درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده
سرماخوردگی (به انگلیسی: common cold) که با نام‌های نازوفارنژیت، رینوفارنژیت و زکام حاد نیز شناخته می‌شود، بیماری واگیردار مربوط به دستگاه تنفسی فوقانی است که عمدتاً بینی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. سرماخوردگی معمولاً با خستگی، احساس سرما، عطسه و سردرد آغاز می‌شود و با علائمی چون سرفه، گلودرد، آبریزش بینی و تب ادامه می‌یابد و معمولاً هفت تا ده روز بعد برطرف می‌شود و برخی علائم ممکن است تا سه هفته طول بکشد. بیش از دویست نوع ویروس عامل سرماخوردگی وجود دارد، با این حال راینو ویروس‌ها (که خود بیش از ۹۹ نوع مختلف شناخته‌شده هستند) متدوال‌ترین عامل این بیماری هستند. ویروس‌های عامل بیماری می‌توانند تا مدت زمانی طولانی (برای راینو ویروس تا بیش از ۱۸ ساعت) در محیط زنده بمانند و ممکن است از دستان به چشمان و بینی که محل عفونت هستند، منتقل شوند. ویروس از طریق عطسه، سرفه و تماس با افراد یا اشیاء آلوده قابل انتقال به بدن است. برخی معتقدند که در معرض سرما قرار گرفتن باعث سرماخوردگی می‌شود و همین باعث شده که این نام را برای بیماری انتخاب کنند که البته این مطلب به اثبات نرسیده و رد شده است.
عفونت دستگاه تنفسی فوقانی بر اساس قسمت‌هایی از بدن که بیشتر دچار عفونت می‌شوند، دسته‌بندی می‌گردند، که سرماخوردگی عمدتاً بینی، سینوس‌ها (سینوزیت)، گلو (فارنژیت) و همچنین یک یا هر دو چشم را با التهاب ملتحمه تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم بیماری معمولاً به واکنش دستگاه ایمنی بدن بیشتر مرتبط هستند تا به بافت‌هایی که ویروس از بین می‌برد. تشخیص بیماری سرماخوردگی از آنفلونزا بسیار مشکل و گاهی غیرممکن است، در آنفلوانزا علائمی مانند سردرد، درد عضلات و تب شدت بیشتری دارند که البته در سرماخوردگی‌های شدید هم به همان شکل است. با هر بار ابتلا به بیماری، بدن انسان آنتی‌بادی مربوط به ویروس را تولید می‌کند تا در آینده دیگر به آن مبتلا نشود، اما از آنجا که بیش از دویست ویروس مختلف باعث سرماخوردگی می‌شوند، با هر بار ابتلا باید آنتی‌بادی مختص آن ساخته شود و برای همین یک فرد در طول زندگی خود به طور متوسط ۵۰ بار (بزرگسالان دو تا پنج بار در سال و کودکان شش تا ده بار در سال) به سرماخوردگی مبتلا می‌شود.
همچنین به دلیل همان دویست ویروس، ساختن واکسن سرماخوردگی مشکل و غیرممکن است و هیچ دارویی برای این بیماری تاکنون به وجود نیامده است، اگرچه علائم بیماری را با داروهای تب‌بر (مانند استامینوفن) یا ضدآبریزش بینی (مانند آنتی‌هیستامین) می‌توان کاهش داد. در بعضی موارد که احتمال ابتلا به یک بیماری باکتریایی (مانند برونشیت، سینه پهلو، سینوزیت و عفونت گوش میانی) وجود دارد، از آنتی‌بیوتیک برای درمان آن استفاده می‌شود، اما آنتی‌بیوتیک‌ها هیچ تاثیری بر روی ویروس سرماخوردگی ندارند. برخی نیز معتقدند که ویتامین ث یا قرص روی یا عسل می‌تواند باعث بهبودی علائم بیماری شود که به طور کامل به اثبات نرسیده است.به طور کلی پیشگیری از بیماری آسان است، زیرا ویروس عامل بیماری مدت زمان محدودی را زنده می‌مانند و با شست‌وشوی دست‌ها که یکی از راه‌های مهم برای پیشگیری است، می‌تواند آن را از بین برد و برخی شواهد استفاده از ماسک‌های بینی و دهان را نیز موثر می‌دانند.
فیزیک پزشکی به یکی از دانش‌های پایه اشاره دارد که مفاهیم و کاربرد مجموعه علوم فیزیک را در تشخیص و درمان پزشکی بررسی می‌کند.این شاخه از دانش، پرتودرمانی، محافظت از پرتو، پرتوشناسی تشخیصی (و زیرشاخه‌های آن همانند سی تی اسکن، ام آر آی، پت اسکن، و غیره)، وپزشکی هسته‌ای را در بر می‌گیرد، اما از نظر حرفه و پیشه از مهندسی پزشکی و آنکولوژی مستقل است. تحصیلکردگان و دانش‌آموختگان این شاخهٔ علمی در خدمات بالینی در مراکز درمانی، کنترل کیفیت و محافظت از تشعشع، پژوهش و توسعه، و فعالیت‌های دانشگاهی(مثل آموزش رزیدنت‌های پزشکی) به کار مشغول می‌باشند.تصویربرداری مولکولی که یکی از زیرشاخه‌های فرعی این رشته‌است، امروزه به تنهایی یک صنعت پنج میلیارد دلاری است.
از زمان پیدایش این شاخه در سال‌های پایانی قرن نوزدهم، فیزیک پزشکی ریشه در پژوهش های انجام شده دو جایزه نوبل فیزیک به سال‌های ۱۹۵۲ و ۱۹۰۱، و جایزه نوبل شیمی سال ۱۹۴۳ داشته است و از سوی دیگر به نوبهٔ خود مسبب دو جایزه نوبل در پزشکی و فیزیولوژی در سال‌های ۱۹۷۹ و ۲۰۰۳ گردیده‌است.در ایران نیز در همان بدو تاسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳، تدریس این دانش توسط متخصصین ایرانی در کشور آغاز گشت. تربیت نیروی متخصص فیزیکدان پزشکی مستلزم تحصیلات فراتر از کارشناسی است. در ایران این رشته هنوز یک رشته نوپاست، ولی با این حال همانند سایر کشورها در حال گسترش و فعالیت است.
امروزه ۱۸٬۰۰۰ فیزیکدان پزشکی در سرتاسر جهان مشغول به کار هستند، و در حالی که بطور سنتی فیزیک رشته‌ای تحت تسلط مردان بوده‌است، زنان موفقی نیز توانسته‌اند در فیزیک پزشکی موفقیت‌های چشمگیری را به نام خود ثبت کنند.بطور مثال، از میان افرادی که برای به رسمیت شناخته شدن این رشته در سازمان بین المللی کار زحمت فراوان کشیدند می‌توان اعظم نیرومند-راد از دانشگاه جرجتاون را نام برد.
بیشتر...
سندرم روده تحریک‌پذیر، نوعی اختلال در عملکرد روده است که با درد مزمن در ناحیه شکم، احساس ناراحتی، نفخ و تغییرات در عادات روده‌ای، بدون هرگونه علت ارگانیک دیگری، مشخص می‌شود. اسهال یا یبوست می‌توانند علامت غالب باشند که ممکن است به صورت متناوب ظاهر شوند.
نوعی از این بیماری که در آن اسهال علامت غالب باشد IBS-D و نوعی که یبوست علامت غالب را تشکیل دهد IBS-C، نامیده و به نوعی که این دو علامت متناوباً ظاهر شوند IBS-A می‌گویند. IBS ممکن است پس از یک عفونت بوجود آید که آن را IBS بعد از عفونت، یا IBS-PI نامند.
یک واقعهٔ استرس‌زا در زندگی یا شروع بلوغ، می‌تواند بدون علت پزشکی دیگری، آغازگر IBS باشد. حالت‌های مختلفی از جمله عدم جذب فروکتوز، بیماری سلیاک، عفونت‌های خفیف و عفونت‌های انگلی مانند ژیاردیازیس، انواع بیماری‌های التهابی روده، یبوست مزمن عملکردی، و دردهای عملکردی مزمن در ناحیه شکم ممکن است به صورت IBS تظاهر کنند. در IBS، آزمایش‌های معمول بالینی هیچ‌گونه اختلالی را نشان نمی‌دهند، هر چند روده‌ها ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به برخی محرک‌های خاص مانند تست عبور بالون نشان دهند.
بیشتر...
توالت در ژاپن به دو صورت می‌باشد؛ یک نوع آن توالت آسیایی است که بیشتر در توالت‌های عمومی از آن استفاده می‌شود و نوع دیگر توالت‌های غربی از جمله «فلاش توالت» و «اورینال» می‌باشد که پس از جنگ جهانی دوم در ژاپن رواج پیدا کردند. نوع خاص توالت‌های غربی ساختِ ژاپن در خارج از ژاپن، بیده ژاپنی و در داخل ژاپن واشلت (ウォシュレット واشورتّو) گفته می‌شود. با وجود فناوری بالای واشلت‌ها، به علت پیچدگی کارکرد و مشکلات فنی آنها، استفاده از این توالت‌ها در خارج از ژاپن چندان گسترش نیافته‌است. توالت‌ها در ژاپن برای انطباق با فرهنگ خاص این کشور تغییراتی یافته‌است که باعث تفاوت‌هایی با توالت‌های دیگر کشورها شده‌است. از فواید توالت‌های ژاپنی می‌توان به امکانات بالا، صرفه‌جویی در مصرف آب و انرژی و استفاده آسان‌تر برای سالمندان و افراد معلول اشاره کرد.
بیشتر...
ایدز (به انگلیسی: AIDS) یا سندرم نقص ایمنی اکتسابی (به انگلیسی: Acquired immune deficiency syndrome)، نوعی بیماری است که در دستگاه ایمنی و توسط ویروس نقص ایمنی (HIV) ایجاد می‌شود. بیماری ناشی از ویروس HIV دارای سه مرحله اصلی است. در مرحله اول (عفونت حاد) فرد ممکن است برای مدت کوتاهی بیماری شبه آنفلوآنزایی را تجربه کند. به همین دلیل معمولاً این بیماری تا یک دوره طولانی بدون هیچ علائمی دنبال می‌شود که به این مرحله از بیماری، دوره نهفتگی گفته می‌شود. هر چقدر که بیماری پیشرفت یابد، تداخل بیشتری با دستگاه ایمنی بدن پیدا می‌کند و باعث می‌شود که افراد به عفونت‌هایی مانند عفونت فرصت‌طلب و تومور دچار شوند، البته معمولاً در افرادی که دستگاه ایمنی آنها به خوبی عمل می‌کند تاثیرگذار نیست. در نهایت بیماری زمانی وارد مرحله سوم یا ایدز خواهد شد که شمار سلول‌های CD4+ T به کمتر از ۲۰۰ سلول در هر میکرولیتر برسد.
HIV عمدتاً از طریق آمیزش جنسی (از جمله مقعدی و حتی دهانی) محافظت نشده، انتقال خون آلوده و سرسوزن آلوده و از مادر به فرزند در طول بارداری، زایمان یا شیردهی منتقل می‌گردد. بعضی از مایعات بدن مانند بزاق و اشک قادر به انتقال HIV نیستند. پیشگیری از عفونت HIV، عمدتاً از طریق آمیزش جنسی امن و برنامه تعویض سرنگ، راه حلی برای جلوگیری از گسترش این بیماری محسوب می‌شوند.هیچ گونه درمان یا واکسن وجود ندارد؛ اگر چه درمان ضدویروسی می‌تواند باعث کاهش دوره بیماری و امید به زندگی نزدیک به طبیعی گردد. با وجود این که درمان ضدویروسی خطر مرگ و عوارض ناشی از این بیماری را کاهش می‌دهد، اما این داروها گرانقیمت هستند و ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.
پژوهش‌های ژنیتیکی نشان می‌دهند که HIV در اصل در اوایل قرن بیستم در غرب آفریقا جهش و پدید آمده است. ایدز اولین بار در سال ۱۹۸۱ توسط مرکز کنترل و پیشگیری بیماری (CDC) شناخته شد، در حالی که عامل آن (عفونت HIV) در اوایل آن دهه شناخته شده بود. از زمان کشف آن تا سال ۲۰۰۹، ایدز باعث مرگ ۳۰ میلیون نفر شده است. تا سال ۲۰۱۰، حدوداً ۳۴ میلیون نفر به ایدز مبتلا بوده‌اند. ایدز به عنوان همه‌گیری جهانی شناخته می‌شود که در حال حاضر حوزه شیوع آن بسیاره وسیع و در حال گسترش است.ایدز تاثیر بسیار زیادی بر روی جوامع داشته‌است، چه به عنوان یک بیماری و چه به عنوان عاملی برای تبعیض. همچنین تاثیرات اقتصادی قابل توجهی داشته است. تصورهای نادرست بسیاری در رابطه با ایدز وجود دارد، برای مثال انتقال ایدز از طریق رابطه‌های سطحی غیرجنسی. این بیماری همچنین موضوع مجادله ادیان شده است.
سیفلیس نوعی بیماری آمیزشی است که از باکتری ترپونما پالیدوم ناشی می‌شود. اولین بار فریتز شادین و اریش هوفمان در سال ۱۹۰۵ باکتری‌ای را که باعث این بیماری می‌شود، یعنی ترپونما پالیدیوم را شناسایی کردند.
سیفلیس می‌تواند در یکی از این چهار مرحله اولیه، ثانویه، نهفته و سوم ظاهر شود. سیفلیس اولیه از طریق ارتباط مستقیم جنسی با زخم‌های عفونی شخص مبتلا به این بیماری عارض می‌شود. سیفلیس ثانویه به شیوه‌های مختلفی ظاهر می‌شود و علایم آن غالباً پوست، غشاء مخاطی و غدد لنفاوی را درگیر می‌کند. در سیفلیس نهفته عفونت با استفاده از سرم‌شناسی شناسایی می‌شود و در آن علایم بیماری مشاهده نمی‌شود. مرحله سوم به سه شکل دمل سیفلیسی، سیفلیس عصبی متاخر و سیفلیس قلبی–عروقی تقسیم می‌گردد و در یک سوم افراد آلوده‌ای که تحت درمان قرار نمی‌گیرند بروز می‌کند. همچنین ابتلا به سیفلیس به صورت مادرزادی نیز می‌تواند در دوران بارداری یا هنگام زایمان رخ دهد و دو سوم نوزادان سیفلیسی بدون علایم این بیماری به دنیا می‌آیند.
راه اصلی انتقال سیفلیس آمیزش جنسی است؛ اما می‌تواند در دوران بارداری یا هنگام زایمان هم از مادر به جنین منتقل و منجر به سیفلیس مادرزادی شود. این بیماری می‌تواند با بوسه‌زدن بر روی محلی در نزدیکی زخم و نیز از راه دهانی، مهبلی و نزدیکی مقعدی، انتقال یابد، اما نمی‌تواند از طریق صندلی توالت، فعالیت‌های روزانه، وان‌های داغ یا استفاده مشترک از ظروف غذا یا لباس منتقل شود. سیفلیس معمولاً با زخم‌های بدون درد روی اندام تناسلی یا در دهان یا مقعد (عفونت اولیه) شروع می‌شود. پس از این مرحله باکتری‌ها ممکن است تا سال‌ها در بدن به صورت نهفته و غیرفعال باقی‌مانده و پس از آن دوباره فعال شده و مرحله بعدی سیفلیس بروز کند.بنابراین تشخیص بالینی سیفلیس در ابتدای بیماری دشوار بوده و تایید ابتلا به این بیماری، از طریق آزمایش خون یا با بررسی میکروسکوپی امکان‌پذیر است.
پرهیز از تماس فیزیکی با شخص مبتلا و همچنین استفاده صحیح از کاندوم در کاهش خطر انتقال سیفلیس موثر است، همچنین می‌توان از طریق غربالگری مادران در طول دوران بارداری و درمان کسانی که مبتلا هستند، از ابتلای نوزادان به سیفلیس مادرزادی پیشگیری کرد. سیفلیس را می‌توان به طور موثری با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان کرد.
بیهوشی در پزشکی و دندانپزشکی حالت القاء شده‌ای است که در آن، فرد به‌صورت ارادی و غیرارادی کنترلی بر قسمتی از جسم یا تمام جسم و محیط فیزیکی خود ندارد و به طور موقت می‌تواند موجب بی‌دردی، فلج موضعی و حتی فراموشی شود. این روند موجب تضعیف یا سرکوب برگشت‌پذیر دستگاه عصبی مرکزی شده که باعث از بین رفتن احساس و واکنش به محرک‌های بیرونی می‌شود. فراموشی و از بین بردن هوشیاری دو جنبهٔ مهم حالت بیهوشی هستند.
بیهوشی در پزشکی در اعمال جراحی و دندانپزشکی به کار می‌رود و یک یا چند حالت زیر را فراهم می‌کند:
۱- بی‌دردی (شامل کاهش یا جلوگیری از احساس درد) ۲- فلج عضلانی ۳- فراموشی (فراموشی حافظه) ۴- از بین بردن هوشیاری.
بیهوشی به سه شکل امکان‌پذیر است: ۱- بیهوشی عمومی فرایندی است که در آن فعالیت دستگاه عصبی مرکزی به صورت کامل متوقف شده و در نتیجه بیمار بیهوش می‌شود. ۲- آرامبخشی نوعی از بیهوشی است که در آن فرد به صورت کامل بیهوش نیست. در این روش انتقال تکانه‌های عصبی بین قشر مغز و دستگاه کناره‌ای متوقف می‌شود که سبب حالت آرامبخشی می‌شود و حافظهٔ بلندمدت را مختل می‌کند. ۳- بی‌حسی منطقه‌ای که در آن انتقال تکانه‌های عصبی از طریق سیستم عصبی بین بافت هدف و طناب نخاعی متوقف می‌شود که باعث از بین رفتن حس در بافت هدف می‌شود و بیمار کاملاً هوشیار است.
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۰ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۰
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۱ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۱
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۲ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۲
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۳ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۳
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۴ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۴
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۵ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۵
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۶ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۶
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۷ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۷
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۸ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۸
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۹ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۱۹
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۰ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۰
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۱ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۱
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۲ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۲
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۳ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۳
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۴ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۴
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۵ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۵
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۶ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۶
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۷ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۷
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۸ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۸
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۹ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۲۹
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۰ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۰
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۱ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۱
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۲ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۲
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۳ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۳
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۴ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۴
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۵ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۵
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۶ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۶
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۷ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۷
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۸ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۸
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۹ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۳۹
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۰ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۰
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۱ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۱
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۲ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۲
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۳ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۳
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۴ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۴
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۵ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۵
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۶ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۶
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۷ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۷
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۸ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۸
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۹ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۴۹
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۰ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۰
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۱ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۱
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۲ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۲
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۳ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۳
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۴ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۴
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۵ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۵
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۶ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۶
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۷ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۷
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۸ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۸
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۹ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۵۹
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۰ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۰
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۱ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۱
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۲ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۲
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۳ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۳
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۴ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۴
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۵ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۵
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۶ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۶
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۷ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۷
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۸ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۸
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۹ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۶۹
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۰ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۰
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۱ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۱
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۲ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۲
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۳ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۳
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۴ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۴
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۵ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۵
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۶ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۶
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۷ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۷
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۸ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۸
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۹ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۷۹
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۰ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۰
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۱ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۱
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۲ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۲
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۳ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۳
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۴ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۴
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۵ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۵
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۶ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۶
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۷ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۷
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۸ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۸
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۹ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۸۹
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۰ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۰
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۱ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۱
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۲ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۲
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۳ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۳
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۴ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۴
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۵ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۵
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۶ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۶
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۷ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۷
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۸ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۸
درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۹ درگاه:پزشکی/نوشتار برگزیده/۹۹