Πεποιθήσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά
Οι πεποιθήσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά αφορούν τον τρόπο που αντιλαμβάνονται και ερμηνεύουν την Αγία Γραφή, την οποία θεωρούν ως τον μοναδικό εμπνευσμένο Λόγο του Θεού. Οι πεποιθήσεις[1] αυτές δεν αποτελούν απλώς διανοητική ή φιλολογική προσέγγιση των ζητημάτων αλλά επηρεάζουν ενεργά τον τρόπο ζωής των μελών τους.[2]
Πέρα από τις θεμελιώδεις διδασκαλίες τους, τις οποίες θεωρούν ότι καταγράφονται σαφώς στην Αγία Γραφή, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν τηρούν κάποια ρητή δογματική ομολογία πίστης. Αντιλαμβάνονται ότι ενώ η Βίβλος περιέχει την αποκαλυμμένη από τον Θεό αλήθεια, η κατανόηση που έχουν ως προς την αλήθεια είναι προοδευτική και διαρκώς εκλεπτυνόμενη.[3]
Ακολουθεί μια στοιχειώδης καταγραφή των θεμελιωδών πεποιθήσεών τους, με αναφορές στις σχετικές Βιβλικές περικοπές.[4]
Η Αγία Γραφή
Η Αγία Γραφή, ή Βίβλος, είναι ο εμπνευσμένος γραπτός Λόγος του Θεού.[5] Δεν περιέχει απλή ιστορία ή ανθρώπινες απόψεις αλλά αυτά που ήθελε ο Θεός να καταγραφούν προς όφελος της ανθρωπότητας.[6]
Ο αληθινός Θεός
Ο Βιβλικός Θεός, ο Ιεχωβά, είναι ο μόνος αληθινός Θεός.[7] Είναι ο Δημιουργός των πάντων, και γι’ αυτό τον λόγο είναι ο μόνος που του αξίζει η απόδοση λατρείας.[8] Ο Ιεχωβά είναι ο Παγκόσμιος Κυρίαρχος, στον οποίο ο άνθρωπος οφείλει πλήρη υπακοή.[9]
Ιησούς Χριστός
Ο Ιησούς είναι ο μονογενής Γιος του Θεού, το μόνο ον που δημιουργήθηκε απευθείας από τον ίδιο τον Θεό.[10] Ο Ιησούς ήταν το πρώτο από τα δημιουργήματα του Θεού, που σημαίνει ότι προτού γεννηθεί ως άνθρωπος, ο Ιησούς ζούσε στον ουρανό.[11] Ο ίδιος ο Ιησούς λατρεύει τον Πατέρα του ως τον μόνο αληθινό Θεό, ποτέ δεν ισχυρίστηκε ότι ήταν ίσος με τον Θεό.[12] Όντας τέλειος άνθρωπος, ο Ιησούς παρέδωσε την τέλεια ανθρώπινη ζωή του ως λύτρο για το ανθρώπινο γένος. Η θυσία του παρέχει τη δυνατότητα αιώνιας ζωής σε όλους όσους πραγματικά ασκούν πίστη σε αυτήν.[13] Ο Ιησούς Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς ως αθάνατο πνευματικό πρόσωπο.[14] Ο Ιησούς έχει "έρθει", στρέφοντας την προσοχή του στη γη ως ουράνιος Βασιλιάς, και είναι τώρα παρών ως δοξασμένο πνεύμα.[15]
Σατανάς
Ο Σατανάς, ή Διάβολος, δεν είναι απλώς η έννοια του κακού αλλά είναι ο αόρατος «άρχοντας αυτού του κόσμου».[16] Ενώ αρχικά ήταν ένας τέλειος πνευματικός γιος του Θεού, τα αισθήματα έπαρσης που επέτρεψε να αναπτυχθούν μέσα του τον έκαναν να επιθυμήσει τη λατρεία που ανήκε μόνο στον Ιεχωβά και δελέασε τον Αδάμ και την Εύα για να τους κάνει να υπακούσουν σε αυτόν, παρακούοντας στον Θεό. Ως αποτέλεσμα, έγινε Σατανάς, που σημαίνει «Αντίδικος, Εναντιούμενος».[17] Ο Σατανάς «παροδηγεί ολόκληρη την κατοικημένη γη» και μαζί με τους δαίμονές του αποτελούν την αιτία για την αυξημένη αθλιότητα που υπάρχει στη γη σε αυτή την τελική περίοδο αυτού του συστήματος πραγμάτων.[18] Στον καιρό που έχει ορίσει ο Θεός, ο Σατανάς και οι δαίμονές του θα αφανιστούν για πάντα.[19]
Η Βασιλεία του Θεού
Η Βασιλεία του Θεού υπό τον Ιησού Χριστό πρόκειται να αντικαταστήσει όλες τις ανθρώπινες κυβερνήσεις και θα γίνει η μοναδική κυβέρνηση επί όλου του ανθρώπινου γένους.[20] Το παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων θα καταστραφεί τελείως.[21] Η Βασιλεία του Θεού θα κυβερνήσει με δικαιοσύνη και θα φέρει αδιατάρακτη ειρήνη στους υπηκόους της στη γη.[22] Εκείνοι που δεν θέλουν να υποταχθούν στο θέλημα του Θεού και εμμένουν στο να πράττουν το κακό θα αφανιστούν από τον Θεό, ενώ οι λάτρεις Του θα απολαμβάνουν διαρκή ασφάλεια.[23]
Τελευταίες ημέρες
Από το έτος 1914, με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και έπειτα η ανθρωπότητα ζει στον καιρό του τέλους αυτού του πονηρού κόσμου.[24] Στη διάρκεια αυτής της κρίσιμης περιόδου, διεξάγεται παγκόσμια ένα ευαγγελιστικό έργο κηρύγματος· μετά την ολοκλήρωση του πρόκειται να έρθει το τέλος, όχι του πλανήτη, αλλά του πονηρού συστήματος και των ασεβών ανθρώπων.[25]
Η αληθινή θρησκεία
Δεν είναι αποδεκτές από τον Θεό όλες οι θρησκείες ή όλες οι θρησκευτικές συνήθειες, ενώ είναι μοναδικός ο δρόμος που οδηγεί στην αιώνια ζωή.[26] Η αληθινή λατρεία επικεντρώνεται, όχι στην τελετουργική και εξωτερική επίδειξη, αλλά στη γνήσια αγάπη για τον Θεό, η οποία γίνεται εμφανής από την υπακοή στις εντολές Του και από την αγάπη για τον συνάνθρωπο.[27] Άνθρωποι που προέρχονται από όλα τα έθνη, τις φυλές και τις γλωσσικές ομάδες μπορούν να υπηρετούν τον Ιεχωβά και να έχουν την επιδοκιμασία του.[28] Αποδέκτης των προσευχών είναι μόνο ο Ιεχωβά διαμέσου του Ιησού, ενώ δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται θρησκευτικές αναπαραστάσεις ούτε ως αντικείμενα αφοσίωσης ούτε ως βοηθήματα λατρείας.[29] Ο Χριστιανός δεν πρέπει να έχει οποιαδήποτε σχέση με πνευματιστικές πράξεις.[30] Δεν υφίσταται διαχωρισμός σε κληρικούς και λαϊκούς μέσα στη χριστιανική εκκλησία.[31] Η αληθινή Χριστιανοσύνη δεν ενσωματώνει την τήρηση ενός εβδομαδιαίου σαββάτου ή τη συμμόρφωση με τις άλλες απαιτήσεις του Μωσαϊκού Νόμου αποσκοπώντας στην απόκτηση σωτηρίας, διαφορετικά θα σήμαινε ότι απορρίπτεται ο Χριστός, ο οποίος εκπλήρωσε τον Νόμο.[32] Οι Χριστιανοί δεν πρέπει να αναμειγνύονται σε συγκρητιστικές πράξεις.[33] Η δημόσια χειροτονία ενός ατόμου ως μαθητή του Ιησού γίνεται σε ηλικία που υπάρχει κατανόηση από το άτομο τού τι περιλαμβάνεται και γίνεται μέσω βαφτίσματος με πλήρη κατάδυση στο νερό.[34] Οι ακόλουθοι του Ιησού θα πρέπει να ακολουθούν το παράδειγμά του υπακούοντας στις εντολές του και δίνοντας μαρτυρία στους άλλους για τη Βασιλεία του Θεού.[35]
Θάνατος
Ο θάνατος αποτελεί συνέπεια της κληρονομιάς της αμαρτίας από τον Αδάμ, δεν δημιουργήθηκε ο άνθρωπος για να οδηγείται στον θάνατο.[36] Όταν πεθαίνει ο άνθρωπος, ο οποίος όσο ζει είναι μια ζωντανή ψυχή, παύει να υφίσταται.[37] Οι νεκροί δεν έχουν συνειδητότητα.[38] Ο Άδης (Εβρ. Σιεόλ) είναι ο κοινός τάφος του ανθρώπινου γένους.[39] Οι αδιόρθωτοι πονηροί πρόκειται να σταλλούν στη "λίμνη της φωτιάς" ή "δεύτερο θάνατο", δηλαδή τον θάνατο για πάντα, χωρίς ελπίδα πλέον ανάστασης.[40] Η ανάσταση είναι η ελπίδα για τους νεκρούς και αποτελεί παρηγοριά για εκείνους που έχουν χάσει τους αγαπημένους τους στον θάνατο.[41] Ο θάνατος που οφείλεται στην αδαμιαία αμαρτία θα πάψει να υπάρχει —τότε θα έχει εφαρμοστεί πλήρως η αξία της θυσίας της ανθρώπινης ζωής του Ιησού Χριστού.[42]
Ουράνιος προορισμός
Στον ουρανό, δηλαδή στο πνευματικό βασίλειο ενώπιον του Θεού, πρόκειται να ζήσει μόνο ένα «μικρό ποίμνιο» 144.000 πιστών Χριστιανών.[43] Πρόκειται για εκείνους που "αναγεννιούνται" ως πνευματικοί γιοι του Θεού.[44] Ο Θεός διαλέγει τα μέλη αυτής της μικρής ομάδας από όλους τους λαούς και τα έθνη για να βασιλέψουν με τον Χριστό στη Βασιλεία.[45]
Αιώνια ζωή στη γη
Το σύνολο της ανθρωπότητας που θα έχει την επιδοκιμασία του Θεού πρόκειται να ζήσει για πάντα στη γη.[46] Ο πλανήτης γη δεν θα καταστραφεί ποτέ ούτε θα μείνει έρημος από κατοίκους.[47] Όπως ήταν ο αρχικός σκοπός του Θεού, όλη η γη θα γίνει παράδεισος, ένας παγγήινος κήπος εξαίσιας ομορφιάς.[48] Θα υπάρχουν κατάλληλες κατοικίες και άφθονη τροφή που θα απολαμβάνουν όλοι οι άνθρωποι.[49] Οι αρρώστιες, όλων των ειδών οι αναπηρίες και ο ίδιος ο θάνατος θα ανήκουν στο παρελθόν.[50]
Κοσμικές εξουσίες
Οι Χριστιανοί οφείλουν να αποδίδουν κατάλληλο σεβασμό στις κοσμικές εξουσίες.[51] Δεν συμμετέχουν σε στασιασμό κατά της κυβερνητικής εξουσίας.[52] Είναι πρόθυμοι να υπακούν σε όλους τους νόμους οι οποίοι δεν έρχονται σε αντίθεση με τον νόμο του Θεού, καθώς σε πρώτη θέση έρχεται η υπακοή στον Θεό.[53] Έχοντας ως υπόδειγμα τον Ιησού, παραμένουν ουδέτεροι ως προς τις πολιτικές υποθέσεις του κόσμου.[54]
Σεβασμός για τη ζωή και ηθική
Οι Χριστιανοί πρέπει να συμμορφώνονται με τους Γραφικούς κανόνες που αφορούν το αίμα καθώς και τη σεξουαλική ηθική.[55] Η εισαγωγή αίματος στο σώμα μέσω του στόματος ή μέσω των φλεβών παραβιάζει τον νόμο του Θεού.[56] Οι Χριστιανοί οφείλουν να είναι ηθικά καθαροί και κατά συνέπεια η πορνεία, η μοιχεία και η ομοφυλοφιλία δεν πρέπει να έχουν καμιά θέση στη ζωή τους, ενώ το ίδιο ισχύει για τη μέθη και τη χρήση ναρκωτικών.[57]
Εντιμότητα
Η προσωπική εντιμότητα και πιστότητα στην εκπλήρωση των γαμήλιων και των οικογενειακών ευθυνών είναι πρώτιστα ζητήματα για τους Χριστιανούς.[58] Η λεκτική ανειλικρίνεια, η επαγγελματική ανεντιμότητα και η υποκριτική συμπεριφορά δεν συμβιβάζονται με την ιδιότητα του Χριστιανού.[59]
Λατρεία αποδεκτή από τον Θεό
Η αποδεκτή λατρεία προς τον Θεό απαιτεί να αγαπούμε Εκείνον περισσότερο από όλους τους άλλους.[60] Το να εκτελεί το θέλημα του Ιεχωβά, το οποίο περιλαμβάνει την απόδοση τιμής στο όνομά Του, είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή του Χριστιανού.[61] Μολονότι οι Χριστιανοί κάνουν το καλό σε όλους τους ανθρώπους, όσο τους είναι δυνατόν, αναγνωρίζουν ότι έχουν ιδιαίτερη υποχρέωση προς τα υπόλοιπα μέλη της εκκλησίας.[62] Η αγάπη για τον Θεό σημαίνει για τους Χριστιανούς, όχι μόνο υπακοή στην εντολή Του να αγαπούν τον πλησίον τους, αλλά και να μην αγαπούν τον ανήθικο και υλιστικό τρόπο ζωής που είναι κοινός στον κόσμο. Οι Χριστιανοί δεν αποτελούν μέρος του κόσμου και έτσι απέχουν από τη συμμετοχή σε δραστηριότητες που φανερώνουν το πνεύμα του.[63]
Παραπομπές
Βλέπε επίσης
Πηγές
- Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά—Διαγγελείς της Βασιλείας του Θεού, 1993, Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά.
- The Brill Dictionary of Religion, 2006, Brill Publications, Τόμ. 2.
Εξωτερικές πηγές
- Επίσημος ιστότοπος των Μαρτύρων του Ιεχωβά: «Μάρτυρες του Ιεχωβά—Ποιοι Είναι; Τι Πιστεύουν;»