατική οικογένεια, που κατέληξε στην ανέχεια, και ανέπτυξε ισχυρές θέσεις σχετικά με τη βελτίωση της ζωής των φτωχών. Ένθερμη υποστηρίκτρια του μαρξισμού, συναντήθηκε με τον Λένιν το 1894. Συνελήφθησαν το 1896 λόγω των επαναστατικών δραστηριοτήτων τους και μετά την εξορία του Λένιν στη Σιβηρία, επιτράπηκε στην Κρούπσκαγια να τον ακολουθήσει το 1898 με την προϋπόθεση ότι θα παντρεύονταν. Εγκαταστάθηκαν στο Μόναχο και στο Λονδίνο μετά την εξορία τους, προτού επιστρέψουν για μικρό χρονικό διάστημα στη Ρωσία προκειμένου να συμμετάσχουν στην αποτυχημένη επανάσταση του 1905.

Μετά την επανάσταση του 1917, η Κρούπσκαγια εισήλθε στο προσκήνιο της πολιτικής σκηνής και έγινε το 1924 μέλος της κεντρικής επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος. Από το 1929 έως το 1939 ήταν αναπληρώτρια επίτροπος παιδείας, με ισχυρή επιρροή στο σοβιετικό εκπαιδευτικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης της σοβιετικής βιβλιοθηκονομίας.

Gallery

Έργα

  • Memories of Lenin. New York: International Publishers, 1930. —Reissued as Reminiscences of Lenin.
  • On Education: Selected Articles and Speeches. Moscow: Foreign Languages Publishing House, 1957.

Περαιτέρω μελέτη

  • Clements, Barbara Evans, Bolshevik Women, Cambridge University Press, 1997.
  • McDermid, Jane and Anya Hilyar, "In Lenin's Shadow: Nadezhda Krupskaya and the Bolshevik Revolution," in Ian D. Thatcher (ed.), Reinterpreting Revolutionary Russia. New York: Palgrave Macmillan, 2006; pp. 148–165.
  • McNeal, Robert H., Bride of the Revolution: Krupskaya and Lenin. London: Gollancz, 1973.
  • Raymond, Boris The Contribution of N. K. Krupskaia to the Development of Soviet Russian Librarianship: 1917–1939. Ann Arbor, MI: University of Chicago, 1978.
  • Scott, Marcia Nell Boroughs, Nadezhda Konstantinovna Krupskaya: A Flower in the Dark. PhD dissertation. University of Texas at Arlington, 1996. Available from ProQuest Dissertations Publishing, 1383491.
  • Sebestyen, Victor, Lenin the Dictator: An Intimate Portrait. New York: Pantheon, 2017.
  • Stites, Richard, The Women's Liberation Movement in Russia: Feminism, Nihilism, and Bolshevism, 1860-1930. Princeton, NJ: Princeton University Press, 1978.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι


Παραπομπές