مایکل دیبیکی
مایکل الیس دیبیکی[۱](به انگلیسی: Michael Ellis DeBakey) (زاده ۷ سپتامبر ۱۹۰۸ در لیک چارلز، لوئیزیانا - درگذشته ۱۱ ژوئیه ۲۰۰۸)، جراح قلب آمریکایی بود.[۲]
مایکل دیبیکی | |
---|---|
زادهٔ | مایکل الیس دیبیکی۷ سپتامبر ۱۹۰۸ لیک چارلز، لوئیزیانا |
درگذشت | ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۰۸ (۹۹ سال) هیوستون، تگزاس |
محل تحصیل | دانشگاه تولین |
زندگینامه
والدین دیبیکی مهاجرین لبنانی بودند.[۳] پدر مایکل، شاکر دباغی، به منظور سهولت در تلفظ، نوشتار نامشان را از دباغی به دیبیکی تغییر دادند.
دیبیکی دانش آموختهٔ دانشگاه تولین بود و مدت زیادی هم ریاست کالج پزشکی بیلور را بر عهده داشت.
دیبیکی از پیشگامان جراحی بایپس سرخرگ کرونری بود و در سال ۱۹۵۳ نخستین عمل جراحی برداشتن شریان کاروتید (carotid endarterectomy) را با موفقیت انجام داد.[۴] او همچنین در سال ۱۹۵۸ نخستین عمل جراحی آنژیوپلاستی گرافتی قلبی (patch-graft angioplasty) را انجام داد.[۵] وی جراح محمدرضا پهلوی نیز بود.[۶]
دیبیکی و همکارانش بر روی ۵۰٬۰۰۰ بیمار قلبی عمل جراحی انجام داده اند[۷] از جمله نظارت عمل جراحی بایپس پنجگانه (quintuple bypass surgery) بر روی بوریس یلتسین در سال ۱۹۹۶ میلادی.[۸]
یک مرکز پزشکی ارتشی به افتخار او نامگذاری شدهاست.[۹]
او مدت ۷۵ سال طبابت کرد[۱۰] و در سال ۲۰۰۸ در هیوستون درگذشت.[۱۱]
جوایز و افتخارات
- انجمن قلب آمریکا (AHA)
- کودکان ملل متحد (CUN)
- دانشنامه بریتانیکا
- بنیاد تحقیقات زیست پزشکی
- کالج بین المللی آنژیولوژی
- جشنواره بین المللی فیلم بهداشت و پزشکی
- مدیر افتخاری (Research! America)
- انجمن فارغ التحصیلان پزشکی تولین
- هنگ شایسته ارتش آمریکا (۱۹۴۵)
- مدال طلای هکتون انجمن پزشکی آمریکا (۱۹۵۴ و ۱۹۷۰)
- جایزه رودلف ماتاس در جراحی عروق (۱۹۵۴)
- جایزه خدمات برجسته جامعه بین المللی جراحی (۱۹۵۸)
- جایزه لریش (۱۹۵۹)
- جایزه خدمات برجسته انجمن پزشکی آمریکا (۱۹۵۹)
- جایزه آلبرت لاسکر برای تحقیقات پزشکی بالینی (۱۹۶۳)
- جایزه نمایشگاه مدال طلای انجمن پزشکی آمریکا بیلینگز (۱۹۶۷)
- جایزه قلب طلای انجمن قلب آمریکا (۱۹۶۸)
- مدال پنجاهمین سالگرد آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی (۱۹۷۳)
- عضو خارجی آکادمی علوم پزشکی روسیه (۱۹۷۴)
- مدال و تقدیر رسمی فرمانده کل کهنه سربازان جنگ های خارجی (۱۹۸۰)
- جایزه خدمات برجسته انجمن جراحی آمریکا (۱۹۸۱)
- نشان ملی علوم زیستی (۱۹۸۷)
- جایزه آکادمی تحقیقات جراحی مارکوویتز (۱۹۸۸)
- جایزه قدردانی ویژه انجمن کالج های پزشکی آمریکا (۱۹۸۸)
- دکترای افتخاری علوم از دانشگاه فرانسیسکو ماروکین (۱۹۸۹)
- جایزه خدمات برجسته هنگ آمریکایی (۱۹۹۰)
- رئیس افتخاری انجمن بین المللی پمپ های خون چرخشی (۱۹۹۲)
- جایزه پرمیو جوزپه کورادی برای جراحی و تحقیقات علمی (۱۹۹۷)
- آکادمی پزشکی نظامی روسیه، جایزه بین المللی جراحان بوریس پتروفسکی و اولین برنده مدال طلای بوریس پتروفسکی (۱۹۹۷)
- درجه افسر بزرگ (درجه سانتیاگو د اسپادا) پرتغال (۱۹۹۸)
- جایزه پزشکی کمپلات جان پی مک گاورن (۱۹۹۹)
- عضو خارجی آکادمی علوم روسیه (۱۹۹۹)
- مجلس سنا و نمایندگان تگزاس، تصویب قطعنامههایی به افتخار دکتر دی بیکی برای ۵۰ سال فعالیت پزشکی در تگزاس (۱۹۹۹)
- جایزه مربی مجازی انجمن پزشکی آمریکا (۲۰۰۰)
- مدال انجمن فلسفی آمریکا جاناتان رودز (۲۰۰۰)
- جایزه اسطوره زنده دویستمین سال کتابخانه کنگره (۲۰۰۰)
- جایزه مدال مندل دانشگاه ویلانوا (۲۰۰۱)
- تالار مشاهیر هیوستون (۲۰۰۱)
- جایزه اختراع سال ناسا (۲۰۰۱)
- دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی (۲۰۰۲)
- مدال طلای کنگره (۲۳ آوریل ۲۰۰۸)
- اولین کسی که تا به حال در ایالت در هیوستون سیتی هال روتوندا دفن شده است
آثار
مایکل دیبیکی بیش از ۱۳۰۰ مقاله و کتاب در زمان حیات خود منتشر ساخت. از پر انتشار ترین آثار او میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
- قلب زنده، گروه انتشارات پاتنام (۱۹۸۳)
- رژیم غذایی قلب زنده نیویورک: ریون پرس/سیمون و شوستر (۱۹۸۴)
- قلب زنده جدید، آدامز (۱۹۹۷)