آهو

آهو یک واژهٔ فارسی است و واژهٔ Gazelle یا غزال ریشه در زبان عربی دارد^[۲] که نخستین بار وارد زبان فرانسوی میانه و سپس در نزدیکی‌های سال ۱۶۰۰ از فرانسوی وارد انگلیسی شد.^[۳] مردمان عرب به صورت سنّتی به شکار آهو می‌رفتند. این جانور در ادبیات عرب نماد زیبایی زنان بوده‌است.^[۴] برخی زبان شناسان بر این باورند که واژهٔ غزل که گونه‌ای شعر در ادبیات عاشقانه است بیشتر به دلیل همانندسازی زیبایی معشوق و آهو به یکدیگر، این چنین نامگذاری شده‌است.^[۵] در داستان‌ها گفته می‌شود که خلیفه عبدالملک مروان (۶۴۶ تا ۷۰۵) یک بار یک آهو را به دلیل شباهتش به معشوقش آزاد کرده‌است.^[۵]

آهوها (و غزال‌ها) در سه سرده طبقه‌بندی می‌شوند.^[۶]

• سرده Gazella
  • آهوی کوویه، G. cuvieri
  • آهوی گرمسیری، G. dorcas
  • آهوی ایرانی، G. subgutturosa
  • جبیر or Indian gazelle, G. bennettii
  • آهوی کوهی، G. gazella
  • آهوی شاخ‌باریک، G. leptoceros
  • Speke's gazelle, G. spekei
  • آهوی ارلانگر، G. erlangeri
• سرده خوش‌شاخ‌ها
  • آهوی مونگالا، E. albonotata
  • آهوی پیشانی‌سرخ، E. rufifrons
  • آهوی تامسون، E. thomsoni
• سرده Nanger
  • آهوی داما، N. dama
  • آهوی گرانت، N. granti
  • Soemmerring's gazelle, N. soemmerringii

• 
  Grant's gazelle (نر)
• 
  آهوی داما
• 
  آهوی کوویه (ماده)
• 
  آهوی تامسون (نر)
• 
  Speke's gazelle (ماده)
• 
  آهوی ایرانی (ماده)
• 
  جبیر (ماده)
• 
  جبیر (ماده)
• 
  آهوی پیشانی‌سرخ
• 
  آهوی کوهی (نر)
• 
  Soemmerring's gazelle (ماده)
• 
  آهوی شاخ‌باریک (نر)