پرستش‌گاه اورشلیم

پرستش‌گاه اورشلیم (به عبری: בֵּית־הַמִּקְדָּשׁ‬, عبری مدرن: Beit HaMikdash, طبری: Beit HamMiqdāš, اشکنازی: Beis HaMikdosh; گعزی: ቤተ መቅደስ: Betä Mäqdäs) که تلفظ عبری آن «بِت همیقداش»^[۱] است به معنای خانه مقدس و معادل واژهٔ عربی بیت‌المَقدِس است. این پرستش‌گاه مجموعه‌ای از معابد مقدس و اماکن مذهبی یهودیان از جمله هیکل سلیمان در کوه معبد را در بر می‌گیرد که در شهر باستانی اورشلیم قرار داشته‌است. بر باور یهودیان، پرستش‌گاه اورشلیم مکان حضور دائمی خدایی است که معبد متعلق به اوست و نیروی الهی او همواره در مکان مقدس پرستشگاه فیضان دارد.