Այդին Հարությունյան

Այդին Ղուկասի Հարությունյան (հուլիսի 1, 1918(1918-07-01)^[1][2], Թորոսգյուղ, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Հայաստանի Առաջին Հանրապետություն^[1][2] - նոյեմբերի 23, 1990(1990-11-23), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ^[2][3]), հայ խորհրդային զինվորական, ավագ սերժանտ, Խորհրդային Միության հերոս (1945)։

Այդին Հարությունյան
հուլիսի 1, 1918(1918-07-01)[1][2] - նոյեմբերի 23, 1990(1990-11-23) (72 տարեկան)
Ծննդավայր	Թորոսգյուղ, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Հայաստանի Առաջին Հանրապետություն[1][2]
Մահվան վայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[2]
Քաղաքացիություն	Հայաստանի Առաջին Հանրապետություն և  ԽՍՀՄ
Զորատեսակ	հետևազոր
Կոչում	ավագ սերժանտ[1][2]
Մարտեր/ պատերազմներ	Հայրենական մեծ պատերազմ[1]
Պարգևներ	և

1939 թվականին զորակոչվել է Կարմիր բանակ և սովորել Եյսկի զինվորական դպրոցում։ 1941-1945 թվականների 'Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ մասնակցել է Սմոլենսկ-Վիտեբսկ ուղղությամբ պաշտպանական մարտերին, Մալայա Զեմլյայի դեսանտային գործողություններին և Սապուն Գորայի (Բալակլավայի մոտ) կռիվներին։ 1944 թվականի մայիսին Սևաստոպոլի ազատագրման մարտերում Գորնայա բարձունքի գրավման ժամանակ ցուցաբերած արիության համար արժանացել է Խորհրդային Միության հերոսի կոչման։ Այնուհետև 89-րդ հայկական դիվիզիայի կազմում մասնակցել է Լեհաստանի վերագրավմանը, Օդերի անցմանը և Բեռլինի գրավման մարտերին։ Պարգևատրվել է Կարմիր աստղի 2 շքանշանով, «Մարտական ծառայությունների համար» և մի շարք այլ մեդալներով։

Պատերազմի ավարտից հետո Հարությունյանը զորացրվել է բանակից և աշխատանքի անցել Ղուկասյանի շրջանային խորհրդի գործադիր կոմիտեում որպես բաժնի վարիչ։ 1948 թվականին ավարտել է ՀԿԿ Կենտկոմին կից երկամյա կուսակցական դպրոցը, իսկ 1958 թվականին՝ Երևանի պետական համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետը։ Կուսակցական, պետական տարբեր պաշտոններ է վարել մայրաքաղաքի մի շարք հիմնարկներում, իսկ 1969 թվականից աշխատել է Երևանի քաղաքային խորհրդի գործկոմում՝ որպես բաժնի վարիչ։