پیامدهای زیست‌محیطی هوانوردی

پیامدهای زیست‌محیطی هوانوردی ناشی از آن است که موتورهای هواپیما گرما، سر و صدا، ذرات و گازهایی را که به تغییر آب و هوا کمک می‌کنند، منتشر می‌سازند[۱][۲] و نیز باعث پدیدهٔ کم نور شدن جهانی می‌شوند.[۳] هواپیماها ذرات و گازهایی مانند دی‌اکسید کربن، بخار آب، هیدروکربنها، مونوکسید کربن، اکسید نیتروژن، اکسید گوگرد، سرب و کربن سیاه منتشر می‌کنند که در کنش و واکنش با جو زمین قرار دارند.[۴]

پس دمه یک لاکهید سی-۱۴۱ استارلیفتر در آسمان قطب جنوب

تغییر آب و هوا

عوامل

هواپیماها، گاز گلخانه‌ای اصلی که منتشر می‌کنند دی‌اکسید کربن است. هواپیماهای جت که در تروپووپاز یعنی لایه میانی پرواز می‌کنند، به چهار طریق در تغییرات آب و هوایی نقش ایفا می‌کنند:[۵]

دی‌اکسید کربن (CO2)

انتشار دی‌اکسید کربن مهم‌ترین و آشکارترین سهم را در تغییرات آب و هوایی دارند. پیامدهای انتشار گاز دی‌اکسید کربن صرف نظر از ارتفاع نقطه انتشار، مشابه هم هستند. وسایل نقلیه زمینی فرودگاه که توسط مسافران و کارکنان برای دسترسی به فرودگاه‌ها استفاده می‌شوند و همچنین انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از صنعت هوانوردی مربوط به ساخت و ساز فرودگاه یا ساخت هواپیما نقش خاص خودشان را در آلوده کردن هوا به جای می‌گذارند.[۶]

جستارهای وابسته


منابع