هکلر و کخ ژ۳۶

در ساخت ژ-۳۶ مواد بسیار سبک پلیمری بکار گرفته شده است. بخش چکانه، قنداق، برگه آتش، بخشهای آلات متحرکه، قبضه، خشابها و اجزای دیگر از فیبر کربن و پلیمر ساخته شده‌اند. در ساخت بخشهای مربوط به بدنه و لوله و نواحی حساس، فولاد بکار رفته است.

در سال ۲۰۱۲ در جنگ افغانستان گزارش شد که ژ-۳۶ پس از شلیک چندصد گلوله، دقت خود را بشدت از دست می‌‌دهد. تا جایی که اصابت گلوله به هدفی در فاصله ۱۰۰ متر را «مشکل» توصیف کردند. همچنین اصابت گلوله به هدفی در فاصله ۲۰۰ متر را «نااُمید‌کننده» و اصابت گلوله با هدفی در فاصله ۳۰۰ متر را «غیرممکن» خواندند. بنابراین ژ-۳۶ بعنوان تفنگی که توانایی رزم طولانی مدت را ندارد شناخته شد. کارشناسان توصیه کردند که در شلیک کردن با این تفنگ در جنگهای طولانی، باید به آن استراحت داد تا خنک شود. در سال ۲۰۱۴ صنایع دفاع آلمان بعد از ۲ سال سکوت اعلام کرد که مشکل داغ شدن بیش از حد، بدلیل ضعف فنی تفنگ نبوده و به خاطر بکارگیری فشنگ‌های غیراستاندارد بوده است. شرکت تولید کنندهٔ مهمات هم به این امر اذعان داشت که در فشنگ‌هایش، روکش مسی بکار رفته در گلوله را بیش از حد نازک طراحی کرده است. با این حال مشخص شد که این اظهارات شرکتهکلر و کخ بهانه‌ای بیش نبوده و در سال ۲۰۱۵ وزیر دفاع آلمان خانم فن در لین، ژ-۳۶ را یک تفنگ «بی‌مصرف» نامید و اعلام کرد که ژ-۳۶ بخاطر مشکلات اعلام شده، از ارتش آلمان بازنشسته خواهد شد. او گفت که ارتش آلمان، دیگر این تفنگ پلاستیکی که در دمای بالاتر از ۳۰ درجه سانتیگراد، توانایی شلیک مستقیم به اهداف را ندارد در اختیار نخواهد داشت و از هکلر و کخ بابت این ضرر مالی وزارت دفاع شکایت کرد. اما وزارت دفاع آلمان، مدرک فنی محکمی برای ارائه به دادگاه در اختیار نداشت. بنابراین دادگاه آلمان رای را به سود هکلر و کخ اعلام کرد و دستور داد که لازم نیست این شرکت بابت نقص در ۱۶۷هزار تفنگ تحویل شده به ارتش آلمان، غرامتی بپردازد.

• ژ۳۶