کلر دینز

کلر دینز در منهتن نیویورک، زاده‌شد^[۲] مادرش، کارلا، که بعدها مدیربرنامه‌اش شد کارهایی مانند نقاشی و پرستاری می‌کرد. پدرش، کریسوف دینز ^[۳][۴] متخصص رایانه و طراح عکس است. دینز، آنگلوساکسون سفیدپوست پروتستان است.^[۵] پدربزرگش، گیبسون اندرو دینز، که ۱۹۱۰ تا ۱۹۹۹۰ در لیچفید کنکتیکت می‌زیسته، استاد معماری در دانشگاه ییل بود.^[۶][۷] کلیر دینز، برادری بزرگتر به نام آسا (زاده ۱۹۷۳) دارد.^[۸][۹]

دینز در نوجوانی، در آموزشگاه هنرهای نمایشی حرفه‌ای،^[۱۰] مدرسه دالتون در منهتن نیویورک، و سپس دبیرستان فرانسوی لس‌آنجلس در کالیفرنیا درس خواند. او، ۱۹۹۸ به دانشگاه ییل، محل تدریس پدرش رفت. توصیه‌نامه‌اش به دانشگاه را الیور استون نوشت.^[۱۰] بعد از دو سال تحصیل در کارشناسی ارشد روان‌شناسی، تحصیل را به‌قصد تمرکز بر حرفه سینمائیش رها کرد.

دینز عروس فیلسوف بریتانیایی جاناتان دنسی است. در جریان حضور در برنامه نمایش دیرهنگام با کریگ فرگوسن به او اشاره کرد، و دنسی به‌عنوان مهمان در آن برنامه (۱ آوریل ۲۰۱۰) شرکت کرد.^[۱۱]

کلر دینز هنرپیشه میهمان در سریال نظم و قانون در قسمت پوست عمیق بود. او همچنین در قسمت آنچه هایدی لیتر گفت از سریال زندگی‌نامه: خانواده‌ها در جنایت از اچ‌بی‌او، بازی کرد. ۱۹۹۴، که ۱۵ سال داشت، در نقش آنجلا کیس پانزده‌ساله در سریال درام به اصطلاح زندگی من ظاهر شد^[۱۲] که برای آن، برندهٔ گلدن گلاب و نامزد امی شد. پخش این سریال، بعد از ۱۹ قسمت، ادامه نیافت.

در سال ۲۰۱۰، دینز در تمپل گراندین، بازیگر نقش تمپل گراندین که اوتیست است، بود؛ و برندۀ اِمی بهترین بازیگر زن نقش اصلی در سریال کوتاه یا فیلم، و گلدن گلاب ۲۰۱۱ بهترین بازیگر زن در سریال کوتاه یا فیلم تلویزیونی شد. این فیلم، با نقدهای مثبت روبه‌رو شد و خود تمپل گراندین از فیلم تعریف کرد.^[۱۳]

در سال ۲۰۱۰، دینز در پایلوت سریالی از شبکهٔ شوتایم به‌نام هوملند، نقش مأموری از سازمان سیا که به یک اسیر جنگی مشکوک می‌شود بازی کرد. دیگر بازیگران این پایلوت، مندی پتینکین و دیمین لوئیس بودند.^[۱۴]

پس از لغو شدن مجموعهٔ آنچه من زندگی می‌نامم، دینز به بازی در فیلم روی آورد. ۱۹۹۴، او در نقش الیزابت مارس در فیلم اقتباسی زنان کوچک، در کنار کیریستن دانست، وینونا رایدر، سامانتا ماتیس و سوزان ساراندون بازی کرد. وی همچنین در نقش دخترِ هالی هانتر در خانه‌ای برای تعطیلات به کارگردانی جودی فاستر، نیز ظاهر شد. دینز، در سال ۱۹۹۵، در فیلم دوستت دارم، دوستت ندارم مقابل ژن مورو و جود لا به بازی پرداخت. بازی بعدی‌اش در به جولیان در ۳۷ سالگی‌اش در نقش راشل بود.

دینز، نخستین بار، در سال ۱۹۹۶ در نقش اول فیلمی بازی کرد. او در نقش ژولیت کاپولت در فیلمی از باز لورمن، ۱۹۹۶، به نام رومئو + ژولیت ظاهر شد. وی در این فیلم با لئوناردو دی‌کاپریو، در نقش رومئو مانتاگو، هم‌بازی بود. همان سال اعلام شد که او بازی در نقش اول تایتانیک را رد کرده‌است.^[۱۵][۱۶] دینز بعدها در اظهارنظری گفت که به وی پیشنهاد نقشی در این فیلم نشده بود.