Ουράνιο σώμα
Ουράνιο, αστρονομικό ή αστρικό σώμα ονομάζεται η υλική οντότητα ή σώμα που υπάρχει με φυσικό τρόπο στο παρατηρήσιμο σύμπαν.[1] Στην αστρονομία, οι όροι "αντικείμενο" και "σώμα" συχνά χρησιμοποιούνται εναλλάξιμα. Ωστόσο, το αστρονομικό ή ουράνιο σώμα είναι ένα μονή, συνεκτική οντότητα, ενώ το αστρονομικό ή ουράνιο αντικείμενο είναι μια περίπλοκη, λιγότερο πυκνή δομή, που μπορεί να αποτελείται από πολλαπλά σώματα ή ακόμα και άλλα αντικείμενα με υποδομές.
Είδη
Παραδείγματα αστρονομικών αντικειμένων είναι τα πλανητικά συστήματα, τα αστρικά σμήνη, τα νεφελώματα και οι γαλαξίες, ενώ αστρονομικά σώματα θεωρούνται οι αστεροειδείς, τα φεγγάρια (δορυφόροι), οι πλανήτες και οι αστέρες. Ένας κομήτης μπορεί να χαρακτηριστεί και ως σώμα και ως αντικείμενο: είναι σώμα όταν πρόκειται για παγωμένους πυρήνες πάγου και σκόνης, και είναι αντικείμενο όταν πρόκειται για ολόκληρο τον κομήτη, συμπεριλαμβανομένης της διάχυτης σκόνης και της ουράς του.
Κλίμακα γαλαξία
Μπορεί να θεωρηθεί ότι το σύμπαν έχει ιεραρχική δομή.[2] Σε μεγαλύτερες κλίμακες, το θεμελιώδες δομικό στοιχείο συγκέντρωσης είναι ο γαλαξίας. Οι γαλαξίες είναι οργανωμένοι σε ομάδες και σμήνη, που συχνά περιλαμβάνονται μέσα σε μεγαλύτερα υπερσμήνη, που βρίσκονται ανάμεσα σε νήματα τεράστιων άδειων κενών, σχηματίζοντας έναν ιστό που γεφυρώνει το παρατηρήσιμο σύμπαν.[3]
Οι γαλαξίες έχουν μία πληθώρα μορφολογιών με ακανόνιστα, ελλειπτικά και δισκοειδή σχήματα, ανάλογα με το ιστορικό του σχηματισμού και της εξέλιξής τους, συμπεριλαμβανομένης της αλληλεπίδρασης με άλλους γαλαξίες, που μπορεί να οδηγήσει και στη συγχώνευσή τους.[4]
Οι δισκοειδείς γαλαξίες συμπεριλαμβάνουν φακοειδείς και σπειροειδείς γαλαξίες, με στοιχεία όπως σπειροειδείς βραχίονες και ένα χαρακτηριστικό φωτοστέφανο.[5]
Στον πυρήνα τους, οι περισσότεροι γαλαξίες έχουν μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα. Επίσης, οι γαλαξίες μπορούν να έχουν δορυφόρους με τη μορφή των γαλαξιών νάνων και των σφαιρωτών σμηνών.[6]
Μέσα σε ένα γαλαξία
Τα στοιχεία που αποτελούν ένα γαλαξία σχηματίζονται από την αέρια ύλη που συγκεντρώνεται μέσα από τη βαρυτική έλξη σε ένα ιεραρχικό τρόπο. Σε αυτό το στάδιο, το αποτέλεσμα αυτής έλξης είναι ο σχηματισμός θεμελιωδών υλικών, των αστέρων. Αυτοί, συνήθως συνδέονται σε σμήνη από συμπτυγμένα νεφελώματα.[7] Η μεγάλη ποικιλία των αστρικών σχηματισμών καθορίζεται σχεδόν απόλυτα από τη μάζα, τα υλικά και τον εξελικτική κατάσταση αυτών των άστρων. Τα άστρα μπορεί να βρεθούν σε πολυαστρικά συστήματα που περιστρέφονται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο σε μια ιεραρχική οργάνωση. Ένα πλανητικό σύστημα και διάφορα άλλα μικρά αντικείμενα όπως οι αστεροειδής, οι κομήτες και τα διαστημικά σκουπίδια μπορούν να σχηματιστούν, σε μια ιεραρχική διαδικασία συσσώρευσης των πρωτοπλανητικών δίσκων που περικυκλώνει τα νέα άστρα.