زبان‌های موندا
زبان‌های موندا یک خانواده زبانی با حدود نه میلیون گویشور در هند و بنگلادش است.[۲] در گذشته این خانواده را زبان‌های کولاری می‌نامیدند. این گروه شاخه‌ای از خانواده زبان‌های آسترونزیایی را تشکیل می‌دهند، به این معنی که آن‌ها به زبان‌هایی مانند مون، خمر و ویتنامی و همچنین زبان‌های اقلیت در تایلند، لائوس و مانگی در جنوب چین مرتبط هستند.[۳] هو، مونداری و سانتالی از زبان‌های شناخته‌شده این گروه هستند.[۴][۵]
| موندا | |
|---|---|
| موندایی | |
| پراکنش: | هند، بنگلادش |
| تبار: | آستروآسیایی
|
| نیا: | نیاموندا |
| زیرگروه‌ها: | موندای شمالی موندای جنوبی |
| ایزو ۲–۶۳۹ / ۵ | mun |
| گلاتولوگ | mund1335[۱] |
 پراکندگی گویشوران موندا | |
این خانواده به‌طور کلی به دو شاخه تقسیم می‌شوند: موندای شمالی، که در فلات چوتا ناگپور جارکند، چتیسگر، بنگال غربی، و اودیسا تکلم می‌شود و موندای جنوبی که در مرکز اودیسا و در امتداد مرز بین آندرا پرادش و اودیسا تکلم می‌شود.[۶][۷][۲]
دسته‌بندی
یکی از دسته‌بندی‌های پذیرفته‌شده موندا به شرح زیر است:
| موندا |
| ||||||||||||||||||||||||
جستارهای وابسته
منابع
پیوند به بیرون
🔥 Top keywords: