Hans Frenzel

D-ro H. Frenzel naskiĝis en la jaro 1895 en Herzogenburg proksime al St. Pölten kiel filo de la tiea fervoja staciestro. Post la lernejaj studoj kaj soldata servo li oficis ĉe la magistrato de la urbo Linz ^[1].

Frenzel diplomiĝis ĉe la Supera Teknika Kolegio, Sekcio de Kemio, en Bodenbach an der Elbe. Li doktoriĝis pri juro en 1937 kaj sukcese finis siajn studojn pri apoteko en 1957. De 1919 ĝis 1926 li estis oficisto en pagendaĵo de manĝkontrolo ĉe la Linz municipaj aŭtoritatoj, kaj tiam direktoro de la Linz-merkata oficejo. En 1938 li estis eksigita kiel socialdemokrato pro politikaj kialoj kaj malliberigita por tempo. Post deplojo en teknika krizhelpo en Ukrainio, li estis permesita transpreni la administradon de la merkatoficejo denove kiel kontraktodungito en januaro 1942.^[2].^[3][4]

Kiam la germanaj faŝistoj en 1938 perforte okupis Aŭstrion, krom multaj aliaj eminentaj viroj de sia hejmlando ankaŭ s-ano d-ro Frenzel estis arestita de la malbonfama Gestapo kaj pli poste li estis maldungita el sia ofico sen pensio^[5].

Li estis oficiro de Germana Armeo en Pollando dum la Dua Mondmilito kaj servis en Francio kaj Pollando.

De majo ĝis oktobro 1945 li estis membro de la "oficiala registaro" starigita de la usonanoj kiel la Supra Aŭstria subŝtata registaro kun la "Nutrado" departemento. Post tio, Frenzel estis de decembro 1945 ĝis 1947 Federacia Ministro pri Popola Nutrado, 1947 ĝis 1953 Vicprezidanto kaj 1953 ĝis 1964 Prezidanto de la Aŭstria Revizia Kortumo.

Li eklernis Esperanton en la jaro 1919; cetere ankaŭ lia patro estis jam ano de la movado. Li ĉeestis ankoraŭ la UK-ojn en Nurnbergo (1923) kaj Vieno (1924) en kiu li parolis pri pornutraĵa politiko. Dum la lasta mondmilito li havis okazon ne nur en Francujo, sed ankaŭ en Polujo interrilati kun la tieaj esperantistoj.^[6] De 1948 li iĝis prezidanto de AEF.

En 1959 li partoprenis la feston de establo de Zamenhof-monumento ĉe Esperanto parko en Vieno.

Li estis honora membro de UEA.