سیرتوین

سیرتوینها دسته ای از پروتئینها هستند که دارای فعالیت مونو- ADP-ریبوسیل ترانسفراز یا فعالیت داسیلااز، از جمله داستیلاز، دسوسینیلاز، دمالونیلاز، دمیریستوئیلاز و دپالمیتوئیلاز هستند.[۲][۳]نام Sir2 از ژن مخمر silent mating-type information regulation 2 گرفته شده‌است، که مسئول تنظیم سلولی در مخمر است.[۴]

Sir2 family
Crystallographic structure of yeast sir2 (rainbow colored cartoon, N-terminus = blue, C-terminus = red) complexed with آدنوزین دی‌فسفات (مدل فضاپرکن، carbon = white, oxygen = red, nitrogen = blue, phosphorus = orange) and a هیستون H4 peptide (magenta) containing an acylated lysine residue (displayed as spheres).[۱]
شناسه‌ها
نمادSIR2
پی‌فمPF02146
پی‌فم clanCL0085
اینترپروIPR003000
PROSITEPS50305
SCOPe1j8f / SUPFAM

از مطالعات درون‌کشتگاهی، سیرتوین‌ها در تأثیر بر فرایندهای سلولی مانند پیری، رونویسی، آپوپتوز، التهاب[۵] و مقاومت در برابر فشار و همچنین بهره‌وری انرژی و هوشیاری در شرایط محدودیت کالری نقش دارند.[۶] از سال ۲۰۱۸، هیچ مدرک بالینی مبنی بر تأثیر سیرتوئین بر پیری انسان وجود ندارد.[۷]

مخمر Sir2 و برخی از آنها، نه همه، سیرتوین‌ها، دی استیلازهای پروتئینی هستند. بر خلاف دیگر استیل‌های پروتئین دی استیلاز، که بقایای استیل - لیزین را به سادگی آبکافت می‌کنند، واکنش غیر استیلاسیون با واسطه سیروتین، استیلاسیون لیزین را به هیدرولیز + NAD زوج می‌کند.[۸] این هیدرولیز باعث تولید O-acetyl-ADP-ribose، بستر استیل شده و نیکوتینامید می‌شود که خود مهار کننده فعالیت سیرتوین است. وابستگی سیرتوین به NAD + از طریق سلول NAD +: نسبت NADH، سطح مطلق NAD + , NADH یا نیکوتینامید یا ترکیبی از این متغیرها، فعالیت آنزیمی آنها را مستقیماً به وضعیت انرژی سلول پیوند می‌دهد.

سیروتین‌هایی که هیستون‌های استیل زدایی می‌کنند از نظر ساختاری و مکانیکی از سایر گروه‌های هیستون داستیلاز (کلاس‌های I , IIA , IIB و IV)، که دارای پروتئین برابر دیگری هستند و از Zn 2+ به عنوان یک کوفاکتور استفاده می‌کنند، متمایز هستند.

تاریخ

تحقیقات در مورد پروتئین سیرتوین در سال ۱۹۹۱ توسط لئونارد گوارانته از مؤسسه فناوری ماساچوست آغاز شد.[۹][۱۰] علاقه به متابولیسم NAD + بعد از کشف شین ایچیرو ایمایی و همکارانش در آزمایشگاه گارنتی در سال ۲۰۰۰ افزایش یافته‌است

بازدارنده‌ها

فعالیت سیرتوین توسط نیکوتین آمید، که به یک سایت گیرنده خاص متصل می‌شود، مهار می‌شود.[۱۱]

جستارهای وابسته

منابع

پیوند به بیرون