કે. કામરાજ

કામરાજનો જન્મ ૧૫ જુલાઇ ૧૯૦૩ના રોજ તમિલનાડુ રાજ્યના વિરુધુનગર ખાતે કુમારસ્વામી નાદર અને શિવાકામી અમાલને ત્યાં થયો હતો. તેમનું મૂળ નામ કામાક્ષી હતું પરંતુ તેઓ કામરાજ તરીકે જ ઓળખાતા હતા. તેમના પિતા કુમારસ્વામી વેપારી હતા. ^[૫][૬] તેમણે ૧૯૦૭માં શાળામાં પ્રવેશ મેળવ્યો પરંતુ ૬ વર્ષની ઉંમરે તેમના પિતાનું અવસાન થતાં શાળા અભ્યાસ અધૂરો છોડી કુટુંબ નિર્વાહમાં માતાની મદદમાં લાગી ગયા.^[૭]

કિશોરાવસ્થા દરમિયાન કામરાજ હોમરુલ આંદોલનના જાહેર સભા–સરઘસોમાં ભાગ લેવા લાગ્યા તથા સમાચારપત્રોના વાંચનથી તત્કાલીન રાજનૈતિક પરિસ્થિતિઓમાં રસ-રુચિ વિકસિત કરી. જલિયાંવાલા બાગ હત્યાકાંડની ઘટના તેમના જીવનમાં નિર્ણાયક સાબિત થઈ. આ ઘટનાથી પ્રભાવિત થઈને તેમણે ભારતીય સ્વતંત્રતા ચળવળમાં હિસ્સો લેવાનો નિર્ણય કર્યો. ^[૮][૯]

૧૯૨૦માં તેઓ ભારતીય રાષ્ટ્રીય કોંગ્રેસના પુર્ણકાલીન સક્રિય કાર્યકર બન્યા.^[૯] ૧૯૨૧માં તેમણે વિરુધુનગરમાં કોંગ્રેસી નેતાઓની સભાઓનું આયોજન કર્યું. તેઓ મહાત્મા ગાંધીની મુલાકાત માટે ઉત્સુક હતા અને ૨૧ સપ્ટેમ્બર ૧૯૨૧માં ગાંધીજીના મદુરાઇ પ્રવાસ દરમિયાન તેમની સાથે મુલાકાત કરી. તેમણે કોંગ્રેસના પ્રચાર-પ્રસાર માટે ગામડાંઓનો પ્રવાસ કર્યો.^[૮] ૧૯૨૨માં અસહયોગ આંદોલનના ભાગરૂપે પ્રિન્સ ઓફ વેલની ભારત મુલાકાતનો વિરોધ કર્યો અને મદ્રાસ ખાતે આયોજીત વિરોધ પ્રદર્શનનું નેતૃત્ત્વ કર્યું. જૂન ૧૯૩૦માં દાંડી માર્ચની સમાંતરે વેદારણ્યમ ખાતેના મીઠાના સત્યાગ્રહમાં ભાગ લેવા બદલ બે વર્ષની કારાવાસની સજા ભોગવી^[૧૦]

કામરાજે મદ્રાસ રાજ્યના તત્કાલીન ગવર્નર સર આર્થર હોપ દ્વારા દ્વિતીય વિશ્વ યુદ્ધ માટે ભંડોળ એકત્ર કરવાની કામગીરીનો વિરોધ કરતાં રાજ્યમાં જોરદાર લડત ચલાવી. ડિસેમ્બર ૧૯૪૦માં ભંડોળ એકત્ર કરવાની કામગીરી વિરુદ્ધ ભાષણો આપવા બદલ ભારતના રક્ષા નિયમો અંતર્ગત ગંતૂર ખાતે ધરપકડ કરાઈ અને વેલ્લોરની સેન્ટ્રલ જેલમાં મોકલી દેવાયા. જેલવાસ દરમિયાન જ તેઓ વિરુધુનગર નગરપાલિકામાં કાઉન્સિલર તરીકે ચૂંટાયા. નવ માસની જેલની સજા બાદ નવેમ્બર ૧૯૪૧માં જેલમાંથી છૂટતાંની સાથે નગરનિગમના સભ્યપદેથી રાજીનામું આપ્યું. તેમણે અનુભવ્યું કે પદ કરતાં રાષ્ટ્રની જવાબદારીઓ વધુ મહત્ત્વની છે.^{[૧૧][૧૨]}

૧૯૪૨માં કામરાજે અખિલ ભારતીય કોંગ્રેસ સમિતિના મુંબઈ અધિવેશનમાં ભાગ લીધો તથા ભારત છોડો આંદોલનની પ્રચાર સામગ્રીના પ્રસાર માટેની જવાબદારી ઉપાડી લીધી. પોલીસે અધિવેશનમાં ભાગ લેનારા તમામ નેતાઓની ધરપકડના આદેશ આપ્યા જે અંતર્ગત ઓગસ્ટ ૧૯૪૨માં તેમની ધરપકડ કરાઈ. તેઓ ત્રણ વર્ષ નજરકેદ રહ્યા બાદ જૂન ૧૯૪૫માં મુક્ત કરવામાં આવ્યા. આ તેમની અંતિમ જેલયાત્રા હતી.^{[૧૦][૧૧][૧૩]} કામરાજને સ્વતંત્રતા સમર્થક પ્રવૃત્તિઓ માટે બ્રિટીશ શાસન દરમિયાન છ વાર કેદ કરવામાં આવ્યા અને ત્રણ હજારથી પણ વધુ દિવસો જેલવાસમાં પસાર કર્યા.^[૧૪]

બીજી ઓક્ટોબર ૧૯૭૫ના રોજ ૭૨ વર્ષની આયુમાં કામરાજનું અવસાન થયું.

કામરાજને ૧૯૭૬માં ભારતના સર્વોચ્ચ નાગરિક સન્માન ભારત રત્નથી સન્માનિત કરવામાં આવ્યા.^[૧૫] તમિલનાડુ રાજ્યમાં તેઓ ફાધર ઓફ એજ્યુકેશન તરીકે ઓળખાય છે. ચેન્નઈ હવાઇમથકના ટર્મિનલને કામરાજ ટર્મિનલ નામ અપાયું છે. બેંગલુરુનો નોર્થ પરેડ માર્ગ તથા દિલ્હીનો પાર્લામેન્ટ રોડ હવે કામરાજ માર્ગ તરીકે ઓળખાય છે. મદુરાઇ કામરાજ વિશ્વવિદ્યાલય નામ તેમના સન્માનમાં અપાયું છે.^[૧૬] ૨૦૦૩માં ભારત સરકાર દ્વારા તેમના સન્માનમાં એક સ્મારક સિક્કો બહાર પાડવામાં આવ્યો છે.

• 
  રાજ્યમાં શિક્ષણ ક્ષેત્રે કામરાજના યોગદાનને દર્શાતી ચેન્નઈના મરીન બીચ ખાતેની કામરાજની પ્રતિમા.
• 
  કામરાજ કોલોની, હોસુર ખાતેની પ્રતિમા
• 
  કામરાજ સ્મારક (ચેન્નઈ)