Ludwig Erhard

Ludwig ERHARD (naskiĝis la 4-an de februaro, 1897, mortis la 5-an de majo, 1977) estis la dua kanceliero (ĉefministro) en la historio de Federacia Respubliko Germanio.

Ludwig Erhard
Federacia kanceliero de Germanio
Persona informo
Ludwig Erhard
Naskonomo	Ludwig Wilhelm Erhard
Naskiĝo	4-an de februaro 1897 (1897-02-04) en Fürth
Morto	5-an de majo 1977 (1977-05-05) (80-jaraĝa) en Bonno
Mortis pro	naturaj kialoj vd
Mortis per	kora malsufiĉo vd
Tombo	Gmund am Tegernsee vd
Religio	luteranismo vd
Lingvoj	germana vd
Loĝloko	Gmund am Tegernsee vd
Ŝtataneco	Germanio vd
Alma mater	School of Economics and Social Sciences Nuremberg • Universitato de Frankfurto • Hardenberg-Gymnasium Fürth vd
Partio	Kristandemokrata Unio de Germanio vd
Subskribo
Familio
Edz(in)o	Luise Erhard vd
Infanoj	1
Profesio
Okupo	ekonomikisto • politikisto • universitata instruisto vd
Aktiva en	Bonno • Munkeno vd
Doktoreca konsilisto	Franz Oppenheimer vd
Postenoj Postenoj membro de la parlamento de Germanio • Federacia Kanceliero • vic-kanceliero de Germanio • Leader of the Christian Democratic Union • membro de la parlamento de Germanio • membro de la parlamento de Germanio • membro de la parlamento de Germanio • membro de la parlamento de Germanio • membro de la parlamento de Germanio • membro de la parlamento de Germanio • membro de la parlamento de Germanio • Q114041042 vd
Honorigoj Honorigoj Bavara ordeno de la Merito • Granda Kruco de la ordeno de Izabela la Katolikino • honorary doctor of the University of Madrid Complutense • Granda Kruco de la Ordeno de la Suno de Peruo • Granda Meritkruco de la Federacia Respubliko Germanio • Knight Grand Cross of the Order of Merit of the Italian Republic • Grand Cross of the Military Order of Saint James of the Sword • Honorary doctor of the Technical University of Berlin • honorary citizen of Bonn • Order of Merit for National Foundation • honorary citizen of Ulm vd
Membrecoj Membrecoj Societo Mont Pelerin vd
2-a Federacia kanceliero de Germanio
Dum	1963–1966
Antaŭulo	Konrad Adenauer
Sekvanto	Kurt Georg Kiesinger
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Naskita en Fürth (Frankonio), Erhard unue lernis la komercan fakon, sed poste studis kaj longan tempon kunestris privatan instituton pri esplorado de merkatoj.

Dum la dua mondmilito, en 1944, li verkis memorandon pri siaj ideoj por la rekonstruo de Germanio post la milito. La papero, kiun Erhard proprainiciate verkis kaj iom facilanime disdonis, povis kosti la vivon de la aŭtoro kaj ĉiuj posedanto de kopio, ĉar ĝi estis punebla kiel "defetismo". Sed ĝi estis favore prijuĝata de la rezistanto Carl Friedrich Goerdeler kaj post la milito de la usonaj okupantoj kaj novaj germanaj respondeculoj.

Profesoro (ekde 1947), Erhard en 1948 fariĝis Direktoro pri ekonomio en Germana Konsilio en Frankfurt am Main, kiu estis ia frutempa germana organo transprenanta administrajn taskojn. La okcidentaj okupantoj spertis la memstarecon de Erhard, kiam tiu - paralele al la valuta reformo - en junio 1948 simple nuligis la ordonitajn prezojn por multaj varoj. La efiko, komune kun la valuta reformo: rapide la butikoj repleniĝis.

En 1949 Konrad Adenauer kunprenis Erhard-on en la unuan federacian registaron. Tie Erhard restis, kiel ministro pri ekonomio kaj ekde 1957 kiel vickanceliero (vicĉefministro), ĝis 1963. Tiam Erhard transprenis la ĉefministrecon, kontraŭ la firma volo de Adenauer: Erhard laŭ li ne havis la necesan politikan instinkton kaj venkemon.

Komence la ĉefministreco de Erhard ŝajnis malpravigi la skeptikantojn, kaj en 1965 la balotoj montris lian popularecon. Dum krizo inter Israelo kaj la arabaj ŝtatoj Erhard fine aranĝis diplomatajn rilatojn inter Germanio kaj Israelo, sekve pluraj arabaj ŝtatoj rompis la rilatojn al Germanio.

Sed jam en aŭtuno 1966 lia koalicio kun la liberala partio FDP rompiĝis. Ankaŭ en la propra partio estis opozicio. La tiama (relative malgranda) ekonomia krizo estis uzata de aliaj kristandemokratoj por mem strebi al la ĉefministreco. Sukcese eliris tiun lukton la antaŭa ĉefministro de Baden-Virtembergo, Kurt Georg Kiesinger.

Erhard restos en memoro precipe pro sia tempo kiel ministro pri ekonomio, kiel "patro de la ekonomia miraklo" de la postmilita (okcidenta) Germanio kaj la koncepto "sociala merkata ekonomio". En sia verko "Bonstato por ĉiuj" ('Wohlstand für alle') el 1957 li popularigis siajn ideojn. Ekzemple, protekto kontraŭ inflacio laŭ li estis rajto de la civitanoj. Erhard estis partie libera kaj konsiderata de la liberala partio kiel samideano, nur kiel ĉefministro eniris la Kristandemokratan Union.