Τζον Χ. Κόουτς

Ο Κόουτς γεννήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 1945 ^[12] ως γιος του Τζ. Χ. Κόουτς και της Μπ. Λ. Λι και μεγάλωσε στο Πόσουμ Μπράους (κοντά στο Τάρι) στη Νέα Νότια Ουαλία της Αυστραλίας^[13]. Η οδός Κόουτς στο Πόσουμ Μπράους πήρε το όνομά της από την οικογενειακή φάρμα στην οποία μεγάλωσε.^[14] Πριν από το πανεπιστήμιο, πέρασε ένα καλοκαίρι δουλεύοντας για την BHP στο Νιούκαστλ της Νέας Νότιας Ουαλίας, αν και δεν κατάφερε να λάβει υποτροφία από την εταιρεία. Ο Κόουτς φοίτησε με υποτροφία στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας ως ένας από τους πρώτους προπτυχιακούς φοιτητές, από το οποίο απέκτησε πτυχίο Bachelor of Science (BSc). Στη συνέχεια μετακόμισε στη Γαλλία, κάνοντας περαιτέρω σπουδές στην École Normale Supérieure στο Παρίσι, πριν μετακομίσει ξανά, αυτή τη φορά στην Αγγλία^[15][9].

Στην Αγγλία έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, με τη διδακτορική του διατριβή να αναφέρεται σε p-adic ανάλογα της μεθόδου του Μπέικερ. Το 1969, ο Κόουτς διορίστηκε βοηθός καθηγητής μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ των Ηνωμένων Πολιτειών, πριν μετακομίσει ξανά το 1972 στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, όπου έγινε αναπληρωτής καθηγητής^[15].

Το 1975, επέστρεψε στην Αγγλία, όπου έγινε υπότροφος του Κολλεγίου Emmanuel,^[16] και ανέλαβε μια θέση λέκτορα. Εκεί επέβλεψε τη διδακτορική διατριβή του Άντριου Γουάιλς, και μαζί απέδειξαν μια μερική περίπτωση της εικασίας των Μπιρτς και Σουίνερτον-Ντάιερ για ελλειπτικές καμπύλες με μιγαδικό πολλαπλασιασμό^[17].

Το 1977, ο Κόουτς επέστρεψε στην Αυστραλία και έγινε καθηγητής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας,^[16] όπου είχε κάνει προπτυχιακές σπουδές. Τον επόμενο χρόνο, επέστρεψε στη Γαλλία, αναλαμβάνοντας καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Paris XI του Ορσέ. Το 1985, επέστρεψε στην École Normale Supérieure, αυτή τη φορά ως καθηγητής και διευθυντής μαθηματικών^[15].

Από το 1986 έως το θάνατό του, ο Κόουτς εργάστηκε στο Τμήμα Καθαρών Μαθηματικών και Μαθηματικής Στατιστικής (DPMMS) του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.^[15] Ήταν επικεφαλής του DPMMS από το 1991 έως το 1997^[18].

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλάμβαναν τη θεωρία Ιβασάβα, τη θεωρία αριθμών και την αριθμητική αλγεβρική γεωμετρία.^[15][19]

Διετέλεσε μέλος της κριτικής επιτροπής Μαθηματικών Επιστημών για το βραβείο Infosys το 2009^[20].

Ο Κόουτς εξελέγη μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου το 1985^[21] και διετέλεσε πρόεδρος της Μαθηματικής Εταιρείας του Λονδίνου από το 1988 έως το 1990 ^[22]. Αυτός ο τελευταίος οργανισμός του απένειμε το βραβείο Senior Whitehead Prize το 1997^[15] για "τη θεμελιώδη έρευνά του στη θεωρία των αριθμών και για τις πολλές συνεισφορές του στη μαθηματική ζωή τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και διεθνώς"^[23]. Η υποψηφιότητά του στη Βασιλική Εταιρεία έχει ως εξής:

Διακρίθηκε για τη συμβολή του στη θεωρία των αριθμών, ιδίως στη μελέτη της υπερβατικότητας, των κυκλωματικών πεδίων και των ελλειπτικών καμπυλών. Εκτός από τις δικές του σημαντικές συνεισφορές, άσκησε ενθαρρυντική επιρροή σε συναδέλφους και φοιτητές. Μαζί με τον μαθητή του Ά. Γουάιλς πέτυχε την πρώτη σημαντική ανακάλυψη προς την απόδειξη των εικασιών Μπιρτς-Σγουίνερτον-Ντάιερ[5].

Ο Κόουτς παντρεύτηκε την Τζούλι Τέρνερ το 1966, με την οποία απέκτησε τρεις γιους^[12]. Έκανε συλλογή ιαπωνικών κεραμικών και πορσελάνης^[9]. Πέθανε στις 9 Μαΐου 2022^[15][18]

• Local Rings, Interscience 1962^[24]
• Lectures on the fourteenth problem of Hilbert, Tata Institute of Fundamental Research Lectures on Mathematics 31, Bombay: Tata Institute of Fundamental Research, 1965^[25]
• A treatise on the 14th problem of Hilbert, Mem. Coll. Sci. Univ. Kyoto, Ser. A, Band 30, 1956, S. 57–70, S. 197–200 (Addition and Correction)
• On the 14th problem of Hilbert, American Journal of Mathematics, Band 81, 1959, S. 766–772

• O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., «John Henry Coates», MacTutor History of Mathematics archive, University of St Andrews, http://www-history.mcs.st-andrews.ac.uk/Biographies/Coates.html .
• John Henry Coates στο Mathematics Genealogy Project