Χεϊσούκε Χιρονάκα

Ο Χιρονάκα μπήκε στο Πανεπιστήμιο του Κιότο το 1949. Αφού ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Κιότο, έλαβε το διδακτορικό του το 1960 από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ υπό την επίβλεψη του Όσκαρ Ζαρίσκι^[5][6].

Ο Χιρονάκα διετέλεσε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Brandeis^[7] από το 1960 έως το 1963, στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια το 1964 και στο Πανεπιστήμιο του Κιότο από το 1975 έως το 1988^[8]. Ήταν καθηγητής μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ από το 1968 έως την αποχώρησή του το 1992 και ήταν πρόεδρος του Πανεπιστημίου Γιαμαγκούτσι από το 1996 έως το 2002.^[9]

Το 1964, ο Χιρονάκα απέδειξε ότι οι μοναδικότητες των αλγεβρικών ποικιλιών επιδέχονται την ύπαρξη λύσεων πάνω σε ένα πεδίο χαρακτηριστικού μηδέν.^[10] Αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε αλγεβρική ποικιλία μπορεί να αντικατασταθεί (ακριβέστερα είναι διαιρετικά ισοδύναμη) από μια παρόμοια ποικιλία που δεν διαθέτει μοναδικότητες. Παρουσίασε επίσης το παράδειγμα του Χιρονάκα που δείχνει ότι μια παραμόρφωση των πολλαπλών Kähler δεν χρειάζεται να είναι Kähler.^[11] Το 2017 δημοσίευσε στην προσωπική του ιστοσελίδα ένα χειρόγραφο όπου ισχυρίζεται ότι κατέχει απόδειξη της ύπαρξης λύσεων των ιδιομορφιών με θετική ιδιομορφία.^[12]

Έλαβε το Βραβείο Ασάχι το 1967, εξελέγη μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών^[13] το 1969. Εξελέγη μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών^[14] το 1994.Το 1975 του απονεμήθηκε το ιαπωνικό Τάγμα Πολιτισμού. Το 1998, ο αστεροειδής (6978) Χιρονάκα πήρε το όνομά του ^[15]. Ο Χιρονάκα είναι επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Νίκαιας.

Ο Χιρονάκα τιμήθηκε με το μετάλλιο Φιλντς το 1970^[16].

Ο Χιρονάκα γεννήθηκε σε μια πόλη 3.000 κατοίκων κοντά στη Χιροσίμα, και ήταν ένα από τα 15 παιδιά ενός εμπόρου ρούχων (και προσωρινά υφαντουργού). Από το 1949 έως το 1954, σπούδασε φυσική στο Πανεπιστήμιο του Κιότο, αλλά στη συνέχεια μεταπήδησε στα μαθηματικά, όπου ειδικεύτηκε στην αφηρημένη άλγεβρα υπό τον Yasuo Akizuki. Ο Χιρονάκα έχει δραστηριοποιηθεί στη συγκέντρωση χρημάτων για σκοπούς όπως η μαθηματική εκπαίδευση. Η σύζυγός του Γουακάκο Χιρονάκα είναι πολιτικός. Η κόρη του, Ερίκο Χιρονάκα, είναι επίσης μαθηματικός και ασχολείται με την τοπολογία χαμηλών διαστάσεων^[17] και τη γεωμετρική τοπολογία.

• Formal functions and formal imbeddings / by Heisuke Hironaka and Hideyuki Matsumura (1967)
• On the characters ${\displaystyle \nu }$ and ${\displaystyle \tau }$ of singularities / by Heisuke Hironaka
• Introduction to the theory of infinitely near singular points / Heisuke Hironaka (1974)
• The theory of the maximal contact / José M. Aroca, Heisuke Hironaka and José L. Vicente (1975)
• Desingularization theorems / Jose M. Aroca, Heisuke Hironaka and Jose L. Vicente (1977)
• Geometric singularity theory / editors of the volume, Heisuke Hironaka, Stanisław Janeczko (2004)
• Thiel (2007), Hironaka’s example of a complete but non-projective variety, https://ulthiel.com/math/wp-content/uploads/other/hironakas_example.pdf 
• Algebraic Geometry and Commutative Algebra: In Honor of Masayoshi Nagata - Volume1
• Algebraic Geometry and Commutative Algebra: In Honor of Masayoshi Nagata - Volume2

• Heisuke Hironaka - Harvard University 1960
• Heisuke Hironaka - Biography
• Jackson, Allyn; Interview with Heisuke Hironaka; Notices of the American Mathematical Society; vol. 52, no. 9 (October 2005).