فوران ۱۸۱۵ کوه تمبورا
فوران کوه تامبورا در سال ۱۸۱۵ با شاخص انفجار آتشفشانی (VEI) 7، قدرتمندترین فوران آتشفشانی در تاریخ بشر بود. این تازه‌ترین رخداد شناخته شده VEI-7 است و تنها فوران VEI-7 است که از زمان فوران دریاچه تائوپو در حدود ۱۸۰ میلادی بدون ابهام مورد تأیید قرار گرفته‌است.[۱]
کوه تامبورا در جزیره سامباوا در اندونزی کنونی است که در آن زمان بخشی از هند شرقی هلند بود.[۲] اگرچه فوران آن در ۱۰ آوریل ۱۸۱۵ به اوج شدتش رسید،[۳] تولید فزاینده بخار و فوران‌های فریتیک کوچک طی شش ماه تا سه سال پس از آن اتفاق افتاد. خاکستر ستون فوران در سراسر جهان پراکنده شد و دمای زمین را در یک رویداد که بعضاً به عنوان سال بی‌تابستان در سال ۱۸۱۶ شناخته می‌شود، کاهش داد.[۴] این دوره کوتاه از تغییرات اقلیم قابل توجه، آب و هوای شدید و ناکامی در برداشت محصول را در بسیاری از مناطق جهان باعث شد. چندین مورد اجبار اقلیمی به صورت سیستماتیک همزمان رخ دادند و به گونه ای برهم‌کنش داشتند که در هیچ فوران بزرگ آتش فشانی دیگری از اوایل عصر سنگ مشاهده نشده‌است.