اتحاد شخصی

اتحاد شخصی (انگلیسی: Personal union)، ترکیبی از دو یا چند حکومت (کشور) است که دارای پادشاه یا فرمانروای مشترکی هستند در حالی که مرزها، قوانین و منافعشان از یکدیگر متمایز است.[۱][۲] در مقابل، در حالت اتحاد حقیقی کشورهای دخیل تا حدودی از جمله در اشتراک برخی ارگان‌های حکومتی به یکدیگر مرتبط هستند. در فدراسیون یا حکومت متمرکز نیز خودمختاری دولت دو کشور را از یکدیگر جدا می‌سازد اما همچنان یک دولت مرکزی واحد در راس امور قرار دارد.

نشان سلطنتی پادشاهی لهستان و دوک نشین بزرگ لیتوانی که از سال ۱۵۶۹ تا ۱۷۹۵ در اتحاد شخصی قرار داشتند.

لزومی بر موروثی بودن اتحاد شخصی وجود ندارد.[۳]

ایجاد یک اتحاد شخصی می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. برای مثال در صورتی که همسر یک پادشاه، تبدیل به ملکه حاکم کشور دیگری بشود، فرزند او پادشاهی هر دو کشور را به ارث می‌برد یا اگر پادشاه حاکم بر یک کشور سلطنت کشور دیگری را به ارث ببرد، تشکیل یک اتحاد شخصی می‌کند.

اتحاد شخصی همچنین می‌تواند مدون (مانند اشاره واضح قانون اساسی کشورها برداشتن پادشاهی مشترک) یا غیر مدون باشد. در شکل دوم اتحاد به راحتی می‌تواند از هم بپاشد (مثلاً به سبب مرگ پادشاه اتحادی که دو کشور عضو آن دارای قوانین جانشینی مختلفی هستند).

از آنجایی که روُسای جمهور به‌طور معمول از بین شهروندان همان کشور انتخاب می‌شوند، مفهوم اتحاد شخصی تاکنون و تقریباً هرگز از یک پادشاهی به یک جمهوری منتقل نشده‌است. با این حال در یک نمونهٔ نادر رئیس‌جمهور فرانسه، به شکل مشترک با اسقف ناحیه اورخل اسپانیا، شاهزاده آندورا به حساب می‌آید تا فرانسه کم و بیش در گونه ای از اتحاد شخصی با سلطنت کشور همسایه، آندورا (به صورت غیر موروثی) قرار داشته باشد.

ایتالیا

اتحاد شخصی با پادشاهی آلبانی (۱۹۴۳–۱۹۳۹)

اتریش

براندنبورگ

پرتغال

مجارستان

چین

  • اتحاد شخصی با پادشاهی کره‌ای گوریو، (۱۳۱۳–۱۳۰۸)

دانمارک

انگلستان

بریتانیای کبیر

پادشاهی متحد (بریتانیا)

  • اتحاد شخصی با شاهزاده‌نشین هانوفر (۱۸۰۶–۱۸۰۱)
  • اتحاد شخصی با پادشاهی هانوفر (۱۸۳۷–۱۸۱۴)

فرانسه

لهستان

زاکسن

روسیه

  • اتحاد شخصی با لهستان (۱۸۳۱–۱۸۱۵)

اسپانیا

منابع

🔥 Top keywords: