Ναυμαχία της Θάλασσας των Φιλιππινών

Η Ναυμαχία της Θάλασσας των Φιλιππινών (19-20 Ιουνίου 1944) ήταν μια μεγάλη ναυτική μάχη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου που εξάλειψε την ικανότητα του αυτοκρατορικού Ιαπωνικού Ναυτικού να διεξάγει αερομεταφορές μεγάλης κλίμακας. Πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της αμφίβιας εισβολής των Ηνωμένων Πολιτειών στα νησιά Μαριάνα κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Ειρηνικού. Η μάχη ήταν η τελευταία από τις πέντε σημαντικές εμπλοκές «αεροπλανοφόρων εναντίον αεροπλανοφόρων» μεταξύ ναυτικών δυνάμεων της Αμερικής και της Ιαπωνίας ^[1] και έφερε μονάδες του πέμπτου στόλου του αμερικανικού ναυτικού ενάντια σε πλοία και αεροσκάφη των αυτοκρατορικών ιαπωνικών δυνάμεων του Ναυτικού και γειτονικά νησιωτικά φυλάκια. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη μάχη μεταξύ αεροπλανοφόρων στην ιστορία, με τη συμμετοχή 24 αεροπλανοφόρων και ανάπτυξη περίπου 1.350 αεροσκαφών επί αυτών^[2].

Το εναέριο μέρος της μάχης ονομάστηκε Great Marianas Turkey Shoot από τους Αμερικανούς αεροπόρους λόγω της εξαιρετικά δυσανάλογης αναλογίας απωλειών που υπέστησαν τα ιαπωνικά αεροσκάφη από αμερικανούς πιλότους και αντιαεροπορικά πυροβόλα^[3]. Κατά τον απολογισμό μετά τις δύο πρώτες αεροπορικές μάχες, ένας πιλότος του αεροπλανοφόρου USS Lexington παρατήρησε: «Γιατί, ήταν σαν μια γαλοπούλα να καταρρίψει σπίτι!^[4]». Η έκβαση αποδίδεται γενικά στις αμερικανικές βελτιώσεις στην εκπαίδευση, την τακτική, την τεχνολογία (συμπεριλαμβανομένου του κορυφαίου μυστικού αντι-αεροσκάφους εγγύτητας) και του σχεδιασμού πλοίων και αεροσκαφών^{[5] [6]}.

Κατά τη διάρκεια της μάχης, τα αμερικανικά υποβρύχια τορπίλησαν και βύθισαν δύο από τα μεγαλύτερα ιαπωνικά αεροπλανοφόρα που συμμετείχαν στη μάχη^[7]. Τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα ξεκίνησαν μια παρατεταμένη επίθεση, βυθίζοντας ένα ελαφρύ αεροπλανοφόρο και καταστρέφοντας άλλα πλοία, αλλά τα περισσότερα από τα αμερικανικά αεροσκάφη που επέστρεψαν στους μεταφορείς τους έμειναν σχεδόν από καύσιμα καθώς έπεσε η νύχτα. 80 αμερικανικά αεροπλάνα χάθηκαν. Αν και εκείνη την εποχή η ναυμαχία φάνηκε να ήταν μια χαμένη ευκαιρία να καταστραφεί ο ιαπωνικός στόλος, εντούτοις το αυτοκρατορικό ιαπωνικό ναυτικό είχε χάσει το μεγαλύτερο μέρος της δύναμης αεροπλανοφόρων του και δεν ανέκαμψε ποτέ. Αυτή η ναυμαχία, όπως και η Ναυμαχία του Κόλπου Λέιτε σηματοδότησαν το τέλος των ιαπωνικών αεροπλανοφόρων. Όσα διασώθηκαν, παρέμειναν ελλιμενισμένα μετά από αυτήν.