زبان‌های گالی-رومی

شاخه گالی-رومی شامل زبان‌های زیر است:

• زبان‌های اوییل. که شامل فرانسوی، اورلئانی، گالو، آنگوین، توری، سن اوژه، پوتوی، بورگوندی، پیکارد، والون، لورین و نورمن.
• فرنکو-پروونسال.
• اکسیتان که دارای گویش‌هایی مانند پرونسی و گاسکون است.

خانواده‌های زبانی دیگر که گاهی اوقات در شاخه گالی-رومی گنجانده می‌شوند:

• کاتالان، با گونه‌های معیار کاتالان و والنسیایی. برخی از زبان شناسان که ترجیح می‌دهند آن را در شاخه ایبریایی-رومی قرار دهند. با این حال، به‌طور کلی، کاتالان نوین، به ویژه از نظر دستوری، به اکسیتان نوین نسبت به اسپانیایی یا پرتغالی نزدیکتر است.
• زبان‌های رتی-رومی، از جمله رومانش سوئیس، لادین منطقه دولومیت و فریولی فریولی. رتی-رومی را می‌توان به عنوان گالی-رومی دسته‌بندی کرد، یا به عنوان شاخه‌ای جداگانه در زبان‌های رومی غربی قرار داد.
• زبان‌های گالی-ایتالی شامل پیدمونتی، لیگوری، لومبارد غربی و شرقی، امیلیان، روماگنول، گالی-سیسیلی و گالو-ایتالی و ونتی هستند.^[۶] گالی-ایتالی را می‌توان به عنوان گالی-رومی دسته‌بندی کرد، یا به عنوان شاخه‌ای جداگانه در زبان‌های رومی غربی قرار داد.