Charles Marie René Leconte de Lisle

Charles Marie René LECONTE DE LISLE, pli simple konita kiel Leconte de Lisle, (n. en 1818 - m. en 1894) estis franca poeto de la dua duono de la 19-a jarcento. Li estas rigardita kiel la estro de la literatura, parnasa skolo. Krom poezioj, li verkis plurajn prefacojn, en kiuj li vortigis certajn teoriajn principojn, al kiuj aliĝis aliaj poetoj de la sama generacio, post romantikismo kaj antaŭ simbolismo. Ili nomigis sin parnassiens ekde 1866.

Charles Marie René Leconte de Lisle
Persona informo
Leconte de Lisle
Naskonomo	Charles Marie René Leconte de Lisle
Naskiĝo	22-an de oktobro 1818 (1818-10-22) en Saint-Paul, Reunio,  Francio
Morto	17-an de julio 1894 (1894-07-17) (75-jaraĝa) en Louveciennes
Tombo	Tombejo de Montparnasse vd
Etno	Francoj vd
Lingvoj	franca vd
Ŝtataneco	Francio vd
Alma mater	Universitato de Rennes vd
Subskribo
Profesio
Alia nomo	Pierre Gosset vd
Okupo	poeto • tradukisto • verkisto • bibliotekisto • literaturkritikisto vd
Verkado
Verkoj	Q3401060 ❦ Q3401063 ❦ Q3401070 vd
Postenoj Postenoj seĝo 14 de la Franca Akademio vd
Honorigoj Honorigoj Oficiro de la Honora Legio • Jean Reynaud Prize • Kavaliro de Honora Legio • prize Maillé Latour Landry vd
Membrecoj Membrecoj Franca Akademio vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

La verko de Leconte de Lisle estas elstarita de tri gravaj poemaroj : la Poèmes antiques ("Antikvaj Poemoj", 1852), la Poèmes barbares ("Barbaraj Poemoj", 1862) kaj la Poèmes tragiques ("Tragikaj Poemoj", 1884). Li cetere tradukis al la franca plurajn verkistojn de la antikva periodo, inkluzive de Homero.

En 1886, Leconte de Lisle eniris la Francan Akademion, kaj okupis la seĝon antaŭe atribuitan al Victor Hugo.