Colonia del Sacramento

Colonia del Sacramento
	Brasón
Localización
	34°28′17″S 57°50′39″O / -34.4714, -57.844257°50′39″O / -34.4714, -57.8442
Estado	Uruguai
Departamento (pt)	Departamento de Colonia
Capital de	Departamento de Colonia
Poboación
Poboación	26.231 (2011)
Lingua oficial	lingua castelá
Xeografía
Bañado por	Arroyo de la Caballada (en)
Altitude	27 m
Datos históricos
Creación	1680
	Evento clave
	Q5871608
decembro de 1704	Siege of Colonia del Sacramento (en)
Identificador descritivo
Código postal	70000
Fuso horario	UTC−03:00
Prefixo telefónico	452
Outro
Irmandado con	Pelotas ; Feltre (pt) ; Guimarães (2001–)
Patrimonio de influencia portuguesa
Páxina web	colonia.gub.uy

Colonia del Sacramento (portugués: Colônia do Sacramento) é unha cidade no suroeste do Uruguai, polo Río da Prata, fronte a Bos Aires, na Arxentina. É unha das cidades máis antigas do Uruguai e a capital do Departamento de Colonia. Ten unha poboación de arredor de 27.000 habitantes.

O seu casco histórico é Patrimonio da Humanidade^[1] da UNESCO. A Moderna Colonia del Sacramento produce téxtís e ten unha zona de libre comercio, ademais dun centro politécnico e varios edificios gobernamentais.

Historia

Despois da restauración da coroa portuguesa, o Rei Pedro II buscou a resolución da fronteira sur do Brasil. Manuel Lobo con 5 barcos con preto de 400 soldados, artesáns, carpinteiros e canteiros, e 18 canóns, chegou á illa de San Gabriel o 20 de xaneiro de 1680. O 28 de xaneiro comezaron a establecer un posto.^[2]

José de Garro enviou espías desde Santo Domingo de Soriano o 22 de febreiro de 1680, despois de recibir unha resposta negativa o 10 de febreiro ao seu ultimato para abandonar o lugar. Garro enviou unha forza de 3.400 homes ao mando de Antonio de Vera Mujica, capturando a cidade asediada na noite do 6 ao 7 de agosto de 1680. Lobo foi levado prisioneiro a Bos Aires, onde morreu o 7 de xaneiro de 1683. Un tratado entre España e Portugal asinado en 1681 devolveu Colonia a Portugal.^[2]^:105-106,109

O mariscal de campo Duarte Teixeira Chaves chegou ás illas San Gabriel o 25 de xaneiro de 1683 e comezou a reconstruír o asentamento. O mariscal de campo Cristóvão Dornelas Abreu foi o seu gobernador ata 1690, cando asumiu dom Francisco Naper de Lencastre. O contrabando, e a caza de gando da Banda Oriental, foron os principais compoñentes da economía da colonia. Lencastre ordenou a construción de casas de pedra e barro con tellados de tella, a ampliación das murallas da cidade e a incorporación dunha torre fortificada. Os colonos cultivaban trigo, liño de cáñamo e vides, e exportaban peles de gando a Río de Xaneiro, mentres importaban madeira e produtos alimenticios. Sebastião da Veiga Cabral asumiu o cargo de gobernador en 1699.^[2]^{:113-115,121-127,131}

Como consecuencia da Guerra de Sucesión Española, o gobernador de Bos Aires, Valdés Incian, iniciou o Asedio da Colonia del Sacramento. As forzas do gobernador español estiveron comandadas por Baltazar García Ros desde o 18 de outubro de 1704 ata o 14 de marzo de 1705, cando os colonos foron evacuados por barcos portugueses. Só as igrexas e a ponte quedaron sen destruír.^[2]^:135-136,142

A colonia devolveuse a Portugal no Tratado de Utrecht. Manuel Gomes Barbosa tomou posesión o 10 de febreiro de 1718 con 1.040 colonos. En 1721 chegaron máis colonos. Antonio Pedro de Vasconcellos asumiu o cargo de gobernador o 14 de marzo de 1722 e transformouna na cidade máis rica e mellor defendida da rexión do Río da Prata. Isto incluía os bastións costeiros de São Pedro de Alcântara, São Miguel, Santo António, São João, Carmo e Santa Rita.^[2]^{:147-160,166,169}

Outro ataque durante a Guerra hispano-portuguesa (1735–1737) fracasou. Don Luis García de Bivar asumiu o cargo de gobernador en 1749, pero morreu o 5 de marzo de 1760. Durante ese tempo, o Tratado de Madrid (13 de xaneiro de 1750) nunca se cumpriu e finalmente foi considerado nulo de pleno dereito. O brigadier Vicente da Silva da Fonseca asumiu entón o cargo de gobernador. Fonseca viuse obrigado a entregar a colonia a Pedro Antonio de Cevallos o 11 de outubro de 1762. España devolveu a colonia no Tratado de Fontainebleau de 1762, e Dom José Pedro de Figueiredo Sarmento asumiu o cargo de gobernador o 27 de decembro de 1763, substituído por Francisco José da Rocha o 15 de marzo de 1777.^[2]^{:170-175,177-178,187,195,202-203}

Co Tratado de San Ildefonso en 1777, a colonia volveu ser unha posesión española.^[2]^:206-207

Despois pasou de novo ao control portugués, sendo máis tarde incorporado a Brasil despois de 1816, cando toda a Banda Oriental (Uruguai) foi tomada polo goberno do Reino Unido de Portugal, Brasil e Algarves e renomeouse como provincia de Cisplatina.

O 10 de xaneiro de 1809, antes da independencia do Uruguai, foi designada como "Vila" ("cidade" en portugués do século XIX) e desde entón foi elevada ao status de "Cidade" ("ciudad" en español).

Desde a independencia, Colonia del Sacramento expandiuse cara ao norte e ao leste, pero o Barrio Histórico orixinal (barrio histórico en portugués ou Barrio Histórico, grafía actual española) conserva a súa planta irregular e axustada ao terreo construído polos portugueses, contrastando coas calles máis amplas e ortogonais da zona española máis nova.

En 2022, confirmouse que Colonia ía facer un Silicon Valley en Colonia chamado 'Colonia Ala Este' para traer máis inmigrantes arxentinos debido á mala economía de Arxentina duplicando a súa poboación facendo o seu obxectivo chegar a preto de 60.000 persoas en total en Colonia. Cun investimento inicial de máis de 100 millóns de dólares, planificouse construír unha cidade sostible aberta á comunidade para xerar un centro para a industria da economía do coñecemento nun lugar de 500 hectáreas, que inclúe bosques e sete quilómetros de costa. con praias como Calabrés e Fernando.^[3]

Cronoloxía de dominio

O dominio desde 1680 ata a actualidade (con bandeira do período) é:

Dende	Ata	Dominio	Motivo de entrega
1680	1680	Portugal	conquistado por José de Garro
1680	1681	España	tratado entre España e Portugal
1681	1705	Portugal	conquistado na Guerra de Sucesión
1705	1713	España	Tratado de Utrecht
1714	1762	Portugal	Primeira expedición Cevallos
1762	1763	España	Tratado de París (1763)
1763	1777	Portugal	Segunda expedición de Cevallos
1777	1811	España	Revolta dirixida por José Gervasio Artigas
1811	1817	Liga Federal	Conquista portuguesa
1817	1822	Reino Unido de Portugal, Brasil e Algarves	Declaración de Independencia do Brasil
1822	1828	Brasil	Guerra do Cisplatino
1828	presente	Uruguai

Poboaciónn

En 2011 Colonia del Sacramento tiña unha poboación de 26.231.^[4]

Anor	Poboación
1908	8,021
1963	12,846
1975	17,046
1985	19,102
1996	22,200
2004	21,714
2011	26,231

Fonte: Instituto Nacional de Estadística de Uruguay^[5]

Xeografía

Clima

Colonia del Sacramento ten un clima subtropical húmido, descrito pola clasificación climática de Köppen como Cfa. Os veráns son cálidos e os invernos frescos, con xeadas e néboas relativamente frecuentes. A precipitación distribúese uniformemente ao longo do ano, cunha media de 1.039 mm, e a temperatura media anual é de 17 °C.

Datos climáticos para Colonia del Sacramento , Uruguay (1991–2020, extremes 1940–2020)
Mes	Xan	Feb	Mar	Abr	Mai	Xuñ	Xul	Ago	Set	Out	Nov	Dec	Anual
Temperatura máxima en °C	39,7	37,4	36,8	34,6	30,8	36,0	29,0	35,0	32,8	36,4	38,0	38,7	39,7
Media máxima en °C	28,7	27,6	25,8	22,4	18,7	15,6	14,6	16,9	18,6	21,4	24,6	27,4	21,9
Media diaria en °C	23,7	23,0	21,4	18,3	14,9	12,0	11,0	12,7	14,3	16,9	19,7	22,3	17,5
Media mínima en °C	18,8	18,5	17,0	14,1	11,2	8,3	7,3	8,5	9,9	12,6	14,9	17,3	13,2
Temperatura mínima en °C	10,4	9,9	7,9	4,4	1,1	−0,4	−3,0	−0,2	1,5	2,7	5,3	7,6	−3,0
Precipitación media mm	101	111	126	101	83	69	76	69	78	113	104	116	1 144,5
Media de días con precipitacións (≥ 1.0 mm)	6	6	7	7	6	5	5	6	6	7	7	7	75
Humidade relativa media (%)	66	70	73	74	75	77	76	73	71	71	68	66	72
Media de horas de sol mensuais	288,3	237,3	235,6	180,0	167,4	132,0	151,9	179,8	198,0	223,2	240,0	272,8	2 506,3
Media de horas de sol diarias	9,3	8,4	7,6	6,0	5,4	4,4	4,9	5,8	6,6	7,2	8,0	8,8	6,8
Fonte #1: Instituto Uruguayo de Metereología^[6]^[7]
Fonte #2: Instituto Nacional de Investigación Agropecuaria (sol e humidade 1980–2009)^[8]

Tecido urbano

A cidade desenvolveuse nunha península que sobresae no Río da Prata. O "Barrio Histórico", ou Cidade Vella portuguesa, de 16 hectáreas, estaba pechado por un muro de fortificación ao longo da península no lugar da actual rúa Ituzaingó. A maior parte do muro de fortificación eliminouse en 1777 e algunhas partes restantes de novo en 1859. A parte portuguesa da cidade ten unha rede de rúas irregular.^{[Cómpre referencia]}

Fóra da muralla, a parte histórica da cidade planificouse ao estilo colonial español e no característico trazado de xadrez.

Deporte

O equipo local de fútbol profesional é o Plaza Colonia, fundado en 1917, xoga no Estadio Profesor Alberto Suppici.

Gañaron a Clausura 2016, o seu maior éxito ata a data.

O Deportivo Colonia fundado en 1999 perdeu a súa condición profesional en 2007. Xoga no Estadio Miguel Campomar.

O Club Atlético Plaza ten seccións de fútbol sala, voleibol e baloncesto, así como unha sección de fútbol baseada no Estadio Néstor Naviliat.

A Praza de Touros Real de San Carlos é unha praza de touros en desuso que foi renovada e reutilizada como lugar de artes escénicas.

Puntos de interese

A sección Barrio Histórico de Colonia del Sacramento está designada como Patrimonio da Humanidade pola UNESCO. Ten algunhas rúas empedradas construídas polos portugueses no século XVII, e está a pouca distancia da terminal de transbordadores da cidade. Entre os atractivos turísticos que rodean a "Plaza Maior" arborada están:

Portón de Campo – a Porta da Cidade e a ponte levadiza de madeira
Ruínas do faro e do convento de San Francisco do século XVII
Basílica del Santísimo Sacramento – a Basílica do Santísimo Sacramento, construída en pedra polos portugueses en 1808
Museo Portugués – construído no século XVIII, exhibe mobiliario portugués, xoias, uniformes e mapas antigos das expedicións navais portuguesas.
Casa de Nacarello – unha casa portuguesa do século XVIII
Museo Municipal – reconstruído polos españois en 1835 como a Casa del Almirante Brown, exhibe artefactos e documentos dos diferentes períodos e culturas da cidade.
Casa do Vicerrei – a Casa del Virrey, reconstruída a partir das ruínas orixinais
Praza de touros Real de San Carlos, praza de touros incluída nun antigo conxunto turístico hoxe abandonado.