Τσανγκγουόν

Μέχρι τον 20ό αιώνα

Η περιοχή γύρω από τον Κόλπο της Μασάν κατοικείται από την πρώιμη Εποχή του Χαλκού. Σήμερα ανευρίσκονται σε αυτή ερείπια που χρονολογούνται κυρίως από την Εποχή του Σιδήρου, όπως μνημεία Μπανγκγιεντόνγκ, ντολμέν και ιεροί τύμβοι.

Το 209 μ.Χ., κατά την περίοδο των Τριών Βασιλείων, η περιοχή ονομάσθηκε Γκούλγια-γκουν και ήταν επαρχία του Βασιλείου Σιλά. Στην ενοποιημένη περίοδο του Σιλά, η περιοχή μετονομάσθηκε σε Ουιάν-γκουν. Το 739, κατά την αναδιοργάνωση όλων των επαρχιών του Σιλά, η ονομασία μεταλλάχθηκε σε Ουιτσάν(γκ)-γιέν (το «γκ» προφέρεται αχνά).

Το σημερινό όνομα Τσαν(γκ)γουόν χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1408, κατά την περίοδο Τσοσόν, όταν ο βασιλιάς Ταετσόνγκ ίδρυσε την πόλη ως Τσανγκγουόν-μπου. Το 1415 τη μετονόμασε σε Τσανγκγουόν-ντοχομπού, ενώ αργότερα, επί βασιλέως Σουν-τσο (1601), έγινε Τσανγκγουόντε-ντο χομπού.^[4]

Το 1895 η χώρα αναδιοργανώθηκε σε 23 διαμερίσματα από τον βασιλιά Κοτζόν, και η Τσανγκγουόντε-ντο χομπού διαχωρίσθηκε στην Τσανγκγουόν-γκουν και στην Ουντσόν-γκουν. Το 1908 η Ουντσόν-γκουν συγχωνεύθηκε με τη γειτονική Τσίνχε-γκουν. Κατά τη διάρκεια της ιαπωνικής κατοχής του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, η πόλη έγινε γνωστή ως Μασάν-μπου κα άνοιξε το ομώνυμο λιμάνι Μασάν. Κατόπιν η Τσανγκγουόν διαχωρίσθηκε από τη Μασάν-μπου.^[4]

Μετά τον Πόλεμο της Κορέας

Το 1970 άνοιξε η Ζώνη Ελεύθερων Εξαγωγών της Μασάν, με σκοπό την ενθάρρυνση της εγκαταστάσεως ξένων επιχειρήσεων στην περιοχή. Το 1974 η Τσανγκγουόν επιλέχθηκε να γίνει βιομηχανικό και οικιστικό κέντρο, αλλά και η πρωτεύουσα της επαρχίας της Νότιας Γκιόνγκσανγκ. Σε αυτά τα πλαίσια χωροθετήθηκε στα νότια της πόλεως το Εθνικό Βιομηχανικό Σύμπλεγμα της Τσανγκγουόν, ενώ στην ίδια την πόλη άρχισε αστικός σχεδιασμός στα πρότυπα της Καμπέρα της Αυστραλίας.^[5]

Η μεγαλύτερη ευθεία οδός της χώρας κατασκευάσθηκε τότε στην Τσανγκγουόν, με μήκος 15,27 χιλιόμετρα^[7] (για σύγκριση η Λεωφόρος Συγγρού στην Αθήνα έχει μήκος 4,8 χιλιόμετρα), με το βιομηχανικό σύμπλεγμα στη νότια πλευρά της και τις περιοχές κατοικίας της πόλεως στη βόρεια. Αυτή η οδός, η «Τσανγκγουόν Νταερό», σχεδιάσθηκε με την πρόνοια να χρησιμεύσει ως διάδρομος για την προσγείωση και απογείωση αεροσκαφών σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, καθώς στον γενικό κρατικό σχεδιασμό προβλεπόταν να καταστεί η Τσανγκγουόν πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας σε μια τέτοια περίπτωση. Υπόγειοι πεζόδρομοι μεγάλου πλάτους είναι σε θέση να χρησιμεύσουν ως καταφύγια σε περίπτωση βομβαρδισμού, ενώ οι οδοί και τα κτήρια είναι αριθμημένα με βάση τη χρήση τους, ώστε να διευκολυνθεί τυχόν εκκένωση.^[8]

Το 1985 κατασκευάσθηκε Μνημείο του Πολέμου της Κορέας στο βόρειο διαμέρισμα (το Ουιτσάνγκ-γκου) της πόλεως, το οποίο έχει ύψος 47,1 μέτρα και είναι «αφιερωμένο στους 1.142 στρατιώτες από την επαρχία της Νότιας Γκιόνγκσανγκ που σκοτώθηκαν στον Πόλεμο της Κορέας».^[8]

Την 1η Ιουλίου 2010, τρεις πόλεις Μασάν, Τσίνχε και Τσανγκγουόν συγχωνεύθηκαν, δημιουργώντας τη νέα πόλη Τσανγκγουόν ή «Ηνωμένη Πόλη της Τσανγκγουόν», της οποίας ο πληθυσμός ξεπερνούσε πλέον το 1 εκατομμύριο κατοίκων.^[4]

Η Τσανγκγουόν βρίσκεται στη νότια-νοτιοανατολική ακτή της Κορεατικής Χερσονήσου, σε πεδινή περιοχή που σχηματίσθηκε ως το δέλτα του ποταμού Νακντόν(γκ)^[6] στον ποταμόκολπο της Μασάν, ώστε το μέσο υψόμετρο της να είναι μόλις 2 μέτρα πάνω από τη μέση επιφάνεια της θάλασσας. Ωστόσο η πόλη περιβάλλεται «σφικτά» από δασωμένα χαμηλά βουνά και λόφους. Τα τρία βουνά που την περιβάλλουν (κορυφές υψηλότερες των 500 μέτρων) είναι τα Μπουλμό (υψόμετρο 802 μέτρα), Τσεονμπιάν (567 μέτρα) και Τσανγκμπόκ (582 μέτρα).^[5] Η κεντρική περιοχή της Τσανγκγουόν βρίσκεται σε γεωγραφικές συντεταγμένες 35°14΄ Βόρειο πλάτος και 128°40΄ Ανατολικό μήκος.

Η έκταση της πόλης συμπεριλαμβάνει σήμερα και πολλά νησάκια στον Κόλπο της Μασάν και κατά μήκος της ακτής, με κυριότερα τα Ντοτ και Σοκούρι, αλλά και αρκετά που είναι ακατοίκητα.

Κλίμα

Η πόλη έχει διακριτές εποχές του έτους. Οι μέσες θερμοκρασίες διακυμαίνονται από 2,8 °C τον Ιανουάριο μέχρι 26,5 °C τον Αύγουστο. Κατά το διάστημα 1985-2015 το ρεκόρ υψηλότερης θερμοκρασίας ήταν 39,0 °C και το ρεκόρ χαμηλότερης θερμοκρασίας ήταν −13,1 °C. Η μέση ετήσια βροχόπτωση είναι σημαντική, 1.527 χιλιοστόμετρα, με τον κύριο όγκο βροχής να πέφτει τους θερινούς μήνες. Μεταξύ του 1980 και του 2000 υπήρχαν κατά μέσο όρο 125 ηλιόλουστες ημέρες ανά έτος (34%).^[9][10][11]

Η Τσανγκγουόν έχει 5 διοικητικά διαμερίσματα («γκου»), τα οποία με τη σειρά τους υποδιαιρούνται σε 54 «συνοικίες» («ντονγκ»): 5 στο διαμέρισμα Ουιτσάνγκ (-γκου), 7 στο διαμέρισμα Σεονγκσάν, 12 στο Μασανχαγουόν και από 15 στο Μασανχαπό και στο Τσίνχε.^[12]

Η ανάπτυξη της Τσανγκγουόν σε βιομηχανική πόλη μετά το 1970 οδήγησε στη δομή που χαρακτηρίζεται βασικά από τη διχοτόμηση από την Λεωφόρο Τσανγκγουόν Νταερό (η ονομασία σημαίνει «Μεγάλη οδός της Τσανγκγουόν». Στη νότια πλευρά της βρίσκονται τα εργοστάσια, ενώ στη βόρεια όλες οι περιοχές κατοικίας.

Η οικονομική «καρδιά» της πόλεως βρίσκεται στα νότια των συνοικιών Τσουνγκάνγκ και Σανγκνάμ, ενώ οι διοικητικές υπηρεσίες και μέγαρα του δήμου και της Επαρχίας βρίσκονται στο βόρειο μέρος των συνοικιών Γιουνγκχό και Σινγουόλ.

Το «Χωριό Τέχνης» της συνοικίας Τσανγκ έχει πολλές τοιχογραφίες και έργα τέχνης που εκτίθενται στους δρόμους. Αρχικώς η Τσανγκ ήταν η «παλιά πόλη» της Μασάν και όταν οι επιχειρήσεις άρχισαν να διασκορπίζονται στη νέα Τσανγκγουόν, «ατελιέ, καφέ και γκαλερί κατέλαβαν τα άδεια καταστήματα»^[13], μεταμορφώνοντας την περιοχή.

Η Συνοικία Σανγκνάμ είναι η ανατολική κεντρική περιοχή της νέας πόλεως. Το βασικό μέρος της, το «εμπορικό κέντρο» (상남상업지구), είναι και η κυριότερη περιοχή νυκτερινής ζωής, με πολλά μπαρ, νορεμπάνγκ (τα κορεατικά καραόκε), εστιατόρια και ξενοδοχεία.

Η συνοικία Τζουνγκάν, στα δυτικά της Σανγκνάμ, είναι η «παλιά πόλη» της Τσανγκγουόν. Και εδώ ανθεί η νυκτερινή ζωή, με λιγότερα εστιατόρια, αλλά περισσότερους αγγλόφωνους.

Γενικότερα, υπάρχει ένας αυξανόμενος τοπικός διαχωρισμός ανάμεσα στη ζωντανή και σύγχρονη δυτική μεριά της πόλεως και στην παλαιά ανατολική μεριά της, που έχει ταυτοποιηθεί ως πηγή κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων μεταξύ των κατοίκων της.

Η πόλη της Τσανγκγουόν οφείλει την ταχεία ανάπτυξή της μετά το 1970 κυρίως στο Εθνικό Βιομηχανικό Σύμπλεγμα της Τσανγκγουόν^[14], μια συγκέντρωση σε 25,3 τετραγωνικά χιλιόμετρα εργοστασίων κυρίως της βαριάς βιομηχανίας, που απασχολούν 82 χιλιάδες ανθρώπους και βρίσκονται στην πρωτοπορία της χημικής και της μηχανουργικής βαρέων μηχανημάτων βιομηχανίας της κορεατικής οικονομίας.^[15] Τον Σεπτέμβριο του 2010 το Σύμπλεγμα ξεπέρασε σε αριθμό επιχειρήσεων τις δύο χιλιάδες. Αυτές ήταν σε ποσοστό 97,8% μικρές και μεσαίου μεγέθους, ενώ 2,2% (44) ήταν μεγάλες βιομηχανίες^[16], μεταξύ των οποίων οι GM Korea, LG Electronics, Hyundai Rotem, Doosan Infracore, Hyosung, Hyundai Wia και STX Corporation.

Ως πρωτεύουσα μιας από τις εννέα επαρχίες της Νότιας Κορέας, η Τσανγκγουόν είναι η έδρα πολλών διοικητικών υπηρεσιών. Από την άλλη, το Διαμέρισμα Τσίνχε (Jinhae-gu) φιλοξενεί μια μεγάλη ναυτική βάση του νοτιοκορεατικού Πολεμικού Ναυτικού.

Το Ακαθάριστο Τοπικό Προϊόν της Τσανγκγουόν είναι 21,7 τρισεκατομμύρια γουόν, υψηλότερο από εκείνο των μεγαλύτερών της πόλεων Γκουάνγκτζου και Ντέτζον^[17] (στοιχεία του 2010). Οι εξαγωγές στο εξωτερικό από την Τσανγκγουόν το 2008 είχαν αξία 29 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, μεγαλύτερη από εκείνη των εξαγωγών των παραπάνω πόλεων, αλλά ακόμα και των πολύ μεγαλύτερων Μπούσαν ή Ντέγκου.

Σχολές

Η πόλη διαθέτει μια εξάδα μεγάλων ιδρυμάτων που παρέχουν τριτοβάθμια εκπαίδευση, τα εξής:

• Εθνικό Πανεπιστήμιο της Τσανγκγουόν, έτος ιδρύσεως 1969, 13 χιλιάδες φοιτητές
• Πανεπιστήμιο της Κιουνγκνάμ, έτος ιδρύσεως 1946, 17 χιλιάδες φοιτητές
• Πανεπιστήμιο Τσανγκ Σιν, έτος ιδρύσεως 1991, 2 χιλιάδες φοιτητές
• Ναυτική Ακαδημία της Κορέας, έτος ιδρύσεως 1946
• Πανεπιστήμιο της Μασάν
• Πολυτεχνικό Κολέγιο της Τσανγκγουόν

Επιπλέον, η Τσανγκγουόν έχει 46 λύκεια, 63 γυμνάσια και 105 δημοτικά σχολεία, καθώς και 193 νηπιαγωγεία.

Η φροντίδα για την υγεία

Ο δήμος της Τσανγκγουόν έχει υπεισέλθει στα θέματα υγείας των δημοτών του, ιδίως σε θέματα προλήψεως, με την «Πρωτοβουλία Υγιής Πόλη», στην οποία εντάσσεται και το παγκοσμίως αναγνωρισμένο πρόγραμμα κοινόχρηστων ποδηλάτων «Νουμπίτζα», αλλά και η κατασκευή διαδρομών πεζοπορίας σε περιοχές συγκροτημάτων πολυκατοικιών^[14] που να είναι προσβάσιμοι στο 85% των κατοίκων της πόλεως, η κατασκευή με έξοδα της τοπικής αυτοδιοικήσεως ενός κέντρου υγείας στην υποβαθμισμένη ανατολική πλευρά του δήμου και η εγκατάσταση απινιδωτών σε δημόσιους χώρους σε εμπορικά κέντρα και συγκροτήματα πολυκατοικιών.^[14]

Το Περιφερειακό Ιατρικό Κέντρο Επειγόντων Περιστατικών του Νοσοκομείου Samsung Changwon έχει ανακηρυχθεί το κορυφαίο τέτοιο κέντρο σε ολόκληρη την Επαρχία Γκιόνγκσανγκναμ.^[18]

Ως σχεδιασμένη πόλη, η νέα Τσανγκγουόν δημιουργήθηκε με περισσότερο φυσικό χώρο από ό,τι οι περισσότερες άλλες πόλεις της Κορέας^[5], όπως με δεκάδες πάρκα, δημοτικούς κήπους, μονοπάτια και πλατείες, σε όλη την πόλη. Επίσης η πόλη διαθέτει και αρκετές παραλίες.^[19]

Γνωστά πάρκα είναι το περιαστικό «Πάρκο των Ονείρων» της Τσίνχε, που αποτελεί ταυτοχρόνως και οικολογικό καταφύγιο, η τεχνητή λίμνη Τζουναμτσεσούτσι, ο «Οίκος της Τσανγκγουόν» (παραδοσιακό χωριό και εκπαιδευτικό κέντρο) και το Θαλάσσιο Πάρκο της Τσανγκγουόν στο νησί Ντοτσέμ.

Η Τσανγκγουόν διεθέτει επίσης ένα παγκόσμιων προδιαγραφών Συνεδριακό και Εκθεσιακό Κέντρο (CECO).

Η πόλη αποτελεί κέντρο παραγωγών ΜΜΕ και έδρα του ραδιοτηλεοπτικού σταθμού «Changwon KBS», που φιλοξενεί κάθε χρόνο το Παγκόσμιο Φεστιβάλ K-Pop.^[20] Από τις εφημερίδες που εκδίδονται στην πόλη σημαντικότερη είναι η Kyongnam Shinmun.

Φεστιβάλ

Η Τσανγκγουόν φιλοξενεί πολλά φεστιβάλ, όπως τα ακόλουθα:

• Παγκόσμιο Φεστιβάλ K-Pop: Ετήσιος διαγωνισμός τραγουδιού και χορού, όπου οι συμμετέχοντες από όλο τον κόσμο εκτελούν εκδοχές τραγουδιών K-pop.^[21]
• Φεστιβάλ Gunhangje: Δεκαήμερο φεστιβάλ που αρχίζει κάθε 1η Απριλίου και περιλαμβάνει παρατήρηση των ανθισμένων κερασιών, πυροτεχνήματα, συναυλίες, παρέλαση και μουσική από στρατιωτικές μπάντες από όλο τον κόσμο.^[22]
• Μπιενάλε Γλυπτικής της Τσανγκγουόν: Στη μνήμη του Κορεάτη γλύπτη και ζωγράφου Μουν Σιν (문신, 1923-1995)^[23]
• Φεστιβάλ Πολιτισμού της Διατροφής / Εθνικός Διαγωνισμός Κορεατικής Μαγειρικής: Διεξάγονται την τρίτη Κυριακή κάθε Οκτωβρίου.^[24]
• Εθνική Παραδοσιακή Γιορτή Ταυρομαχιών της Τσανγκγουόν: Τουρνουά που διεξάγεται επίσης κάθε Οκτώβριο.^[25]
• Φεστιβάλ Namsan Sangbongje: Μια μάζωξη σε ένα βουνό το Σαββατοκύριακο μετά το Τσούσακ, όπου οι ντόπιοι τελούν μια αρχαία τελετή συνδεδεμένη με τον θερισμό, και πίνουν, τραγουδούν και χορεύουν με τους γείτονές τους «ως έναν τρόπο αναζητήσεως των σχετικών με το Τσούσακ παραδόσεων των προγόνων μας».^[26]".
• Φεστιβάλ Βασιλικής Αζαλέας του Φρουρίου Jillyesanseong: Μια γιορτή λουλουδιών που λαβαίνει χώρα σε ένα ιστορικό φρούριο στον λόφο Μπιεουμσάν την εποχή που ανθίζουν οι βασιλικές αζαλέες (Rhododendron schlippenbachii).^[27]
• Φεστιβάλ Χρυσανθέμων της Μασάν.

Αθλητισμός

Η Τσανγκγουόν είναι η έδρα τεσσάρων επαγγελματικών αθλητικών ομάδων: μιας ομάδας καλαθοσφαιρίσεως, δύο ομάδων ποδοσφαίρου και μιας ομάδας μπέιζμπολ:

Οι ξένοι στην πόλη

Σε σχέση με τον πληθυσμό της, η Τσανγκγουόν έχει έναν από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς αλλοδαπών στη Νότια Κορέα^[28], και μάλιστα αγγλόφωνων. Αυτο συμβαίνει κυρίως εξαιτίας της Ζώνης Ελεύθερων Εξαγωγών της Μασάν (που δημιούργηθηκε το 1970 για την προσέλκυση ξένων επιχειρήσεων), της Ναυτικής Βάσεως στην Τσίνχε (που φιλοξενεί πολλούς Αμερικανούς)^[5] και της αφθονίας σχολών αγγλικής γλώσσας Χάγκουον, που συχνά έχουν καθηγητές από διάφορες αγγλόφωνες χώρες.

Το Changwonderful, ένας ιστότοπος που δημιουργήθηκε το 2012 από δύο τέτοιους ξένους κατοίκους της Τσανγκγουόν, αποσκοπεί στην παροχή χρήσιμων πληροφοριών σε όσους ταξιδεύουν ή μετακομίζουν στην πόλη από το εξωτερικό, ώστε «όχι μόνο να διευκολύνει τη ζωή ενός ξένου στην Τσανγκγουόν, αλλά και να ενισχύσει τους δεσμούς ανάμεσα στους ξένους και στην τοπική κοινότητα».^[29] Ο ιστότοπος ενθαρρύνει την προσθήκη περιεχομένου από τους αναγνώστες και φιλοξενεί πληροφορίες για τις τοπικές επιχειρήσεις, τον τοπικό πολιτισμό και τις υποδομές και τις ευκαιρίες ψυχαγωγίας που προσφέρει η πόλη.

Ο Changwoner, ένα podcast με πάνω από 50 επεισόδια μέχρι το 2017 που φιλοξενείται από τρεις αλλοδαπούς κατοίκους, είναι ένα άλλο πρότζεκτ για την προαγωγή της Τσανγκγουόν και το χτίσιμο μιας κοινής κουλτούρας ανάμεσα στους Κορεάτες, τους επισκέπτες και τους ξενητεμένους που ζουν στην πόλη. Ο Changwoner έχει παρουσία στο YouTube και στα κοινωνικά δίκτυα.^[30]

Το πρόγραμμα κοινόχρηστων ποδηλάτων

Η Τσανγκγουόν υπήρξε η πρώτη πόλη σε όλη την Κορέα που αυτοανακηρύχθηκε σε «πόλη ποδηλασίας»^[14] και σήμερα θεωρείται «μία από τις πρωτοπόρους και κορυφαίες παγκοσμίως πόλεις ως προς το δημόσιο σύστημα κυκλοφορίας με ποδήλατα».^[31] Το πρόγραμμα κοινόχρηστων ποδηλάτων «Νουμπίτζα» (Nubija) εισάχθηκε το 2008 σε μια προσπάθεια για την ανακούφιση από τα προβλήματα της κυκλοφορίας και σταθμεύσεως αυτοκινήτων, και για τη βελτίωση της δημόσιας υγείας δια της ασκήσεως. Το πρόγραμμα αυτό απαίτησε μεταβολές στις υποδομές στην πόλη, όπως την προσθήκη 18 νέων ποδηλατόδρομων, συνολικού μήκους 100,8 χιλιομέτρων.

Το 2012 το πρόγραμμα «Νουμπίτζα» είχε 4.704 ποδήλατα διαθέσιμα σε 241 «τερματικά» σε όλη την πόλη, που μπορούν να αναζητηθούν με τη σχετική εφαρμογή «Nubija app». Οι χρήστες έχουν πρόσβαση στα ποδήλατα με την απόκτηση ενός μικρού τσίπ που αποκαλείται «πάσο MyBi». Το «Νουμπίτζα» είχε περισσότερους από 68 χιλιάδες χρήστες το 2012 και ενοικίαζε κατά μέσο όρο 15.850 ποδήλατα κάθε ημέρα.

Η ονομασία «Νουμπίτζα» προέρχεται από τις κορεατικές λέξεις nubida (= «ταξιδεύω») και jajeongeo (= «ποδήλατο»).^[32]

Λεωφορεία

Η πόλη χρησιμοποιεί ένα δίκτυο ορθογώνιου πλέγματος για τις διαδρομές των λεωφορείων της.^[28] Η νέα Τσανγκγουόν και η γύρω περιοχή εξυπηρετούνται από περισσότερα από 80 δρομολόγια κανονικών και εξπρές λεωφορείων.^[33] Υπάρχουν και υπεραστικά (Inter-city) λεωφορεία, που συνδέουν την πόλη με πόλεις σε όλη τη Νότια Κορέα ξεκινώντας από 6 διαφορετικούς σταθμούς σε όλη την πόλη.^[34]

Σιδηρόδρομος

Η Τσανγκγουόν βρίσκεται πάνω στη σιδηροδρομική Γραμμή Gyeongjeon, που διατρέχει τη νότια ακτή. Από το 2010, συρμοί του συστήματος υψηλής ταχύτητας KTX συνδέουν την Τσανγκγουόν με τη Σεούλ μέσα σε τρεις περίπου ώρες.^[35]

Πορθμεία

Υπάρχει δρομολόγιο με πορθμείο από τη Μασάν προς τη νησιωτική πόλη Κατζέ στο ομώνυμο νησί στα νοτιοανατολικά. Επίσης προς το δασωμένο νησί Ντοτσέμ στο κέντρο του Κόλπου της Μασάν, όπου βρίσκεται το Θαλάσσιο Πάρκο της Τσανγκγουόν, μια διαδρομή 10 λεπτών.

Αεροδρόμιο

Το πλησιέστερο αεροδρόμιο είναι το Διεθνές Αεροδρόμιο της Κίμχε, 35 χιλιόμετρα ανατολικά της Τσανγκγουόν, στην πόλη Κίμχε. Το 2016 το αεροδρόμιο αυτό ήταν το τέταρτο σε κίνηση σε όλη τη Νότια Κορέα, με 14.900.815 επιβάτες.^[36]

Ο Δήμος της Τσανγκγουόν έχει καθορίσει αρκετά επίσημα σύμβολα για την πόλη:

Η σημαία του Δήμου απεικονίζει μια τρίχρωμη φτερωτή με λεπίδες σε σχήμα «C». Ο λευκός χώρος στα διάκενα σχηματίζει τις μορφές τριών ανθρώπων που κρατιούνται χέρι με χέρι και περιστρέφονται ως δείγμα ενότητας, ισορροπίας και αρμονίας. Τα τρία χρώματα της φτερωτής είναι το μπλε (ως σύμβολο της θάλασσας, της αναπτύξεως και της ελπίδας), το πορτοκαλί (ως σύμβολο της πόλεως, του πάθους και της δημιουργίας) και το πράσινο (ως σύμβολο της φύσεως, της ζωής και της ισορροπίας).^[37]

Η επίσημη «μασκότ» της Τσανγκγουόν είναι το PIUMI, μια παιδική μορφή με ένα λουλούδι που ανθίζει πάνω στο κεφάλι της και αντιπροσωπεύει τα ονομαστά άνθη κερασιάς της πόλεως.^[37] Υπάρχει επίσης το μότο της Τσανγκγουόν, 빛나는 땅 창원, που σημαίνει «Λαμπρή Τσανγκγουόν».^[37] Το πουλί-σύμβολο («επίσημο πτηνό») της πόλεως είναι ο γλάρος με τη μαύρη ουρά, το λουλούδι-σύμβολο το άνθος της κερασιάς (είδος Prunus serrulata) και το δέντρο-σύμβολο το πεύκο.

Η Τσανγκγουόν είναι «αδελφοποιημένη» με αρκετές πόλεις, τις ακόλουθες:

• Βίνια δελ Μαρ της Χιλής από το 1983
• Τζάκσονβιλ των ΗΠΑ από το 1983
• Τζέρσεϊ Σίτι των ΗΠΑ από το 1986
• Σαπόπαν του Μεξικού από το 1987
• Αννάπολις των ΗΠΑ από το 1993
• Μαανσάν της Κίνας από το 1994
• Ντα Νανγκ του Βιετνάμ από το 1997
• Σουλάν της Κίνας από το 1997
• Κούρε της Ιαπωνίας από το 1999
• Ουσουρίισκ της Ρωσίας από το 1999
• Χιμέτζι της Ιαπωνίας από το 2000
• Μέι Τα του Βιετνάμ από το 2006
• Γιαμαγκούτσι της Ιαπωνίας από το 2009
• Γουαδαλαχάρα του Μεξικού από το 2013

• Κιμ Τζονγκ Γιανγκ, αστυνόμος, πρόεδρος της Ιντερπόλ
• Νοχ Σα-γιαν, τραγουδίστρια και τηλεπαρουσιάστρια
• Λη Χιε-ιν, ηθοποιός
• Λη Ελιτζά, ηθοποιός και μοντέλο
• Χουάνγκ Τζουν-μιν, ηθοποιός και τραγουδιστής
• Τζινγιούν, τραγουδοποιός, ράπερ, χορευτής και ηθοποιός, μέλος των Got7
• N (Τσα Χακ-γιαν), τραγουδιστής, χορευτής, μοντέλο και ηθοποιός, μέλος των VIXX

• Κατάλογος πόλεων της Νότιας Κορέας

• «Επίσημο μπλογκ» της Τσανγουόν