سبیکه

از جمله نام‌های او سبیکه، سکن مریسیه، نوبیه (احتمالاً صورت تصحیف شده سبیکه)، خیزران (نامی که علی بن موسی الرضا به او داد)، دُرّه (نامش به هنگام پیش از ازدواج^{[نیازمند منبع]})، ریحان و قبطی و مکنی به «ام‌الحسن» است.

سبیکه که «دُرّه» نامیده می‌شد و علی بن موسی الرضا او را «خیزران» نامید. سبیکه مادر جواد از روستایی در مصر به نام مِریسه بود. او از خاندان ماریه قبطیه مادر ابراهیم (پسر پیامبر اسلام) بود.^[۳]

سبیکه یکی از زنان نمونه در اسلام بود. به گفته‌ی علی‌بن موسی‌الرضا او در فضایل اخلاقی بسیار شبیه مریم بوده‌است.

به هنگام رفتن علی بن موسی الرضا از مدینه، او همسر و فرزندانش را با خود نبرد و آن‌ها در مدینه ماندند. بر اساس شواهد، آرامگاه سبیکه در مدینه است، هرچند که کمبود منابع مانع قطعیت در این موضوع است.^[۴]

سبیکه به معنای شمش طلا و با ارزش می باشد

• دهخدا، علی‌اکبر، لغتنامهٔ دهخدا.