فتح بریتانیا از سوی امپراتوری روم

فتح بریتانیا از سوی روم فرایندی بود دربرگیرندهٔ گرفتنِ قلمرو واقع در جزیرهٔ بریتانیا به دست نیروهای رومی.

Roman conquest of Britain
گشایش بریتانیا از سوی روم، نشان دادن دودمانها/پادشاهی‌های گشوده شده در هر بخش
تاریخ ۴۳ تا ۸۴ پس از میلاد موقعیت استان بریتانیا (انگلیس و ولز), کالدونیا (اسکاتلند) نتایج پیروزی رومیان
طرف‌های درگیر
امپراتوری روم	بریتون‌های سلتی
فرماندهان و رهبران
کلودیوس Aulus Plautius نئوس ژولیوس آگریکولا تیتوس Gaius Suetonius Paulinus	Togodumnus † Caratacus (اسیر) بودیکا † Calgacus
تلفات و خسارات
شورش بودیکان: ۳۰ تا ۴۰ هزار کشته (دربردارنده ۷۰۰۰ سرباز)[۱]	۱۰۰۰۰۰ تا۲۵۰۰۰۰ کشته[۲][۳]

این کار در سال ۴۳ پس از میلاد در زمان امپراتور کلودیوس آغاز شد و سال ۸۷ یعنی زمان پایه‌گذاری استانگیت، به پایان شد.

ارتش روم برای گذر از کانال مانش، از ناوگان نوبنیاد کلاسیک بریتانیکا^[۴] که دربردارندهٔ کشتی‌های گالیِ جنگ مدیترانه‌ای (که چوب‌شان کلفت‌تر و در آب‌های متلاطم پایدارتر بودند) بود بهره بردند.

رومی‌ها زیر فرماندهی سردار خود آئولوس پلاتیوس در چندین نبرد علیه دودمان‌های انگلیسی از جمله نبرد مدوی، نبرد تیمز، و در سال‌های بعد نبرد کار کارادوک علیه کاراتاکوس و نبرد مونا در انگلسی، راه خود را به درون کشور گشودند.

در پی خیزش همگانی در سال ۶۰ پس از میلاد که در آن بانو بودیکا شهرهای کامولودونوم، ورولامیوم و لوندینیوم را تاراج کرد، رومی‌ها شورش را در نبرد خیابان واتلینگ سرکوب کردند.

آنها سرانجام در نبرد مونس گراوپیوس تا شمال کالدونیای مرکزی پیش رفتند.

حتی پس از ساخت دیوار هادریان به عنوان مرز، دودمان‌ها در اسکاتلند و شمال انگلستان بارها بر فرمانروایی روم شوریدند و دژها در شمال بریتانیا برای نگاهبانی در برابر این تاخت و تازها گسترش یافت.