Lauro Müller

Lauro Severiano MÜLLER [laŭrŭ severiamiler] (naskiĝis en la 8-a de novembro, 1863, en Itajaí, Sankta Katarino, Brazilo, kaj mortis en la 30-a de julio, 1926, en Rio-de-Ĵanejro) estis brazila milita inĝeniero, politikisto kaj diplomato. Li estis ministro de Publikaj Laboroj en frua 20-a jarcento kaj, dece influo de Medeiros e Albuquerque, deklaris, en 1906, Esperanton kiel klara lingvo al telegrafado en Brazilo (20 jaroj antaŭ la Internacia Telegrafa Unio). Lauro Müller estis la tria okupanto de la Seĝo 34 de Brazila Beletristika Akademio.

Lauro Müller
Persona informo
Naskiĝo8-an de novembro 1863 (1863-11-08)
en Itajaí
Morto30-an de junio 1926 (1926-06-30) (62-jaraĝa)
en Rio-de-Ĵanejro
Lingvojportugala vd
ŜtatanecoBrazilo Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma materUniversitato Harvard Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupodiplomato
politikisto
ministro Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva enBraziljo vd
vdFonto: Vikidatumoj
vdr

Eksteraj ligiloj