ضبط میدانی
ضبط میدانی اصطلاحی است که برای ضبط صوتی تولید شده در خارج از یک استودیوی ضبط استفاده می‌شود و این اصطلاح برای ضبط صداهای طبیعی و تولید شده توسط انسان به کار می‌رود. همچنین برای ضبط صدا مانند میدان های الکترومغناطیسی یا ارتعاشات با استفاده از میکروفون های مختلف مانند آنتن مغناطیسی غیرفعال برای ضبط های الکترومغناطیسی یا میکروفون های تماسی اعمال می شود. برای ضبط میدانی زیر آب، یک ضبط صحرایی از هیدروفون برای ضبط صداها و/یا حرکات نهنگ ها یا دیگر موجودات آبزی استفاده می کند. این ضبط ها برای طراحان صدا بسیار مفید است.
ضبط میدانی ابزار مهمی در زیست‌آوایی و زیست‌موسیقی‌شناسی است که بیشتر در پژوهش‌های آواز پرندگان انجام می‌شود. جانوران در طبیعت می‌توانند صداهای بسیار متفاوتی نسبت به جانوران در اسارت نشان دهند. سر و صدای پیرامونی در محیط‌های شهری نیز نشان داده است که صدای جمعیت پرندگان محلی را تغییر می‌دهد. [۱]