زقوم
زَقّوم نام درختی است که به گفتهٔ قرآن در قعر آتش جهنم رشد میکند. بر این درخت میوهای میروید که غذای جهنمیان است.در سه جای قرآن و به طور مشخص در آیهٔ ۶۲ سورهٔ صافات، در آیهٔ ۴۳ سورهٔ دخان و آیهٔ ۵۲ سورهٔ واقعه، از واژهٔ زقوم یا درخت زقوم استفاده شده است. میوههای این درخت به شکل سرهای شیاطین میباشند که دوزخیان از آنها میخورند و در دل آنها همچون فلز گداخته غلیان میکند و در پی آن آب جوش مینوشند.
زقوم در قرآن
أَذَلِکَ خَیْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِإِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِینَإِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِی أَصْلِ الْجَحِیمِ[صافات–۶۲ تا ۶۴]
آیا آن (نعمتهای بهشتی) برای پذیرایی بهتر است یا درخت زقوم؟همانا ما درخت زقوم را وسیله شکنجه و درد و رنج ستمگران قرار دادهایم.همانا این درخت از عمق دوزخ میروید.
ثُمَّ إِنَّکُمْ أَیُّهَا الضَّآلُّونَ الْمُکَذِّبُونَلَأَکِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ[واقعه–۵۱ تا ۵۲]
همانا، ای گمراهان انکار کننده!حتماً از درختی (بدمنظر و بد طعم و بدبو) که زقّوم است خواهید خورد.