نیاکان
منظور از اَجداد یا نیاکان، «والدین» یا «والدینِ نیاکان» (یعنی جد، جد بزرگ، جد بزرگ بزرگ، و به همین ترتیب) است.[۱]
_-_Google_Art_Project.jpg)
منظور از جد یا نیا، پدربزرگ به معنای «پدرِ پدر» (جد پدری) یا «پدرِ مادر» (جد مادری) است.[۲] همچنین برای معنی جد یا نیا، مفهوم «پدرِ پدر چندانکه بالا رود» نیز منظور شده‌است.[۲]
پیرامون واژه
از واژه‌های دیگری که با «جد» یا «نیا» هم‌معنی باشند می‌توان به «پدربزرگ»، «بابابزرگ»، «پدرکلان»، «پدرمهین» یا «نیاک» اشاره کرد. شکل جمع جد، اجداد و شکل جمع نیا، نیاکان است. جد یا اجداد از ریشهٔ عربی، و نیا یا نیاکان از ریشهٔ فارسی هستند.[۲] واژهٔ نیا در اشعار شاعرانی چون فردوسی، ناصرخسرو، سوزنی، خاقانی و نظامی بارها آمده‌است.[۳]
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
- دهخدا، علی‌اکبر، لغتنامهٔ دهخدا، تهران.