ایرج وامقی
ایرج وامقی (۱۳۱۱ در صحنه - ۲۹ آبان ۱۳۷۹ در کرج) شاعر، زبانشناس و استاد حق التدریس دانشگاه آزاد کرج بود.
زندگی
ایرج وامقی در صحنه به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی خود را در آن شهر و دبیرستان را در کرمانشاه و تهران به پایان رساند. در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران تحصیل کرد و لیسانس و فوق لیسانس و دکتری خود را از آن دانشگاه گرفت. زمینه پژوهشی او در دوره دکتری فرهنگ و زبانهای باستانی ایران بود.[۱] استادان او از جمله ابراهیم پورداوود، جلال همایی و پرویز ناتل خانلری بودهاند.
ایرج وامقی مقالههای زیادی در نشریههای ایران منتشر کرد.[۲][۳]
آثار
- بیژننامه، تهران: سازمان تبلیغات اسلامی، حوزه هنری، سوره مهر، ۱۳۸۰.
- راهنمای خوزستان، طراح ر. پلاتون؛ عکاس ا. بهروزان، ج. نرسی، ف. آیتی، تهران: سازمان جلب سیاحان، ۱۳۴۵.
- جلوههای تمدن ایران باستان در نوشتههای دکتر ایرج وامقی (بهاهتمام پریدخت وصالی)، تهران: کوشای فردا، ۱۳۸۲.
- شوش، آبادان: شورا ی دانشگاهی جشنهای بیست وپنجمین سلسله شاهنشاهی ایران -آبادان، ۱۳۴۹.
- نوشتههای مانی و مانویان با دو مقدمه در باب زندگی، افکار و فلسفه دین مانی، تهران: سازمان تبلیغات اسلامی، حوزه هنری، ۱۳۷۸.
- وارونهنویسی در تاریخ در سرگذشت امینالسلطان، تهران: اطلاعات، ۱۳۷۴.
خدمات فرهنگی دیگر
ایرج وامقی پس از درگذشت دوست و همرزم سیاسی اش، دکتر محمدعلی خنجی در سال ۱۳۵۰ شمسی به چاپ و نشر برخی آثار وی به برادر مولف فقید یعنی دکتر عبدالله خنجی کمک نمود. مجموعه مقالات وجه تولید آسیایی از جمله این کمکها بود که در ماهنامه اطلاعات سیاسی اقتصادی به چاپ رسید.[۴]
گرایش سیاسی
ایرج وامقی در تجدید کار حزب سوسیالیست پس از ۲۸ مرداد توسط محمدعلی خنجی به این حزب پیوست و تا زمان انحلال این حزب در سال ۱۳۴۰ عضو این حزب بود.