ابن کثیر مکی

ابو معبد عبدالله بن کثیر[۱] از قراء سبعه است. وی ایرانی‌تبار[۲] و متولد مکه، از نسل ایرانیانی بود که انوشیروان پادشاه ایران برای فتح حبشه گسیل کرده بود.[۳] ابن کثیر مردی فصیح و بلیغ بود؛ و از جمع صحابه عبدالله بن زبیر و انس بن مالک را درک کرد. او در سال ۱۲۰ هجری قمری درگذشت.

کسانی که از وی راویت کرده‌اند:

  • بَزْی (احمد ابن محمد ابن عبدالله)
  • قُنبُل (محمد ابن عبدالرحمن)

منابع