ابوعلی بن راشد

شیخ مفید، وی را یکی از فقهای بزرگ شیعه یاد کرده‌است.^[۱] وی در دوران حیات علی الهادی از دنیا رفته‌است و مرگ وی را شهادت گزارش کرده‌اند. علی الهادی وی را شهید و از سعادتمندان دانسته‌است.^[۲]

منابع وی را عهده‌دار وکالت علی بن موسی الرضا و علی النقی در ناحیه کوفه، مدائن و بغداد بوده‌است. در دوران زندگانی علی النقی، پس از درگذشت علی بن حسین عبدربه، وی عهده‌دار وکالت آن جناب گردید.^[۱][۳] در این خصوص علی الهادی نامه‌هایی را به سایر وکلا و اهالی کوفه، بغداد و مدائن فرستاد و در وکالت و اطاعات از ابوعلی تأکید کرد.^[۴]

وی یکی از راویان حدیث نیز بوده‌است که حدیثی منقول از وی در موضوع خمس، در منابع شیعی مورد توجه بسیاری قرار گرفته‌است.^[۵]