Προπανονιτρίλιο

χημική ένωση

Το προπανονιτρίλιο ή αιθυλοκυανίδιο ή κυαναιθάνιο ή 1-αζαβουτίνιο-1 είναι ένα νιτρίλιο, με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2CN. Είναι ένα άχρωμο υγρό με αιθέρια, γλυκιά οσμή. Με βάση τον χημικό τύπο, C3H5N, έχει τα ακόλουθα εικοσιένα (21) ισομερές θέσης (όχι όλα σταθερά):

  1. Προπιν-1-αμίνη με σύντομο συντακτικό τύπο CH3C ≡ CNH2.
  2. Προπιν-2-αμίνη με σύντομο συντακτικό τύπο HC ≡ CCH2NH2.
  3. N-μεθυλαιθιναμίνη με σύντομο συντακτικό τύπο HC ≡ CNHCH3.
  4. Προπαδιεναμίνη με σύντομο συντακτικό τύπο CH2=C=CHNH2.
  5. Προπεν-1-ιμίνη με σύντομο συντακτικό τύπο CH3C=C=NH.
  6. Προπεν-2-ιμίνη1 με σύντομο συντακτικό τύπο CH2=CHCH=NH (σε δύο (2) γεωμετρικά ισομερή).
  7. N-μεθυλαιθενιμίνη με σύντομο συντακτικό τύπο CH2=C=NCH3.
  8. Ν-βινυλομεθανιμίνη με σύντομο συντακτικό τύπο CH2=CHN=CH2.
  9. Προπανισονιτρίλιο με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2N=C.
  10. Κυκλοπροπεν-1-αμίνη.
  11. Κυκλοπροπεν-2-αμίνη.
  12. Κυκλοπροπανιμίνη
  13. 1,1,3-επαζωπροπάνιο ή αζετίνη-1.
  14. 1,3-επαζωπροπένιο ή αζετίνη-2.
  15. 1,2,2-επαζωπροπάνιο ή 2-μεθυλαζιρίνη-1.
  16. 1,1,2-επαζωπροπάνιο ή 3-μεθυλαζιρίνη-1.
  17. 1,2-επαζω-N-μεθυλαιθένιο ή N-μεθυλαζιρίνη-2.
  18. 1,2-επαζωπροπένιο-1 ή 2-μεθυλαζιρίνη-2.
  19. 1,2-επαζωπροπένιο-2 ή 2-μεθυλεναζιριδίνη.
  20. 1,2-επαζωκυκλοπροπάνιο.
  21. 1,2,3-επαζωπροπάνιο.
Προπανονιτρίλιο
Γενικά
Όνομα IUPACΠροπανονιτρίλιο
Άλλες ονομασίεςΑιθυλοκυανίδιο
Κυαναιθάνιο
1-αζαβουτίνιο-1
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύποςC3H5N
Μοριακή μάζα55,08 amu
Σύντομος
συντακτικός τύπος
CH3CH2CN
ΣυντομογραφίεςEtCN
Αριθμός CAS107-12-0
SMILESN#CCC
PubChem CID7854
Ισομέρεια
Ισομερή θέσης21
Φυσικές ιδιότητες
Σημείο τήξης-91,8°C
Σημείο βρασμού97,2°C
Πυκνότητα791,8 kg/m3
Χημικές ιδιότητες
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Δομή

Δεσμοί[1][2]
Δεσμόςτύπος δεσμούηλεκτρονική δομήΜήκος δεσμούΙονισμός
C-Hσ2sp3-1s109 pm3% C- H+
C ≡ Νσ2sp-2sp118 pm6% C+ N-
π2py-2py
π2pz-2pz
C#1-C#2σ2sp3-2sp147 pm
C#2-C#3σ2sp3-2sp3154 pm
Στατιστικό ηλεκτρικό φορτίο[3]
N-0,18
C#3-0,09
C#2-0,06
Η (H-C)+0,03
C#1+0,18

Παραγωγή

Με κυάνωση αιθυλαλογονιδίου

Με επίδραση κυανιούχου καλίου σε αιθυλαλογονίδιο (CH3CH2X), παράγεται προπανονιτρίλιο[4]:

  • Σύμφωνα με μια παραλλαγή της παραπάνω η επίδραση κυανιούχου καλίου γίνεται σε όξινο θειικό αιθυλεστέρα (CH3CH2OSO3H):

Με αφυδάτωση προπαναμιδίου

Με επίδραση αφυδατικών μέσων, όπως πεντοξείδιο του φωσφόρου (P2O5) ή πενταχλωριούχο φωσφόρο (PCl5) ή θειονυλοχλωρίδιο (SOCl2), σε προπαναμίδιο παράγεται προπανονιτρίλιο[5]:

Με αφυδάτωση προπανυδροξυλιμίνης-1

Με επίδραση αφυδατικών μέσων, όπως πεντοξείδιο του φωσφόρου (P2O5) ή αιθανικού ανυδρίτη [(CH3CO)2O] σε προπανυδροξυλιμίνη-1 (CH3CH2CH=NOH), παράγεται προπανονιτρίλιο[6]:

Με επίδραση αιθυλομαγνησιαλογονιδίου σε χλωροκυάνιο

Με επίδραση αιθυλομαγνησιαλογονίδιου σε χλωροκυάνιο (ClCN) παράγεται προπανονιτρίλιο[7]:


Υδροκυάνωση αιθενίου

Με προσθήκη υδροκυανίου (HCN υδροκυάνωση) σε αιθένιο παράγεται προπανονιτρίλιο:

Καταλυτικη υδρογόνωση προπενονιτριλίου

Με μερική καταλυτική υδρογόνωση προπενονιτρίλιου παράγεται προπανονιτρίλιο[8]:

Χημικές ιδιότητες και παράγωγα

Υδρόλυση

1. Με μερική υδρόλυση προπανονιτριλίου, παράγεται προπαναμίδιο[9]:

2. Με πλήρη υδρόλυση προπανονιτριλίου, παράγεται προπανικό οξύ:

Υδροχλωρίωση

Με επίδραση υδροχλωρίου (HCl) παράγεται χλωριούχο 1-χλωροπροπανιμμώνιο-1[10]:

Αμμωνίωση

Με επίδραση αμμωνίας παράγεται 1-ιμινοπροπαναμίνη-1:

Παραγωγή αιθυλοκετόνης

Με επίδραση οργανομαγνησιακής ένωσης (RMgX) και έπειτα υδρόλυση, παράγεται αιθυλοκετόνη

Υδρογόνωση

1. Με καταλυτική υδρογόνωση παράγεται προπαναμίνη-1:

2. Με επίδραση λιθιοαργιλιοϋδρίδιου παράγεται προπαναμίνη-1:

Παραγωγή ενώσεων συναρμογής

Παράγει εύκολα διάφορες ενώσεις συναρμογής. Π.χ. με επίδραση χλωριούχου παλλάδιου παράγεται δι(αιθυλοκυανο)διχλωροπαλλάδιο:

Τοξικότητα

Το προπανονιτρίλιο είναι δηλητηριώδες όταν θερμαίνεται μέχρι διάσπασης ή όταν επιδρά πάνω του οξύ, γιατί παράγεται υδροκυάνιο. Το ίδιο το προπανονιτρίλιο έχει αποδειχθεί ότι είναι τερατογόνο, γιατί κατά το μεταβολισμό του παράγονται διάφορα κυανιούχα προϊόντα[11].

Σημειώσεις και αναφορές

Πηγές

  • Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου: Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
  • Α. Βάρβογλη, Χημεία Οργανικών Ενώσεων, παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
  • SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
  • Ν.Α. Πετάση: Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας, 1982
  • Δημήτριου Ν. Νικολαΐδη: Ειδικά μαθήματα Οργανικής Χημείας, Θεσσαλονίκη 1983.