Fyrimynd:Borgarakríggið í Sýria infoboks

Borgarakríggið í Sýria
Partur av Arabiska várinum og
ávirkandi virknaður av Borgarakrígnum í Irak

Hernaðarliga støðan í løtuni: Reytt: Stjórnin, Gult: Kurdar (Rojava), Grátt: Islamiskur Statur, Hvítt: al-Nusra Front, Grønt: Sýrisk mótstøða
(fyri eitt meira nágreiniligt kort, sí en:Cities and towns during the Syrian Civil War á ensku Wikipediu). Kortið omanfyri varð seinast dagført 5 June 2015.
Dato15 mars 2011 (2011-03-15) – nú
(13 ár, 2 mánaðir og 2 dagar)
StaðurSýria (og ávirkan í grannalondum)
StatusFer fram beint nú
Territorialar
broytingar
  • Í august 2015 var økið, har ið styrkirnar hjá Assad høvdu fult ræði yvir, minkað til 29.797 km2 (11.505 sq mi), umleið ein sættapart av landinum.[13]
Stríðandi partarnir
Ba'ath stýrið
(MOD)
  • Sýriskar herdeildir
  • NDF
  • Baʿath Brigadur

Sameindir bólkar

  • Hezbollah
  • al-Abbas
  • SR
  • ANG
  • PFLP-GC
  • JM
  • Sootoro
  • AAH
  • KSS
  • Houthiarnir[1]

 Iran
 Russland

Mótstøða
(SRCC)
  • FSA
  • Islamic Front
  • Ajnad al-Sham
  • Army of Mujahedeen
  • ADF
  • al-Zenki movement

Other allied groups:

  • Alwiya al-Furqan

Jaish al-Fatah

  • al-Nusra Front
  • Ahrar ash-Sham
  • Sham Legion

Allied militias:

  • MWAA
  • JAAD
  • Military
  • Yarmouk Martyrs Brigade[8][9]
  • Jaysh al-Jihad[10]
 Rojava
(SDF)
  • YPG
  • YPJ
  • Syrian Arab Coalition
    • BF
    • Al-Sanadid Forces
  • MFS[b]

Allied militias:

Irakiskt Kurdistan Irakiska Kurdistan


CJTF–OIR:
USA
 Kanada
 Frakland[12]
 Avstralia
 Saudi Arabia
 Katar
 Jordan
 Bahrain
 United Arab Emirates
 Marokko
 Stóra Bretland
Kommandantar og leiðarar
  • Bashar al-Assad
    (Forseti í Sýria, Hægstráðandi)
  • Maher al-Assad
    (Commander of the 4th Armoured Division)
  • Suheil Al Hassan
    (Commander of the Qawat Al-Nimr)
  • Fahd Jassem al-Freij
    (Minister of Defense)
  • Dawoud Rajiha 
    (Fyrrverandi Minister of Defense)
  • Assef Shawkat 
    (Vara Minister of Defense)
  • Ali Abdullah Ayyoub
    (Chief of Staff of the SAA)
  • Issam Hallaq
    (Herleiðslustjór hjá Flogvápninum)
  • Ghassan Ismail
    (General of the Air Force Intelligence Unit)
  • Mohammad al-Shaar (WIA)
    (Innlendismálaráðharri)
  • Hassan Nasrallah
    (Aðalskrivari hjá Hezbollah)
  • Qasem Soleimani
    (Commander of Quds Force)
  • Ahmed Jibril
    (Secretary General of PFLP-GC)
  • Vladimir Putin
    (Forseti Russlands)
  • Abdelkarim al-Ahmed
    (The SMC's Chief of Staff of the FSA)
  • Albay Ahmed Berri
    (The SNC's Chief of Staff of the FSA)
  • Albay Ahmed Berri
  • Abdul-Ilah al-Bashir[14]
    (Fyrrverandi herleiðslustjór hjá FSA; frákoyrdur)
  • Salim Idris
    (Fyrrverandi herleiðslustjór hjá FSA; dismissed)
  • Riad al-Asaad (WIA)[15]
    (Former Chief of Staff of the FSA; dismissed)
  • Mustafa Al-Sheikh[16]
    (Former head of the FSA's Military Council; dismissed)
  • Jamal Maarouf
    (Military Chief of the SRF)
  • Ahmed Issa al-Sheikh[17]
    (Leader of the Islamic Front)
  • Zahran Alloush
    (Islamic Front Military Chief)[17]
  • Hassan Aboud [18]
    (Head of the political bureau of the Islamic Front)[17]
  • Abdul Qader Saleh [19]
    (Former top Commander of Al-Tawhid Brigade)

  • Abu Mohammad al-Julani
    (Emir of the al-Nusra Front)[20]
  • Sami al-Oraydi
    (Deputy of the al-Nusra Front)[21][22]
  • Abu Humam al-Shami 
    (Military Chief of al-Nusra Front)[20]
  • Abu Firas al-Suri
    (Chief spokesperson of al-Nusra Front)[21]
  • Abu Maria Al-Qahtani
    (al-Nusra Emir of the Eastern area)[23]
  • Abu Bakr al-Baghdadi[24]
    (Caliph of ISIL)
  • Islamski Staturin Abu Ala al-Afri 
    (Deputy Leader of ISIL)[25][26]
  • Abu Ali al-Anbari
    (Deputy, Syria)
  • Abu Suleiman al-Naser
    (Head of Military Council)[27]
  • Abu Omar al-Shishani
    (Field Commander)
  • Abu Mohammad al-Adnani
    (Spokesperson)
  • Abu Ayman al-Iraqi
    (Former Head of Military Council) [28]
  • Samir Abd Muhammad al-Khlifawi ("Haji Bakr") [29]
    (Senior Commander)
  • Rojava Salih Muslim Muhammad
    (Co-President of the Democratic Union Party)
  • Rojava Asya Abdullah
    (Co-President of the Democratic Union Party)
  • Rojava Sipan Hemo
    (Commander of the People's Protection Units)[30]
  • Irakiskt Kurdistan Masoud Barzani
    (President of Iraqi Kurdistan)

  • Barack Obama
    (President of the United States)
  • Kanada Stephen Harper
    (Prime Minister of Canada)
  • Frakland François Hollande
    (President of France)
  • Avstralia Malcolm Turnbull
    (Prime Minister of Australia)
  • Turkaland Recep Tayyip Erdoğan
    (President of Turkey)
  • Saudi Arabia Salman bin Abdulaziz Al Saud
    (King of Saudi Arabia)
  • Qatar Tamim bin Hamad Al Thani
    (Emir of Qatar)
  • Jordan Abdullah II bin Al-Hussein
    (King of Jordan)
  • Barein Hamad bin Isa Al Khalifa
    (King of Bahrain)
  • Sameindu Emirríkini Mohammed bin Rashid Al Maktoum
    (Prime Minister of the United Arab Emirates)
  • Marokko Mohammed VI
    (King of Morocco)
  • Stóra Bretland David Cameron
    (Prime Minister of the United Kingdom)
Styrki

Syrian Armed Forces: 178,000[31] General Security Directorate: 8,000[32]

National Defense Force: 80,000[33]

Iran: 15,000[34]

Russia: 4,000[35]

Ba'ath Brigades: 7,000[36][37]

al-Abbas brigade: 10,000[38] (8,000 Iraqis)[39]

Hezbollah: 3,000–5,000[40]

Syrian Resistance: 2,000[41]

FSA: 40,000–50,000[42]

Islamic Front: 40,000–70,000[43]

Ajnad al-Sham Union: up to 15,000

AD Front: 13,000[44]

Army of Mujahedeen: 5,000[45]–12,000[46]

al-Zenki movement: 3,000+

Alwiya al-Furqan: 2,000+


Army of Conquest:

  • al-Nusra Front: 13,000[47]
  • Ahrar al-Sham: 10-20,000
  • Sham Legion:2,000+[48]
  • Muhajirin wa-Ansar: 7,000
  • Jabhat Ansar al-Din 1,500+
31,500[49]–100,000[50]

People's Protection Units (YPG): 65,000[51]

Jabhat al-Akrad: 7,000[52]
Mansskaði og tap

Syrian Government:52,077–87,077 soldiers killed[53][54]
35,235–49,235 militiamen killed[53][54]
7,000 soldiers and militiamen and 2,000 supporters captured[55]

Hezbollah:
971 killed[53]
Other non-Syrian fighters:
3,395 killed[53][c]

80,762–121,762 fighters killed[d]
979 protesters killed[56]

26,500 fighters and supporters captured or missing[53]
ISIL:
8,143 fighters killed[57]
Rojava Rojava:
1,276–1,445 fighters killed[58]

74,426[53]–88,328[59] (2,996 foreign) civilian deaths documented by opposition
75 other foreign soldiers killed


Total killed:
250,124–340,124 (October 2015 SOHR estimate)[53]
220,000 (January 2015 UN estimate)[60]


130,000 captured or missing overall[61]


Over 7,600,000 internally displaced (according to UNHCR by July 2015)

Over 4,000,000 refugees (according to UNHCR by July 2015)[62][63][64]

a Some of the rebels that have been armed by the United States have given vehicles and ammunition to the al-Nusra Front.[65]

b Also aligned with Syrian opposition forces[66][67][68]

c The figure includes at least 180 Iranian IRGC soldiers[69][70][71] and 354 Afghans[72][73] fighting under the command of the IRGC.[74] For a more detailed breakdown, see here.

d Number includes Kurdish and ISIL fighters, whose deaths are also listed in their separate columns[75][53][54]

Keldur

Documentation icon Skjalfesting til fyrimyndina